امیرالمؤمنین علیه السلام از حق خودشان کوتاه نیامدند و تمام تلاش خود را کرد، اما مردم حضرت را یاری نکردند.
چرا حضرت علی علیه السلام از حق خودشان کوتاه آمدند و مردم را دعوت به بیعت با خودشان نکردند؟
پاسخ:
اولا: امیرالمؤمنین علیه السلام از حق خودشان کوتاه نیامدند و تمام تلاش خود را کرد، اما مردم حضرت را یاری نکردند. سلمان می گوید: شب هنگام علی (علیه السلام) فاطمه(سلام الله علیها) را بر مرکبی سوار می کرد و دست دو فرزندش حسن و حسین را گرفت و در خانه تمام مهاجرین و انصار می رفت و متذکر توصیه های متعدد پیامبر بر جانشینی و حقانیت خویش می شد و از آنان می خواست تا او را برای احقاق حقش یاری کنند، لکن جز 44 نفر دعوت او را نپذیرفتند.
حضرت برای این که روشن کند چه کسانی صادقانه این دعوت را پذیرفته اند، فرمان داد تا صبح سرهای خود را بتراشند و سلاح به دوش برای بیعت بر مرگ حاضر شوند. صبح شد و جز چهار نفر از آنان که عبارت بودند از: سلمان، ابوذر، مقداد و زبیر کسی به عهد خود وفا نکرد. (بحار الانوار، ج 28، ص 264 و 267)
ثانیا: محمود بن لبید می گوید: «از فاطمه (س) درباره حق علی (ع) و کوتاه آمدن ایشان از آن حق، سؤال کردم، فرمود: ای ابا عمرو، رسول خدا (ص) فرمود: «مَثلُ الْامامِ مَثَلُ الْکعْبَةِ، اذ تُوْتی وَ لَا تَأْتِی: امام همچون کعبه است که باید به سویش حرکت کنند(و دورش طواف کنند) نه این که او به جانب مردم برود». به خدا سوگند اگر می گذاشتند که حق بر مدار خود بچرخد، و به اهلش برسد، و از خاندان محمد (ص) پیروی می کردند، هیچ گاه دو نفر یافت نمی شد که درباره خدای تعالی به اختلاف بپردازد... ». (عوالم المعارف، ج 11، ص 228)
نظرات
بسم الله الرحمن الرحیم
سوال: ایا میشود به غیر از ساعات صبح در ساعات دیگر از شبانه روز مثل (ساعت ۹ شب) دعای عهد را بخوانیم یا فقط این دعا باید در صبح خوانده شود؟
سوال دیگر: چگونه باید امام زمان (عج) را بشناسم؟؟((ایا همین قدر کافیست که میدانم امام مثل کعبه است که مردم باید به سمت امام بروند نه اینکه امام به سمت مردم برود))خواهشا راه های بهتر شناختن امام زمان (عج) رو بگید؟((حضرت محمد (ص) فرمودند : هرکس بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است.))
سلام علیکم
در رابطه با دعای عهد چیزی که وارد شده است صبح می باشد که شما می توانید تا ظهر این دعا را بخوانید که به آن صبح اطلاق می شود.
منظور از شناخت واقعی امام زمان در حدیث «هر کس امام زمانش را نشناسد و بمیرد به مرگ جاهلیت مرده است» چیست؟
این شناخت از سه راه - که مکمل یکدیگرند - حاصل مى شود:
یکم. مطالعه تاریخ زندگانى آنان؛ مطالعه سرگذشت و سیره آنان؛ خصوصاً در باب فضایل، مناقب و خصوصیات آنان - از قبیل: شجاعت، مردانگى، ایثار، تواضع، صبر، فرزانگى و... - انسان را متوجه مقام والاى آن بزرگواران مى‌کند و جذبه و کشش خاصى نسبت به آن فرزانگان در روح انسان، حاکم مى‌شود.
دوم. مطالعه و تفکّر در سخنان ایشان؛ اسلام تفکر را موجب بصیرت (الحیاه، ج ۱، ص ۸، ح۳)، دعوت کننده به عمل نیک (همان، ح ۹)، پدید آورنده نور (همان، ص ۴۹، ح ۱۸)، نشانه حیات و زنده بودن قلب بصیر مى‌داند(همان، ص ۴۸، ح ۵).
مطالعه و تفکّر در آثار فکرى امامان، هر چند کار مشکلى به نظر مى‌رسد؛ ولى بسیار سودمند است. این امر علاوه بر آن که باعث شناخت شخصیت آن بزرگواران و ایجاد محبت آنان در دل مى‌شود؛ سرمایه بزرگى براى روح بشر به شمار مى‌رود. همان طور که فراگیرى فصول یک کتاب، باید با تحقیق و دقت کامل و رجوع به استاد و... قرین باشد؛ مطالعه و اندیشه و تفکر در آثار ائمه(ع) نیز، باید با استفاده از استادان فن و مراجعه به کتاب‌هایى که در شرح سخنان آنان به رشته تحریر درآمده، همراه باشد.
سوم. شناخت خدا: اگر ما خداوند و صفات و اسماى او را به طور حقیقى بشناسیم، مى‌توانیم انسان‌هاى کامل راستین (امامان) را نیز بشناسیم؛ زیرا آنان آینه تمام‌نماى صفات جمال و جلال حضرت حق‌اند و در تسمیه به اسماى الهى، از تمامى موجودات عالم امکان برترند. بر این اساس، با شناخت خدا و صفات او، مى‌توانیم به اوصاف و ویژگى‌هاى امامان نیز واقف گردیم. شاید دعایى که سفارش شده در زمان غیبت بعد از نماز زیاد خوانده شود، ناظر به همین حقیقت باشد:
«اللهم عرفنى نفسک فانک ان لم تعرفنى نفسک لم اعرف رسولک اللهم عرفنى رسولک فانک ان لم تعرفنى رسولک لم اعرف حجتک اللهم عرفنى حجتک فانک ان لم تعرفنى حجتک ضللت عن دینى؛ خداوندا! خود را به من بشناسان که اگر خود را به من نشناسانى پیغمبر را نمى‌شناسم؛ خدایا! پیغمبرت را به من بشناسان که اگر به پیامبر معرفت پیدا نکنم، نمى‌توانم امامم را بشناسم؛ خدایا! حجت و امامت را به من بشناسان که اگر امام را نشناسم، در دین خود گمراهم» (مفاتیح‌الجنان، دعا در غیبت امام زمان(عج)).