چرا دعایم به اجابت نمی رسد

راوی می گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم: دو آیه در کتاب خدا وجود دارد که آن دو را می جویم ولی نمی یابم. امام علیه السلام فرمود: آن دو آیه کدام است؟ عرض کردم: سخن خداوند عز و جل که می فرماید: «ادعونی استجب لکم؛ بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را» ما او را می خوانیم و اجابتی نمی بینیم.
امام علیه السلام فرمود: گمان کرده ای خداوند خلاف وعده کرده است؟ عرض کردم: نه. فرمود: پس چرا اجابت نمی شود؟ عرض کردم: نمی دانم. فرمود: ولی من تو را آگاه می کنم.
هر کس دستوراتی را که خداوند به او داده است اطاعت کند آنگاه او را از دعا بخواند او را اجابت می کند. عرض کردم: راه دعا کردن چیست؟ امام علیه السلام فرمود: با حمد خداوند شروع می کنی و نعمت هایی را هم که به تو داده است به زبان می آوری سپس او را شکر می گویی و بعد از آن بر پیامبرصلی اللّه علیه و آله صلوات می فرستی و گناهان خود را یادآور می شوی و به آنها اعتراف می کنی و از آنها به خداوند پناه می بری. این است راه دعا کردن.
آنگاه فرمود: آیه دیگر کدام است؟ عرض کردم: سخن خداوند که می فرماید: «وماانفقتم من شی فهو یخلقه و هو خیرالرازقین؛ و آنچه انفاق می کنید خداوند عوض آن را می دهد و او بهترین روزی دهندگان است.» من انفاق می کنم اما عوض آن را نمی بینم. امام علیه السلام فرمود: آیا گمان کرده ای خداوند خلاف وعده کرده است؟ عرض کردم: نه. فرمود: پس چرا عوض آن را نداده است؟ گفتم: نمی دانم. فرمود: اگر کسی مال حلال را به دست آورد و در راه حلال انفاق کند، درهمی را انفاق نمی کند مگراینکه عوض آن را به او داده می شود.»

 اصول کافی، باب الثناء قبل الدعا