-
پرويز راجی آخرین سفیر رژیم پهلوی در لندن:
«موقعی كه به تهران رسيدم در هتل هيلتون، برای اولين بار به خاموشی برق برخوردم كه در ساعت شش و نيم بعد از ظهر آغاز شد و به مدت چهار ساعت تمام ادامه يافت. در طول اين مدت، هيچ نقطه‌ای از شهر برق نداشت ... در نگاهی كه از بالكن هتل به شهر تهران انداختم، صف دراز اتومبيل‌ها را ديدم كه به علت خاموشی چراغ‌های راهنمایی، در خيابا‌ن‌ها از حركت بازمانده‌اند و با به صدا‌درآوردن بوق‌های خود، نسبت به خاموشی برق، اعتراض می‌كردند. من هم در این موقع، برای اینکه از شدت ناراحتی خود بکاهم رو به مشروب آوردم ولی چون بر اثر گرما تمام یخ‌ها آب شده بود ناچار گیلاسی را از ودکای گرم پر کردم و لاجرعه سر کشیدم.»
راجی در ادامه می‌نویسد: «خاموشي‌های برق در ايران، رژيم را به سرگيجه دچار ساخته و سبب نارضايتي فراوانی در بين مردم شده است. تا جايي‌كه ديگر هيچ‌كس، وعده‌های پشت سرهم رژيم را در مورد اينكه «افزايش مخارج تسليحاتی، اثری در كاستن از فعاليت در بهبود زندگي مردم ندارد» باور نمی‌كند. هم‌اكنون، مردم در ايران، به شدت از كمبود روشنايی برق و عدم توانايی در استفاده از تهويه و يخچال در بحبوحه‌ی گرما، عذاب می‌كشند و احساس می‌كنند بودجه‌ای كه می‌بايست صرف تأمين رفاه آنها شده باشد، به خريد جنگ‌افزار اختصاص يافته است.»[1]
پی‌نوشت:
[1] پرویز راجی، خدمتگزار تخت طاووس (خاطرات پرویز راجی)، صص 9 و 95