علت تخریب کاندیداهای انقلابی

14:35 - 1399/12/24

- هراس از حضور گسترده -مانند اغلب انتخابات‌ها در این 42 سال- از یک سو و نگرانی از برگزیده‌شدن یک نامزد انقلابی به عنوان رئیس‌جمهور از سوی دیگر، سبب شده تا رسانه‌های ضدانقلاب، فرصت تخریب و سیاه‌نمایی در جهت وصول به اهداف شوم خود را از دست ندهند.

سعید محمد

هر چه به انتخابات ریاست جمهوری در سال 1400 نزدیک می‌شویم، رفتار جماعت ضدانقلاب و رسانه‌های مزدور و معاند، شکل جدید و جالب توجهی به خود می‌گیرد. هراس از حضور گسترده -مانند اغلب انتخابات‌ها در این 42 سال- از یک سو و نگرانی از برگزیده‌شدن یک نامزد انقلابی به عنوان رئیس‌جمهور از سوی دیگر، سبب شده تا این رسانه‌ها فرصت تخریب و سیاه‌نمایی در جهت وصول به اهداف شوم خود را از دست ندهند. در حالی که فرصت قابل توجهی تا زمان برگزاری انتخابات، باقی مانده است، اما کیفیت و تعداد اخبار انتخاباتی که با هدف تخریب و منفی‌بافی منتشر می‌شود، به سطح بالایی رسیده  که نشان از تمرکز و برنامه‌ریزی دشمن، نسبت به این رویداد مهم است.
در این میان، مطالعه و بررسی تفاوت رفتاری و اختلاف در برخورد، نسبت به افراد و جریان‌های مختلف سیاسی در کشور، حاکی از یک واقعیت غیرقابل انکار است. هر شخص زیرکی با اندک توجه و دقتی، متوجه می‌شود که فضای تخریب علیه نامزدهای ریاست‌جمهوری، اصلا شامل افراد و جناح‌های همسو با منافع ضدانقلاب نمی‌شود و فقط مخصوص کسانی است که احتمال انتخاب آنها برای دشمن، نگران‌کننده باشد. این موضوع نشان می‌دهد که دشمنان این مملکت، فقط درباره‌ی بعضی افراد و تفکرات سیاسی، حساس هستند و علیه آنها دست به تخریب می‌زنند! در همین راستا این روزها شاهد هستیم که اعلام آمادگی برخی افراد برای حضور در رقابت انتخاباتی، چنان بازتاب وسیع و تخریب‌های گسترده‌ای را سبب می‌شود که باعث بروز حساسیت در فهم چرایی این موضوع شده است.
حقیقت این است که چهار دهه حضور تفکرات و دیدگاه‌های مختلف در عرصه‌ی اجرایی کشور، نشان از تفاوت قابل ملاحظه‌ای در امور دارد؛ به این معنا که هر زمان در پست ریاست جمهوری، شاهد حضور یک فرد انقلابی، متخصص و متعهد بودیم، پیشرفت‌های مملکت در جنبه‌های گوناگون، به شتاب و سرعت بالایی رسید و مشکلات و ضعف‌ها به میزان زیادی، فروکش کرد، و در مقابل، هر زمان یک رئیس‌جمهور با اتکا و اعتماد به خارج از مرزها و بی‌توجهی یا کم‌توجهی به توان داخلی، بر سر کار آمد، شاهد توقف یا کندی پیشرفت کشور و نیز افزایش مشکلات و حتی بروز مشکلات جدید بوده‌ایم. این واقعیت محسوس و آشکار، چیزی نیست که از دید دشمنان این کشور پنهان بماند. دشمنانی که از همان روزهای اول، تمام تلاش خود را برای به شکست‌کشاندن انقلاب اسلامی، به کار بسته و هر ترفند و شگردی که بلد بودند را به کار بستند و نتیجه نگرفتند، اکنون به این نتیجه رسیدند که وجود یک رئیس‌جمهور ضعیف، غرب‌زده و منفعل در برابر قدرت‌های استکباری، تا چه اندازه می‌تواند به عنوان یک کمک بزرگ به آنان تلقی شود و در مقابل، حضور یک فرد انقلابی، کاربلد، دلسوز و مردمی در رأس قوه‌ی مجریه، تا چه اندازه آنان را از این هدف شوم دور می‌کند.
این نکته برای مردم عزیز ما هم یک درس بزرگ است که ببینند آتش توپخانه‌ی تخریب دشمن، چه کس یا کسانی را هدف گرفته است و چرا نسبت به حضور احتمالی آنان -تا این اندازه- ترس و واهمه وجود دارد. این  روزها مردم ما باید با نگاهی به مشکلات موجود در عرصه‌های مختلف کشور، برای دستیابی به پاسخ این سوال، تلاش کنند که چرا در حالی‌که دولت فعلی، آغوش خود را برای آمریکا و دوستانش باز کرد و خواسته‌های انان را امضا و اجرا نمود، ولی مشکلات مردم و مملکت ما بیشتر و بیشتر شد و این که چرا رسانه‌های معاند و ضدانقلاب از همین الان با روی کار آمدن دولتی که آمریکا را کدخدا نداند و اعتمادش به توان داخلی باشد، مخالفت می‌کنند؟ پاسخ به این پرسش، می‌تواند راه حل مشکلات و رسیدن به قله‌های پیشرفت را در مقابل ملت ما باز کند تا شاهد شکوفاشدن استعدادهای ناب ایرانی برای مقابله با مشکلات اقتصادی و غیراقصادی باشیم.

هراس از حضور گسترده -مانند اغلب انتخابات‌ها در این 42 سال- از یک سو و نگرانی از برگزیده‌شدن یک نامزد انقلابی به عنوان رئیس‌جمهور از سوی دیگر، سبب شده تا رسانه‌های ضدانقلاب، فرصت تخریب و سیاه‌نمایی در جهت وصول به اهداف شوم خود را از دست ندهند.
هر شخص زیرکی با اندک توجه و دقتی، متوجه می‌شود که فضای تخریب علیه نامزدهای ریاست‌جمهوری، اصلا شامل افراد و جناح‌های همسو با منافع ضدانقلاب نمی‌شود و فقط مخصوص کسانی است که احتمال انتخاب آنها برای دشمن، نگران‌کننده باشد.
هر زمان در پست ریاست جمهوری، شاهد حضور یک فرد انقلابی، متخصص و متعهد بودیم، پیشرفت‌های مملکت در جنبه‌های گوناگون، به شتاب و سرعت بالایی رسید و مشکلات و ضعف‌ها به میزان زیادی، فروکش کرد، و در مقابل، هر زمان یک رئیس‌جمهور با اتکا و اعتماد به خارج از مرزها و بی‌توجهی یا کم‌توجهی به توان داخلی، بر سر کار آمد، شاهد توقف یا کندی پیشرفت کشور و نیز افزایش مشکلات و حتی بروز مشکلات جدید بوده‌ایم. این واقعیت محسوس و آشکار، چیزی نیست که از دید دشمنان این کشور پنهان بماند.
این نکته برای مردم عزیز ما هم یک درس بزرگ است که ببینند آتش توپخانه‌ی تخریب دشمن، چه کس یا کسانی را هدف گرفته است و چرا نسبت به حضور احتمالی آنان -تا این اندازه- ترس و واهمه وجود دارد؟

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
1 + 0 =
*****