- اینکه فردی با مراجعه به متخصص و استفاده از دارو، افسردگی او برطرف نشده است، معنایش این نیست که فرد جن زده شده است، بلکه می تواند دلایل متعددی داشته باشد: از جمله عدم موفقیت متخصص در تشخیص مشکل و درمان آن یا عدم همکاری لازم شخص افسرده برای تکمیل درمان.
آیا بعضی از افرادی که دچار افسردگی می شوند و با مراجعه به پزشک مغز و اعصاب و مصرف دارو جواب نمی گیرند، آیا می توان گفت که دچار سحر یا جن زدگی شدند؟ برخی می گویند که چنین فردی جن دارد و همین باعث سلب آرامش او می شود و باید با دعا، سحر را باطل نمود. برای درمان افسردگی شدید، چه راهنمایی دارید؟
پاسخ مشاور:
بسیاری از اختلالات روانی و شخصیتی نظیر اختلال اضطراب، وسواس، افسردگی، پرخاشگری، پارانویید، اسکیزوفرنی، دو قطبی و... سر منشأ آن به سبک زندگی افراد در نوع تغذیه و رفتار و روش زندگی آن ها برمی گردد. گاهی وجود یک بیماری جسمی مزمن یا کمبود ویتامین یا استفاده مداوم و افراط گونه خوراکی های طبع سرد یا محیط تربیتی استرس زا یا محیط مخرب همگی باعث می شود که فرد، مستعد اختلالات روانی شود و در اولین چالش روحی - روانی مانند فوت یکی از عزیزان، انتشار کرونا در جامعه، مشکلات اقتصادی، مشکلات فردی، خانوادگی، تجربه شکست و عدم موفقیت در عرصه های مختلف و ... به شدت آسیب پذیر شود؛ به ویژه افرادی که قبلا هم تجربه شبیه به آن را داشته اند و نتوانسته اند آن را حل کنند و تجربه بعدی باعث می شود به صورت جدی تری آسیب ببینند و تکرار این روند گاهی منجر به شرطی شدن در این زمینه خواهند شد!
اما اینکه آیا اختلالاتی مانند افسردگی به مسئله جن زدگی و شیطان و ... ارتباط دارد یا نه؟ باید عرض کنم تا زمانی که فرد از سبک زندگی سالمی برخوردار باشد، هیچ گاه از ناحیه عوامل فراطبیعی آسیب نمی بیند، ولی اگر فرد از سبک زندگی ناسالمی از جهت جسمی و از جهت روانی برخوردار باشد، طبیعتا احتمال آسیب پذیری از ناحیه این عوامل فراطبیعی بالا خواهد بود، اما معنایش این نیست که مثلا فردی که دچار افسردگی می شود حتما دچار جن زدگی و ... شده است؛ زیرا اولا موارد جن زدگی و ... در افرادی که دچار اختلال هستند بسیار کم است. ثانیا حتی افراد جن زده و ... نیز تا زمانی که پایه و سبک زندگی آنها سالم نشود، احتمال درمانشان بسیار کم خواهد بود. برهمین اساس اصلاح سبک زندگی، پایه درمان همه اختلالات حتی در افراد جن زده نیز می باشد.
از سویی دیگر؛ همواره پیشگیری بر درمان اولویت دارد و هرچقدر فرد از سبک زندگی سالمی برخوردار باشد، احتمال افسردگی حتی جن زدگی و ... او بسیار کم و ناچیز خواهد بود. اما در باب درمان نیز تا زمانی که سبک زندگی فرد اصلاح نشود، وضعیت او کماکان تغییر چندانی نخواهد کرد. برای درمان نیز لازم است که فرد به متخصص و کارشناس مربوطه مراجعه کند. درنتیجه اگر فردی از افسردگی رنج می برد، باید با نظارت و مشورت مشاور تلاش کند تا سبک زندگی خود را اصلاح نماید. آن وقت می توان امیدوار شد که فرد بتواند از افسردگی و... خلاصی پیدا کند.
اینکه فردی با مراجعه به متخصص و استفاده از دارو، افسردگی او برطرف نشده است، معنایش این نیست که فرد جن زده شده است، بلکه می تواند دلایل متعددی داشته باشد؛ از جمله، عدم موفقیت متخصص در تشخیص مشکل و درمان آن؛ یا عدم همکاری لازم شخص افسرده برای تکمیل درمان؛ به طوری که در افسردگی مزمن و شدید که فرد تمایلات به خودکشی و خودزنی دارد، لازم است که فرد در ابتدا به روانپزشک مراجعه کند تا با دارو درمانی میزانی از افسردگی او کاهش یابد تا به سطح طبیعی از جهت روانی برسد، سپس بلافاصله باید به روانشناس مراجعه کند تا با شناخت و رفتار درمانی افسردگی او برطرف شود و به زندگی طبیعی خود برگردد.
در واقع کار روانپزشک این است که اختلالات روانی را از طریق دارو درمان نماید، ولی روانشناس از طریق شناخت درمانی و رفتاردرمانی بدون هیچ گونه دارویی اختلالات روانی را مورد بررسی قرار می دهد. بنابراین شخص افسرده ای که یک دوره دارو درمانی را زیرنظر روانپزشک گذرانده است، باید بلافاصله به روانشناس مراجعه کند؛ زیرا روانپزشک سطح هورمونهایی که در مغز و بدن فرد افسرده ترشح می کند را از طریق دارو به سطح طبیعی می رساند، ولی اصلاح ذهنیت و افکار بیمار گونه شخص افسرده توسط روانشناس و مشاور انجام می شود.
بنابراین با توضیحاتی که داده شد، برای افراد افسرده با حالت حاد و مزمن توصیه می شود که ابتدا به روانپزشک مراجعه کنند تا از طریق دارو به سطح قابل قبولی از جهت جسمی برسند، سپس برای ادامه درمان به روانشناس و مشاور مراجعه نمایند تا فرایند درمان تکمیل شود. لذا هرگونه نقص و توقف در فرایند درمان، منجر به عدم درمان قطعی این بیماری می شود.
جهت شرکت در گفت و گوی این مطلب می توانید به لینک ذیل مراجعه کنید.
http://btid.org/node/160276