- ارزش خانه داری و تربیت فرزند بسیار بالاست؛ به ویژه تربیت سه فرزند که بدون هیچ گونه اغراقی باید گفت در واقع تربیت سه نسل است. لذا اگر شما بتوانید به خوبی خانه داری کنید و رسیدگی و تربیت خوبی نسبت به سه فرزند خود داشته باشید، میتوانید نسل خوبی را در آینده پرورش دهید که یک پای آن به اسم شما تمام میشود.
من یک خانم خانه دار هستم که سه بچهی قد ونیم قد دارم. مدتی است از اینکه کار مفیدی در خانه نمیکنم، ناراحت هستم و همیشه به دنبال کاری میگردم تا انجام بدهم و فکر میکنم باید آن دنیا برای اتلاف وقتم جوابگو باشم.
بچه داری وخانه داری را جزو کار مفید نمیبینم و فکر میکنم باید فراتر از اینها باشم و خیلی ناراحت هستم. لطفا اگر فکر اشتباه است، مرا قانع کنید و اگر با من موافق هستید، یک کار خوب و مفید که هم برای این دنیا و هم آن دنیا مفید باشد بگویید.
پاسخ مشاور:
ارزش خانه داری و تربیت فرزند به ویژه تربیت سه فرزند آنقدر بالاست که بدون هیچ گونه اغراقی باید گفت در واقع تربیت سه نسل است. لذا اگر شما بتوانید به خوبی خانه داری کنید و رسیدگی و تربیت خوبی نسبت به سه فرزند خود داشته باشید، بی شک این سه فرزند شما با الگوگیری تربیتی از شما میتوانند خدمات بزرگی به کشور، جامعه و خودشان داشته و نسل خوبی را در آینده پرورش دهند که یک پای آن به اسم شما تمام میشود و موفقیت شما در این زمینه میتواند براساس آموزههای دینی، باقیات الصالحاتی برای آن دنیای شما باشد.
دین مبین اسلام به جایگاه و نقش زن در خانواده اهمیت فراوانی داده است. از همین رو پیامبر اکرم(صلیاللهعلیهوآله) در جواب زنانی که دوست داشتند در جهاد شرکت کنند و کارهای خانه داری را کم ارزش میدیدند، فرمود: «جِهَادُ الْمَرْأَةِ حُسْنُ التَّبَعُّل؛ جهاد زن، خوب شوهرداری است.»[1]
اما آنچه باعث شده تا اهمیت این موضوع برای شما کم رنگ شود و احساس خلأ بکنید و به فکر کار کردن بیرون از خانه باشید! باید در ابتدا بررسی کنید که چه عاملی باعث شده تا چنین خلأی را در درون خود احساس کنید؟ آیا در این زمینه خودتان را با دیگران مقایسه میکنید و مثلا میبینید که اطرافیان شما بیرون از خانه کار میکنند و این حس در شما به وجود آمده که احساس بطالت میکنید؟ آیا برنامه و هدفی برای فرزندان و خانواده خود ندارید و از نداشتن چنین برنامهای احساس بطالت میکنید که چرا از وقت خود به خوبی استفاده نمیکنید؟
وقتی بتوانید ریشه این فکر را در خود تشخیص بدهید، بهتر میتوانید مسئله را حل کنید. باتوجه به توضیحی که در متنتان آمده به نظر میآید از آنجایی که هدف و برنامهای برای شوهرداری و فرزندپروری ندارید این احساس خلأ در شما به وجود آمده است و به دنبالش احساس میکنید که بچه داری و خانه داری امر مفیدی نیست. در حالی که اگر برای خوب شوهرداری کردن و فرزندپروری برنامه داشته باشید و به صورت جدی اهل مطالعه باشید و مهارتهای خود را در این زمینه افزایش بدهید، این احساس خلأ در شما از بین خواهد رفت.
اینجاست که مهارتهای زندگی میتواند به مدد شما بیاید و بتوانید در این زمینه موفق شوید. زیرا افرادی که دارای مهارتهای زندگی هستند خودآگاهی خوبی از خودشان دارند و میدانند مشکلشان دقیقا کجاست و چگونه باید آن را حل کنند. از این رو توصیه میکنم مهارتهای زندگی خود را از طریق مطالعه کتاب مهارتهای زندگی، شرکت در کارگاههای مهارتهای زندگی بالا ببرید. هرگاه مهارتهای زندگی خود را بالا بردید، آن وقت میفهمید که چگونه میتوانید از آن مهارتها در تربیت فرزندان خود استفاده کنید و به آنها یاد بدهید که چگونه استعدادشان را کشف کنند، چگونه آنها را به سمت و سوی خوبیها هدایت کنید، چگونه اعتماد به نفسشان را بالا ببرید، چگونه رضایتمندی از زندگی را در آنها بالا ببرید، چگونه از زندگی خود لذت ببرند و ... حتی میفهمید که برای تربیت فرزندان خود آیا دانش و مهارت کافی دارید یا نه؟ اگر ندارید، چگونه میتوانید این مهارت را در خودتان افزایش دهید تا بتوانید در زندگی خود به کار ببندید.
همچنین میتوانید فرزندان کارآفرینی تربیت کنید؛ به عبارتی به جای اینکه به فکر کار کردن بیرون از خانه باشید با یاد گیری مهارتهای زندگی میتوانید هم خودتان و هم فرزنداتان را به سمت و سوی کارآفرینی درخانه ببرید و یک تیم کارآفرین خانگی تشکیل دهید.
بنابراین با این توضیحات اگر واقعا بخواهید برای همسرداری و فرزندپروری وقت بگذارید، دیگر فرصت کافی برای کار بیرون از خانه پیدا نمیکنید. لذا توصیه بنده این است که تمرکزتان را روی فرزندپروری و همسرداری بگذارید تا در آینده شاهد شکوفایی خود و خانواده در عرصههای مختلف استعداد، توانایی و موفقیت و ... باشید.
درباره اینکه چه کارهای دیگری میتوانید انجام دهید تا احساس پیشرفت بیشتری داشته باشید، خدمت شما یادآور میشوم علاوه بر وظایف سنگین فرزندپروری و رسیدگی به امور منزل میتوانید در کلاس های کارهای هنری شرکت کنید و با مقداری تمرین و وقت گذاشتن علاوه بر خودکفا شدن در زندگی، منبع درآمدی هم به دست آورید تا به افزایش حس مفید بودن شما کمک کند.
پینوشت:
[1]. نهج البلاغه، حکمت 131.