عشق خداوند به بندگانش

موضوع : عشق خداوند به بندگانش

اگر بنده به مقام واقعی بندگی برسه ، همانند معصومین(ع) ، تمامی سعیش رو انجام میده ، که بیشترین عرض ادب رو ، به ساحت قدس ربوبیت داشته باشه!

چنین افرادی در مقام عاشقی، مطلقا به آنچه هستند کفایت نمی کنند!

از چشمه عشق ده مرا نور
وین سرمه مکن ز چشم من دور
گرچه ز شراب عشق مستم
عاشق‌تر ازین کنم که هستم

گاهی این عاشقی و جنون ، اونقدر ادامه پیدا میکنه ، که خود خدا هم ، دلش به حال اون بنده میسوزه!

چنانکه رسول خدا(ص) در مقام بندگی اونقدر خودشون رو به سختی انداختن که آیه نازل شد :

مَا أَنْزَلْنَا عَلَيكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَى(طه/2)
ای رسول من ، هدف از نزول قرآن و شریعت بر تو این نبود که خودت رو در مقام عاشقی ، اینهمه به زحمت بندازی!

البته این دوست داشتن ، یک طرفه نیستا ، خدا از خودمون ، عاشق تره به ما!

منتها ما باید زمینه نزول رحمت خدا رو ، برای خودمون فراهم کنیم ، وگرنه خدا عاشق ماست!

بَلَى مَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ وَاتَّقَى فَإِنَّ اللَّهَ يحِبُّ الْمُتَّقِينَ(آل عمران/76)
آري، کسي که به عهد و پيمان خود وفا کند (و در مقام عشق بازی با خدا باشه ) و پرهيزگاري پيشه نمايد، (خدا ، در این بازی عشق، از اون جلوتره؛ چون) خدا به پرهيزگاران علاقه داره!

مگه میشه در امر عاشقی خدا از بنده خودش، عقب بی اُفته؟!

به قول شاعر ، آدم عاقل ، میتونه از رفتارهای خدا بفهمه ، که چقدر ، عاشق بنده های خودشه!
 

من از دلبستگی های تو ، با آیینه دانستم
که بر دیدارِ طاقت سوزِ خود ، عاشق تر از مایی

اصلا این همه انبیاء الهی رو فرستاده برای اینکه اعلام کنه ، ای بندگان من دوستون دارم ، شماها بیایید به سمت من ، چون طاقت دوریتون رو ندارم!

حالا که خدا اینهمه عاشق ماست ، ای کاش ما هم کمی اهل بندگی باشیم ...

خلاصه سخنرانی استاد محمدی در کنفرانس آیه های انتظار در تاریخ 90/5/19