هر پیامبری که آمد با خود معجزهای خاص آورد که مردم یقین میکردند که این کار توسط خداوند متعال و نیرویی که او به این فرد داده انجام شده است.
شبهه: بهتر نبود اگر خدایی وجود دارد، خود او پیامبرانش را معرفی میکرد، تا اینکه پیامبران خدایان را معرفی کنند، مشکل خدا کجاست؟ ناتوانی؟
پاسخ:
نکته اول: شناخت خداوند متعال عقلی است و انسان باید با حجت درونی که در اختیار دارد به اثبات خدا و اوصاف و افعال او بپردازد، پس اثبات خدا و شناخت او بر عهده خود انسان است نه انبیای الهی.
نکته دوم: خداوند متعال جسم ندارد و قابل دیدن نیست تا بتواند خود را به انسان نشان دهد و انسان با چشم او را ببیند و یقین کند که وجود دارد. اما برای رساندن پیامهای خود به بندگان دو راه دارد، یکی اینکه: مستقیما با انسانها صحبت کند. راه دوم اینکه: یک نفر را انتخاب کند و او دستوراتش را به مردم برساند. راه اول امکان ندارد، چون همه انسانها آن طهارت و پاکی لازم و ظرفیت وجودی را ندارند که بتوانند با خداوند متعال ارتباط داشته و بر آنان وحی نازل شود، چرا که باید بین خداوند متعال و آن بندهای که قرار است وحی بر او نازل شود، سنخیتی از حیث وجودی حاصل شود و آن قدر قدرت روحی داشته باشد که بتواند تجلی الهی را تحمل کند. لذا خداوند متعال مشکلی ندارد، ما انسانهای معمولی هستیم که توان صحبت با خدای خویش را نداریم. پس راه دوم انتخاب شد.
نکته سوم: انبیا نیز وقتی به سوی مردم آمدند، با خود نشانه مخصوصی آوردند؛ هر پیامبری که آمد با خود معجزهای خاص آورد که مردم با دیدن معجزه و اینکه این کار از نوع بشر امکانپذیر نیست، یقین میکردند که این کار توسط خداوند متعال و نیرویی که او به این فرد داده انجام شده است، به همین خاطر سخن او را میپذیرفتند.
__________________________________
لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/149630