- رسانههای ضدانقلاب و پادوهای آنان در فضای مجازی به مظلومنمایی گستردهای دربارهی یک قاتل به نام نوید افکاری پرداختند. بعضی گفتند این فرد مادر دارد و برای دل مادرش هم که شده نباید او را اعدام میکردند؛ اما سوال این است که آیا همسر، سه فرزند و پدر آن کارمند مظلومی که به دست نوید افکاری کشته شد، مگر دل نداشتند که جلوی درب منزل، شاهد پیکر خونین او شدند؟! راستی اگر مادرداشتن برای دلسوزی و همدردی کفایت میکند چرا هیچکدام از این جماعت، برای امثال مادر «شهید محمدحسین حدادیان» -که با آن وضع فجیع به شهادت رسید- ناراحت نشدند و حتی خم به ابرو هم نیاوردند؟!
«تغییر جای جلاد وشهید» و «مظلومنمایی برای قاتل و جانی» را باید یکی از جدیدترین روشهای ضدانقلاب برای تضعیف یکی از ارکان اساسی نظام یعنی دستگاه قضایی به حساب آورد که با وارونهکردن حقایق از طریق شگردهای رسانهای و با سوءاستفاده از ضعف اطلاعات تاریخی در بخشی از جامعه، درصدد اجرای اغراض پلید خود هستند.
کلید و شروع این جریان در عصر حاضر به دوران تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری سال 96 برمیگردد که رئیسجمهور وقت برای پیروزی در انتخابات پیشرو، با سخنان نسنجیده و خائنانه، زمینه را برای تخریب و متهمکردن حافظان امنیت جامعه و سر برآوردن و تطهیر جنایتکاران خطرناکی مثل منافقین فراهم کرد.
ژستهای دروغین و نمایشی در حمایت از قاتلان جنایتکار، اکنون به ایستگاه «نوید افکاری» رسید که در ساعت ۲۳ یازدهم مردادماه سال ۹۷ با چاقو به یکی از کارمندان سازمان آب منطقهای شیراز به نام «حسن ترکمان» در محله شاه داعیالله حمله کرد و او را مقابل درب منزل خود، مورد ضرب و جرح قرار داد که پس از انتقال به بیمارستان جان خود را از دست داد. مرحوم ترکمان دارای دو فرزند دختر خردسال و یک پسر نوجوان بود. گزارش پزشکی قانونی نیز حکایت از آن داشت که علت مرگ کارمند سازمان آب شیراز، خونریزی شدید به دلیل بریدگی عروق حیاتی گردن، در اثر اصابت جسم نوک تیز و برنده بوده است. نوید افکاری پس از دستگیری، اقرار میکند که مقتول را با برادرم تعقیب کردم و در حالی که من ترک موتور نشسته بودم با چاقو اقدام به قتل مقتول کردم". پس از انجام تحقیقات، مشخص میشود، نوید افکاری قصد ترور یک بسیجی را نیز داشته است، اما موفق نمیشود.
پس از برگزاری جلسات دادگاه به صورت علنی، وقوع قتل توسط نوید افکاری با اسناد و مدارک متعدد محرز و از حیث مباشرت در ارتکاب قتل عمدی حکم به قصاص نفس نامبرده صادر و این حکم از سوی دیوان عالی کشور عیناً تایید شد.[1] همزمان با صدور این حکم و در ابتدای سال نو، رسانههای ضدانقلاب و پادوهای آنان در فضای مجازی به هجمهی گسترده در این رابطه پرداختند. بعضی گفتند این فرد مادر دارد و برای دل مادرش هم که شده نباید او را اعدام کرد؛ اما سوال این است که آیا همسر، سه فرزند و پدر آن کارمند مظلوم مگر دل نداشتند که جلوی درب منزل، شاهد پیکر خونین شدند؟! راستی اگر مادرداشتن برای دلسوزی و همدردی کفایت میکند چرا هیچکدام از این جماعت، برای امثال مادر «شهید محمدحسین حدادیان» -که با آن وضع فجیع به شهادت رسید- ناراحت نشدند و حتی خم به ابرو هم نیاوردند؟! برخی هم کشتیگیر بودن افکاری را پیش کشیدند تا از این طریق به مظلومنمایی بپردازند ولی به این سوال ساده پاسخ ندادند که مگر اشتغال به ورزش کشتی، میتواند دلیلی برای توجیه قتل از یک قاتل باشد؟!
به هر صورت، این رویه و شیوهای که اخیرا شاهدش هستیم را باید بازی جدید ضدانقلاب برای تشویش افکار عمومی و تضعیف قاطعیت دستگاه عدلیه برشمرد که با هدف قهرمانسازی از قاتلان به منظور تشویق اراذل و اوباش و ایجاد هرج و مرج در جامعه انجام میگیرد که مدتی قبل و پس از صدور حکم قصاص برای قاتل شهید سجاد شاهسنایی نیز اجرا شد و صحنهگردانهای معلومالحالی مثل «بیبیسی فارسی» و «اینترنشنال» در نقش رسانههای اشرار و تروریستها وارد معرکه شدند و طبق معمول با عوض کردن جای جلاد و شهید و قلب واقعیت، در جهت مظلومنمایی و تطهیر یک قاتل اقدام کردند که البته با اجرای عدالت و اعدام قاتل مزبوز، تیرشان به سنگ خورد. در موقعیت کنونی نیز نیز لازم است با فعالیت منظم رسانهای در جهت قانعکردن افکار عمومی اقدام و حکم قانونی این قاتل در کمال اقتدار به مرحلهی اجرا درآید.
پینوشت:
[1] گزارشی از جزییات پرونده قتل مرحوم «حسن ترکمان» به دست فردی به نام «نوید افکاری»
«تغییر جای جلاد وشهید» و «مظلومنمایی برای قاتل و جانی» را باید یکی از جدیدترین روشهای ضدانقلاب به حساب آورد. کلید و شروع این جریان در عصر حاضر به دوران تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری سال 96 برمیگردد که رئیسجمهور وقت برای پیروزی در انتخابات پیشرو، با سخنان نسنجیده و خائنانه، زمینه را برای تخریب و متهمکردن حافظان امنیت جامعه و تطهیر جنایتکاران خطرناکی مثل منافقین فراهم کرد.
ژستهای دروغین و نمایشی در حمایت از قاتلان جنایتکار، اکنون به ایستگاه «نوید افکاری» رسید که در ساعت ۲۳ یازدهم مردادماه سال ۹۷ با چاقو به یکی از کارمندان سازمان آب منطقهای شیراز به نام «حسن ترکمان» در محله شاه داعیالله حمله کرد و او را مقابل درب منزل، به قتل رساند. مرحوم ترکمان دارای دو فرزند دختر خردسال و یک پسر نوجوان بود.
همزمان با صدور این حکم و نیز در ابتدای سال نو، رسانههای ضدانقلاب و پادوهای آنان در فضای مجازی به هجمهی گسترده در این رابطه پرداختند. بعضی گفتند این فرد مادر دارد و برای دل مادرش هم که شده نباید او را اعدام کرد؛ اما سوال این است که آیا همسر، سه فرزند و پدر آن کارمند مظلوم مگر دل نداشتند که جلوی درب منزل، شاهد پیکر خونین او شدند؟! راستی اگر مادرداشتن برای دلسوزی و همدردی کفایت میکند چرا هیچکدام از این جماعت، برای امثال مادر «شهید محمدحسین حدادیان» -که با آن وضع فجیع به شهادت رسید- حتی خم به ابرو نیاوردند؟!
شیوهای که اخیرا شاهدش هستیم را باید بازی جدید ضدانقلاب برای تشویش افکار عمومی و تضعیف دستگاه عدلیه برشمرد که با هدف قهرمانسازی از قاتلان به منظور تشویق اراذل و اوباش و ایجاد هرج و مرج در جامعه انجام میگیرد.