عصمت ائمه اطهار(علیهم‌السلام) از گناه و معصیت و خطا و اشتباه مورد اجماع علمای شیعه است.
شبهه: تناقض در مذهب شیعه، آنها معتقدند امامان‌شان معصوم هستند، درحالی‌که امامنشان خود می‌گویند ما سهو می کنیم! در روایتی امام صادق آنها می‌گوید: من در نماز شخصی را می‌گذارم تا مواظب من باشد و رکعات را به من بگوید.
پاسخ: عصمت ائمه اطهار(علیهم‌السلام) از گناه و معصیت و خطا و اشتباه مورد اجماع علمای شیعه است. اما در عین حال روایات معدودی نیز در بین روایات شیعه وجود دارد که مضمون آنها این است که امام سهو انجام داده و خطا کرده است. علمای شیعه این روایات را حمل بر مقام تقیه کرده‌اند، به این معنا که احتمال دارد در آن مجلس شخصی بوده که یا ظرفیت شنیدن عصمت را نداشته یا از جاسوسان خلیفه بوده است.
به طور مثال در کتاب سرائر مرحوم ابن ادریس نقل شده که فضیل می‌گوید از امام صادق(علیه‌السلام) درباره سهو پرسیدم، حضرت فرمود: هیچ کسی از آن رهایی ندارد، من گاهی خادم خودم را پشت سرم می‌گذارم تا نماز من را حفاظت کند.»
سند این روایت بدین شکل است: «الْعَبَّاسُ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ رِبْعِيِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الْفُضَيْلِ قَالَ ذَكَرْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّه» این سند ضعیف است؛ زیرا راوی این حدیث «عباس» است و این‌جا منظور «عباس بن معروف قمی» است که با سه تن از امامان شیعه (حضرت امام رضا و امام جواد و حضرت امام هادى(علیهم‌السلام)) معاصر بوده است. پس طبیعتا ایشان در قرن دوم بوده است و ابن ادریس در قرن ششم و این وسط مشخص نیست که ابن ادریس از چه کسی نقل کرده است. پس مقداری از سند نقل نشده است. از طرفی این روایت در هیچ کتاب دیگری قبل از ایشان نقل نشده و اولین بار توسط ابن ادریس در قرن ششم نقل شده، لذا نمی‌توان آن را پذیرفت.
_______________________
لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/157066