خانوادم اجازه ارتباط بیشتر رو نمیدن
دختری 29 ساله هستم و دارای مدرك فوق لیسانس كه در یك شركت دولتی به صورت رسمی مشغول به كار هستم از لحاظ چهره مشكلی ندارم و چهره خوبی دارم اما نسبت به سنم خیلی كوچكتر نشون میدم،
چند تا خواستگار داشتم كه به جز سه مورد كه ازمن بزرگتر بودند بقیه حدود دو سال كوچکتر بودند كه خانوادم مخالفت می‌كردند هم با سنشون هم اینكه تحصیلاتشون لیسانس یا كمتر بود.
سه مورد بزرگتر هم یكی به علت اینكه از لحاظ فرهنگی با خانوادم فرق داشتند و مثلا اهل مشروب و مجالس مختلط بودند نشد و یكی هم به علت اینكه قصد سفر به استرالیا و زندگی در اونجا روداشت رد شد و اصلا خانوادم نگذاشتند كه به منزلمون بیان.
دو مورد هم كه كوچكتر بودند و خانوادم باز هم اجازه ندادن با خانوادشون بیان. اما یك مورد كه الان هست حدودا 9 ماه از من كوچكتره و دو سال پیش هم از من خواستگاری كرد كه به دلیل تحصیلاتش كه دیپلم بود و كارش كه حالت رسمی نداشت خانوادم قبول نكردند ایشون الان به تحصیلشون ادامه دادن و ترم آخر فوق دیپلم هستن اهل نماز وروزه هستن و كارشون هم بصورت آزاد در یك آموزشگاه هست و طبق گفته خودشون قصد ادامه تحصیل هم دارن
خانواده من فقط نیم ساعت در جلسه خواستگاری اجازه صحبت به ما دادن كه من تونستم سوالات كلی بپرسم، اما به دلیل اینكه خانوادم اجازه ارتباط بیشتر رو نمیدن من موندم چكار كنم؟ خانواده من هیچ حرف مثبتی در موردش نمی‌گن و همش منفی می‌گن. از جمله "سن و سوادش كمه و اینكه درآمدش كمه و خونه هم نداره و شغلش رسمی دولتی نیست اینكه من باهاش به مشكل خواهم خورد،اینكه وضع خانوادش خوب نیست و از این قبیل صحبتها" و از طرفی، من رو تحت فشار گذاشتند كه با یك جلسه صحبت بهشون بگم جوابم بله هست یا خیر!!
و اجازه ارتباط بیشتر رو هم نمی‌دهند. با توجه به عدم رضایت خانوادم من نمیدونم چی باید بگم و از طرفی شناخت بیشتری از این آقا ندارم فقط در تحقیقات پدرم همسایه هاشون اظهار كردند كه پسر بسیار خوبی هست اما من نمیدونم چه طور تصمیم بگیرم از طرفی می‌ترسم كه با بالا رفتن سنم دیگه مورد مناسبی پیش نیاد، خانوادم هیچ نكته مثبتی در موردش نمی‌گن و من دچار دلهره و استرس زیادی شدم و نمیدونم چكار كنم لطفا هر چه زودتر راهنمائیم كنید..
***جواب:
سلام
مطلب اول اینکه نگرانی شما نسبت به سنتون به جا است بنا بر این بی دلیل رد کردن خواستگار ممکنه سبب پشیمونی بشه
مطلب بعد در مورد ایرادات خانواده شما است که نسبت به سن و تحصیلات عرض می‌کنم در صورتی که شما اونو قبولش کنید به طوری که بتونید به عنوان همسر بهش تکیه کنید و نخواهید حرفاتون رو صرفا بخاطر سن و تحصیل بالاتر به کرسی بنشونید و سختتون نباشه که حرفای درستش رو بپذیرید در این صورت اختلاف سن و تحصیل مشکلی ایجاد نمی‌کنه
در مورد وضع مالیش هم با توجه به اینکه اهل کار و تلاشه اگر با توکل به خدا ازدواج کنید تدریجا زندگیتون بهتر خواهد شد البته اگه می‌خواید بعدا به مشکل نخورید و مشکلات و محدودیتهای مالی احتمالی شما رو زمین گیر نکنه، باید واقع بینانه برخورد کنید و توقع نداشته باشید که همه چیز از روز اول فراهم باشه چون اگه از قبل اماده روبرو شدن با چنین وضعیتی باشید وقتی مشکل پیش میاد یا می‌بینید که نمی‌تونید هر امکاناتی رو که می‌خواید داشته باشید بر اشفته نمی‌شید و فکر نمی‌کنید که با این ازدواج بدبخت شدید چون قبولش کرده اید لذا خلاف توقعتون هم نیست در نتیجه به خودتون می‌گید وقتی این وضع رو خودم قبول کردم تحملش هم می‌کنم علاوه بر اینکه می‌گید : گرچه سختی می‌کشم اما رسیدن به اینده خوب ارزش سختی کشیدن رو داره و به این صورت خودتون رو اروم می‌کنید
و مطلب اخر هم در مورد نحوه برخورد شما با خانواده در مورد پاسخ گویی به خواستگاره که در این مورد عرض می‌کنم : اگر با توجه به مطالبی که عرض کردم به نتیجه رسیدید که ایرادات خانواده تون وارد نیست همین مطلب رو با دلایلتون به خانواده اعلام کنید ولی در عین حال بگید شناخت من نسبت به او کافی نیست و باید اونو بیشتر بشناسم تا بتونم نظر نهایی بدم بنا بر این جواب من گرچه "بله" نیست اما "نه" هم نیست
توصیه می‌کنم برای شناخت طرف بر ارتباط اصرار نکنید بلکه سوالاتی رو در زمینه افکار و عقاید و خصوصیات اخلاقی رفتاری و... طرف لیست کنید و بهشون بگید اگه اجازه صحبت با او رو به شما نمیدن خودشون از راه تحقیق و بررسی و سوال از خودش یا کسانی که ایشون رو می‌شناسن جواب این موارد رو برای شما پیدا کنند
اگر از نتایج تحقیقات راضی بودی و به نتیجه رسیدی که هیچ اما اگه احساس کردی نقاط مبهم وجود داره می‌تونی تقاضا کنی که در مورد اون موارد با خودش صحبت کنی
در این مرحله بعید می‌دونم که خانواده شما بازم مخالفت کنند چون می‌بینند که همه راههای غیر از این رو رفتی و چاره‌ای نیست جز اینکه برای نتیجه گیری صحبت طرفینی انجام بشه
البته در مورد صحبت طرفینی من معتقدم به حد اقل باید اکتفا بشه چون در بعض موارد دیده شده که در صحبت‌های خواستگاری هم دلبستگی ایجاد شده و بعد که خواستگار رفته رنج فراموش کردن رو برای دختر باقی گذاشته
موفق باشید
خانواده من فقط نیم ساعت در جلسه خواستگاری اجازه صحبت به ما دادن كه من تونستم سوالات كلی بپرسم، اما به دلیل اینكه خانوادم اجازه ارتباط بیشتر رو نمیدن من موندم چكار كنم؟...