حمله نظامی آمریکا، گزینه ای که هیچگاه انتخاب نمی شود

در طول تاریخ سیاسی و نظامی آمریکا، آنها هیچ گاه به کشور قدرتمند یا حتی نسبتا قدرتمند حمله نظامی انجام نداده است، ویتنام، عراق، کویت، افغانستان و حتی ژاپن کشور هایی بودند که مورد حمله نظامی آمریکا قرارگرفتند  که به یقین می توان گفت هیچ قدرتی برای پاسخ به حملات آمریکا نداشتند، در واقع سیاستمداران آمریکایی هیچ گاه ریسک شکسته شدن هیمنه ی پوشالی خود را نمی پذیرند، چراکه این هیمنه ی پوشالی همچون شیشه ی عمر ایالت متحده آمریکاست و اقتصاد و سیاست آنها از این هیمنه ارتزاق می کند و در صورت شکسته شدن آن، آمریکایی هم به عنوان کشور ابر قدرت وجود نخواهد داشت .
و چرا ایران آن کشور قدرتمندی است که آمریکا ریسک حمله نظامی به آن را نمی پذیرد؟ جواب آن روشن است که وقتی نیروی ایمان به خدا با نیروی جهادگران عرصه صنعت موشکی آمیخته می شود، نتیجه آن نیرو و  قدرتی می شود که هیچ کشور ابرقدرتی جرات رویارویی با آن را نخواهد داشت .
و اینجاست که روشن می شود چرا مقام معظم رهبری و مجموعه ی نظام اسلامی مذاکره بر روی موضوع صنعت موشکی را فراتر از خط قرمز می دانند و به هیچ عنوانی از این مسئله عقب نشینی نخواهند کرد .
علاوه بر اینها، آمریکا  دچار بحران سیاسی ( بحران نپذیرفتن نتیجه انتخابات از سوی ترامپ و متزلزل شدن دموکراسی آمریکایی)، اقتصادی ( بدهکارترین کشور جهان ) و بهداشت و سلامت ( کرونا و فوتی ها ی بسیار زیاد ، به علاوه آبرو ریزی واکسن فایزر) است، که جنگ و درگیری نظامی حکم جرقه ای در این انبار باروت است .
پس احتمال حمله نظامی آمریکا به ایران از هر زمان دیگری ضعیف تر است .
تنها یک احتمال و دلیل برای ورود ایالت متحده به فاز جنگ گرم و نظامی با ایران می ماند؛ و آن بن بست سیاسی ترامپ و پنجول کشیدن او در این تنگنا در روزهای واپسین  حیات سیاسی اش است، که به نظر در ایالت متحده و اطراف او حداقل یک عاقل یافت شود که او را از این خودکشی منصرف کند .
اما ورود ناوگان جنگی به خلیج عدن و دیگر تحرکات نظامی آمریکا همانند پارس های سگی است که می گوید من هستم و بسیار عصبی ام ولی هیچگاه پاچه ات را نمی گیرم و این تحرکات در جنگ سرد طبیعی است، پنجه نشان می دهند، دندان تیز نشان می دهیم، دندان تیز نشان می دهند، بازوی پرتوان نشان می دهیم، و این داستان ادامه دارد  تا پایان حیات سیاسی آمریکا به عنوان کشور ابر قدرت و آن زمانی اتفاق می افتد که هیمنه پوشالی آنها  که حکم شیشه عمرشان را دارد در انظار بین الملل خرد و شکسته شود .
أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمّا یَأْتِکُمْ مَثَلُ الَّذینَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِکُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْساءُ وَ الضَّرّاءُ وَ زُلْزِلُوا حَتّى یَقُولَ الرَّسُولُ وَ الَّذینَ آمَنُوا مَعَهُ مَتى نَصْرُ اللّهِ أَلا إِنَّ نَصْرَ اللّهِ قَریبٌ.

آیا گمان کردید داخل بهشت مى شوید، بى آن که حوادثى همچون حوادث گذشتگان به شما برسد؟! همانان که گرفتارى ها و ناراحتى ها به آنها رسید، و آن چنان ناراحت شدند که پیامبر و افرادى که با او ایمان آورده بودند گفتند: «پس یارى خدا کى خواهد آمد»؟! (به آنها گفته شد:) آگاه باشید، یارى خدا نزدیک است!

(آیه 214 سوره مبارکه بقره)