انسان از بدو خلقت در جستجوی کمال و سعادت است و عبادت و راز و نیاز با خدا، برترین هنر انسان است. ماه رجب برای دوستدارانش ارزش والایی دارد، چرا که ماه تحول است ماه خانه تکانی دلهاست.
اعتکاف، جهادی مقدس
انسان از بدو خلقت در جستجوی کمال و سعادت است و عبادت و راز و نیاز با خدا برترین هنر انسان است. ماه رجب برای دوستدارانش ارزش والایی دارد چرا که ماه تحول است ماه خانه تکانی دلهاست ماهی است که در آن سه روز از حلال دنیا دل میکنی و در خانه دوست مهمان میشوی و جز در ضروریات، خانه دوست را ترک نمیکنی.
عاکف سه روز در مسجد میماند و روزه میگیرد، نماز میخواند تا تمرین بندگی کند و با پروردگار خود عهد و پیمان ببندد و با نفس خود به مبارزه بپردازد و پلههای سلوک را طی کند و به قرب الهی نزدیکتر شود چرا که اعمالش باعث تقربش میشود.
اعتکاف فضیلت بسیاری دارد به حدی که خداوند آن را برابر با طواف کعبه و رکوع و سجود در پیشگاهش میداند و در قرآن میفرماید: « و ما به ابراهیم و اسماعیل فرمان دادیم که خانه مرا برای طواف کنندگان و معتکفان و رکوع کنندگان و سجده کنندگان از هر گونه آلودگی تطهیر کنند.» [ سوره بقره، آیه 125]
در حدیثی از پیامبر اکرم صلیاللهعلیه وآله وسلم آمده است: « همه گناهان گذشته کسی که از روی ایمان و برای رسیدن به ثواب الهی معتکف شود، آمرزیده میشود.» [1]
پس اعتکاف زدودن گرد و غبار از آئینه دل و صیقل دادن دل و جان است این سه روز فرصت خوبی است تا برگهای زندگی را ورق بزنیم و فرصتهای از دست داده را جبران کنیم، این روزها روزهای بازگشت به اصل است، روزهایی که جز تو و خدا هیچ کس نیست، اشک و آهش بوی عشق میدهد، انگار تولدی دوباره مییابی و با حضورت در مجمع عشاق به معشوق خود نزدیک، نزدیک میشوی، روح و روانت را پالایش میکنی سبز سبز میشوی و دعایت مستجاب میشود. وقت تنگ است باید عجله کرد شاید دیگر نفسی نباشد!
در فرهنگ اسلامى اعتكاف، علاوه بر امتیازات خود از لحاظ معنوی، جهاد مقدس نیز هست؛ زیرا این مراسم، نقش بسزایی در مقابل با نفوذ فرهنگهای بیگانه ایفا مىكند.
جوانى كه در مراسم عبادی و معنوی اعتكاف، طعم شیرین ایمان و معنویت و راز و نیاز با خداوند تبارک و تعالی را بچشد، دیگر لذتهاى مادى و ... از دیدش، بیارزش و ناچیز میشوند. از طرفی، مراسمى مانند اعتکاف خود پیامى چشمگیر براى مردم است. حضور عدهای از مومنان در مسجدی برای عبادت و راز و نیاز کردن با خدای خویش، نوعی تبلیغ و دعوت به خداپرستی و یکتاپرستی است.
منبع:
[1]. کنزالعمال، ح 24007