رضایت اهل بیت علیهم السلام، راه قبولی استغفار و توبه از نگاه امام هادی علیه السلام است.
تعابیر مختلفی از ماه رجب در زبان روایات وجود دارد. تعابیری بزرگ همسان ماه خدا، ماه رحمت، ماه ولایت و ماه استغفار. ماه رجب طلیعه ایست برای دو ماه بزرگ بعد از خود، یعنی ماه شعبان که ماه پیامبر است و ماه رمضان که نام شهر الله را از آن خود کرده است و هر سه ماه ظهور کرده تا روح انسان در بهترین شب یعنی شب قدر، با کمال انسانیت و انسان کامل همسو شود و محلی برای نزول ملائکه آسمانی گردد و نهایتاً سوار بر بال فرشتگان شود و به سوی وصال یار شتابان پرواز کند.ماه رجب طلیعه بسیار نورانی است و از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله روايت شده که خداوند متعال، در آسمان هفتم، فرشته اى گماشته است كه چون ماه رجب فرا رسد، آن فرشته، هر شبِ آن ماه را تا صبح، ندا مى دهد: «خوشا بر ذاكران، خوشا بر طاعت كنندگان». خداوند متعال نيز مى فرمايد : «من، همنشين كسى هستم كه با من، همنشين باشد و مطيع كسى هستم كه اطاعتم كند و آمرزنده كسى هستم كه از من، آمرزش بخواهد. ماه، ماه من است و بنده، بنده من و رحمت، رحمت من. هر كه مرا در اين ماه بخوانَد، پاسخش مى گويم و هر كه از من چيزى بخواهد، عطايش مى كنم و هر كه از من هدايت جويد، راهنمايش باشم. اين ماه را رشته اى بين خودم و بندگانم قرار داده ام. هر كس به اين رشته ريسمان چنگ زند، به من مى رسد».[1]
در حدیثی زیبا امام كاظم عليه السلام درباره فضایل ماه رجب می فرماید: «رَجَبٌ نَهرٌ فِي الجَنَّةِ، أَشَدُّ بَياضا مِنَ اللَّبَنِ وَأَحلَى مِنَ العَسَلِ؛ [2] رجب رودی در بهشت است كه سفیدتر از شير و شيرين تر از عسل است.» اگر بخواهیم بر سر این رود در بهشت بنشینیم و از محضر ائمه علیه السلام بهره ببریم و همسایه آنان در بهشت شویم و در مقام رضای الهی قرار بگیریم راه آن تمسک به ولایت اهل بیت علیهم السلام و طلب غفران از آنان و بدست آوردن رضایت معصومین سلام الله علیهم است.
خداوند متعال درب ورود به درگاه غفران خودش را در این ماه باز کرده و آن را ماه استغفار نام نهاده است و در بطن آن ولایت و ولادت مولی الموحدین امیرالمؤمنین علیه السلام وجود دارد و ماه رجب به خاطر ولایت در درونش به خود می بالد. این ساختار الهی که برای ماه رجب رقم خورده و مسیر انابه و غفران و توبه و استغفار را ملازم با ولایت اولیاء الهی قرار داده است پیامی بلند دارد که اگر بخواهید مشمول غفران الهی در پیشگاه الهی گردید راه آن پرورش محبت اهل بیت علیهم السلام در دلهاست که باعث نورانیت صفای باطن و از رفتن الودگی های درون قلب انسان است. خدمت به اهل بیت علیهم السلام و قدم در جای پای آنان گذاشتن، رضایت قلب ولی خدا را در پی دارد که خداوند متعال رضایت خودش را منوط به رضایت او می داند چنانکه امام هادی علیه السلام در زیارت جامعه کبیره، که بزرگترین شناسنامه معرفتی اهل بیت علیهم السلام هست می فرماید: «يا وَلِيَّ اللّهِ! إنّ بَيْنى وَ بَيْنَ اللّهِ عز و جل ذُنُوبا لا يَأْتى عَلَيْها إلّا رِضاكُمْ، فَبِحَقِّ مَنِ ائْتَمَنَكُمْ عَلى سِرِّهِ وَ اسْتَرْعاكُمْ أمْرَ خَلْقِهِ وَ قَرَنَ طاعَتِكُمْ بِطاعَتِهِ لَمَّا اسْتَوْهَبْتُمْ ذُنُوبى وَ كُنْتُمْ شُفَعائى؛ [3] اى ولىّ خدا! بى گمان، ميان من و خداوند عزّ و جلّ، گناهانى است كه جز رضايت شما، آنها را محو نمى كند. پس به حقّ آن كه شما را رازدار خود كرده و سرپرستى كارِ آفريدگانش را به شما واگذاشته و فرمان بردارى از شما را با اطاعت خود، همراه كرده، بخشش گناهانم را از او بخواهيد و شفيعان من باشيد». اهل بیت علیهم السلام آب حیات زندگی در این دنیا و باطن و ظاهر بهشت در آخرت هستند. اگر بخواهیم سیاهی های دل را بزدائیم و مقرّب درگاه الهی قرار بگیریم مسیر آن تقرب به اهل بیت علیهم السلام است.
پی نوشت:
[1] الإقبال : جلد ۳ صفحه ۱۷۴
[2]من لا یحضره الفقیه / ترجمه بلاغی و غفاری؛ جلد ۲ صفحه ۴۱۲.
[3]مفاتیح الجنان، زیارت جامعه کبیره.
ماه رجب به عنوان ماه ولایت و همچنین ماه استغفار یک امر اتفاقی و تصادفی نیست بلکه برنامه نویس آن خداوند متعال است که مسیر انابه و تمسک به سوی خود را تمسک به پیشگاه اهل بیت علیهم السلام قرار داده است.