- ناهنجاری دو جنسیتی با همجنس گرایی کاملا متفاوت است: گرچه هردو نوعی ناهنجاری به حساب می آیند، ولی در تعریف و تقسیم بندی کاملا متفاوت هستند. البته ممکن است که فردی به هردو ناهنجاری هم مبتلا باشد.
یک سوالی که مدت ها ذهن مرا درگیر کرده، این است که خداوند افراد همجنس باز؛ مانند قوم لوط را عذاب فرمود، ولی امروزه شاهد افرادی در جامعه هستیم که به اصطلاح ترنس یا دوجنسیتی نامیده می شوند که از هردو جنس مرد و زن خصوصیاتی را از بدو تولد باخود دارند و اختیاری هم در این زمینه از خود ندارند تکلیف اینگونه افراد چیست؟ آیا آن ها هم شامل عذاب خداوند می شوند؟
پاسخ مشاور:
درباره سوالی که اشاره کردید چند نکته حائز اهمیت است که تک به تک بررسی می کنم:
1- ناهنجاری دو جنسیتی با همجنس گرایی کاملا متفاوت است:
گرچه هردو نوعی ناهنجاری به حساب می آیند، ولی در تعریف و تقسیم بندی کاملا متفاوت هستند. البته ممکن است که فردی به هردو ناهنجاری مذکور مبتلا باشد.
ناهنجاری دو جنسیتی به کسانی گفته می شوند که هویت جنسیتی خود را نپذیرفته و رفتارهای شبیه به جنس مخالف را انجام می دهند؛ مثلا ممکن است آقایی، جنسیت مردانه خود را نپذیرفته و رفتارهای زنانه از قبیل آرایش و لباس زنانه و ... بروز می دهد.
از طرفی دوجنسیتی ها به دو دسته کلی تقسیم می شوند: یک دسته همان افراد خنثی ای هستند که آلت جنسی زنانه و مردانه را دارند و به همین سبب دچار مشکلات جنسیتی و هویتی هستند. دسته ای دیگر افراد معمولی هستند که تنها یک آلت جنسی دارند، ولی از جهت ذهنی و روانی تمایل به جنسیت دیگری دارند؛ مانند آقایی که فکر می کند هویتش همچون خانمی است و قبول ندارد که جنسیت او آقاست. به این قبیل افراد فراجنسی (transsexual) گفته می شود.
اما همجنس گرا به فردی گفته می شود (لزوما دو جنسیتی نیست و ممکن است با جنسیت خودش هم مشکلی نداشته باشد) متاسفانه به دلایل مختلف از جمله محیط تربیتی نادرست، رسانه و ... به نوعی انحراف جنسی مبتلا شده است و به همجنس های خود گرایش جنسی دارد؛ مانند قوم لوط که از این دسته به حساب می آیند.
2- تکلیف افراد دوجنسیتی از نوع دسته اول یعنی خنثی؛
این قبیل افراد از آنجایی خودشان هیچ نقش و اراده ای در این زمینه نداشتند، فرض عذاب یا حسابرسی از این جهت نسبت به جنسیت خود منتفی است و این قبیل افراد طبیعتا با توجه به نظر متخصص با رعایت حدود شرعی و درصورت امکان می توانند جنسیت خود را انتخاب کنند تا بتوانند سیر طبیعی زندگی خود را داشته باشند. اما همین افراد اگر از روی سهل انگاری یا تقصیر دچار رفتارهای هنجارشکنانه و نامشروع شوند؛ مانند سایر افراد جامعه بازخواست می شوند.
اگرچه ممکن است والدین خنثی یا یکی از آن ها به دلیل سهل انگاری یا تقصیری که در هنگام بستن نطفه نوزاد در روز قیامت مورد بازخواست قرار بگیرند؛ مثلا رعایت نکردن بعضی از نکات بهداشتی و ... در هنگام مجامعت یا استرس در دوره بارداری یا مصرف داروی هورمونی در بارداری و... که می تواند روی نوزاد تاثیر منفی بگذارد.
اما افراد دوجنسیتی از نوع دسته دوم که از جهت دستگاه آلت جنسی هیچ مشکلی ندارند و تنها از جهت ذهنی و روانی حاضر به پذیرش جنسیت خود نیستند، باید عرض کنم که بیشتر این افراد بیش از اینکه یک مشکل ذاتی باشند، بیشتر تحت تاثیر القائات محیطی و بیرونی نظیر رسانه اند. لذا این قبیل افراد بیش از هرچیز نیاز به مراجعه به متخصص روانشناس و سکس تراپ دارند تا مشکلشان حل شود. از این رو هرگونه سهل انگاری و مقاومت در مراجعه به متخصص و حل این مسئله ممکن است منجر به بروز رفتارهای هنجارشکنانه و نامشروع از آن ها شود. آنها بسته به میزان شدت این ناهنجاری نسبت به رفتار و کردار هنجارشکنانه خود مسئول هستند. جهت روشن‌تر کردن آن مثالی عرض می کنم:
فرض بگیرید آقاپسری به هردلیلی؛ چه ذاتی و چه غیرذاتی (تحت تاثیر القائات محیطی و رسانه ای و ...) جنسیت خود را نمی پذیرد و در کشاکش پذیرش یا عدم پذیرش جنسیت خود هست. طبیعتا چنین فردی برای حل این مسئله باید به یک متخصص سکس تراپ و روانشناس مراجعه کند تا تکلیف خود را مشخص کند و مشکل برطرف شود. حال اگر چنین فردی به رغم تلاش از سوی والدین برای کمک به او از روی سهل انگاری، کوتاهی یا لجاجت از مراجعه به متخصص و حل این مسئله خودداری کند و مرتکب کار خلاف و هنجارشکنانه ای شود، بی شک چنین فردی در پیشگاه الهی مسئول خواهد بود و نمی تواند به بهانه ترنس بودن، رفتاهاری هنجارشکنانه خود را توجیه نماید؛ زیرا این متخصص است که می تواند ناهنجاری او را تشخیص دهد و برای حل آن به او کمک کند.
برهمین اساس حتی افراد ترنس ذاتی که از بدو تولد با این مشکل مواجه بودند، اگر در مراجعه به متخصص (سکس تراپ و روانشناس) و حل این مشکل (ممکن است حل مشکل به اصلاح ذهنی آن ها نیاز داشته باشد یا چه بسا به تغییر جنسیت یا هردو) کوتاهی کنند و مرتکب رفتارهای هنجارشکنانه شوند به همان اندازه مسئول هستند. اگر والدین هم در این زمینه کوتاهی کرده باشند و فرزند خود را با این مشکل رها کرده باشند نیز مسئول هستند.
اما در به وجود آمدن چنین مشکلی و ماندگاری آن در جامعه بی شک عوامل مختلفی می توانند دخیل باشند؛ از جمله رسانه، والدین، محیط جامعه، خود فرد و ... . لذا هریک از این عوامل به اندازه و حسب خودش که در بروز این مشکل یا سرکوب و طرد آنان و حل نشدن مشکل آن ها دخالت دارند مسئول است. حتی بنده ای که در حال نوشتن این متن هستم به همین مقدار که ممکن است در کاهش یا تشدید این مشکل نقش داشته باشم در پیشگاه الهی مسئول هستم.
جهت شرکت در گفت وگوی این مطلب می توانید به لینک ذیل مراجعه کنید.
http://btid.org/node/160306