- حکومت اسلامی باید همان‌گونه که از مرزهای آبی و خاکی مردم حفاظت می‌کند از مرزهای اعتقادی و اخلاقی آن‌ها نیز حفاظت نماید.
درست است که فضای درون خانواده از اهمیت بالایی برخوردار است و نقش بسزایی در کمک به رشد و تربیت فرزندان و نهایتاً به سرانجام رسیدن آن‌ها و عاقبت‌به‌خیری‌شان دارد؛ اما این تمام مطلب نیست. در فضای درونی خانواده مسائل مختلفی روی می‌دهد که گاهی از اوقات کار را از دست والدین نیز خارج می‌نماید و رشته‌های تربیتی را از هم می‌گسلد. در این روزهایی که اتفاقات حیرت‌آوری در درون خانواده‌ها در حال وقوع است با بررسی‌های دقیق‌تر متوجه می‌شویم که اقدامات والدین در این فضا اقداماتی منفعلانه است. انفعال، گاهی سر از تفریط درمی‌آورد و گاهی نیز سر از افراط! والدین به سبب اینکه برای مهار فرزندشان چاره‌ای ندارند و راهی نمی‌یابند، گاهی در دامان تفریط می‌افتند و تسلیم محض می‌شوند و به خواسته‌های فرزند خود تن می‌دهند و حتی بالاتر از آن، گاهی نیز جَوِ جامعه، آن‌ها را به سمتی سوق می‌دهد که این همراهی را درست هم بپندارند و یا اینکه برخی مواقع به سمت افراط کشیده می‌شوند و چون راه‌کار اساسی را در دست ندارند و این همه مشکلات را نیز نمی‌توانند حل کنند به سمت برخوردهای خشن کشیده شوند.
در ماجرای بابک خرم‌دین وقتی به اعترافات والدین او گوش می‌دهیم متوجه می‌شویم که در پس چهره‌ی رضایتمند این دو نفر، یک استیصال اساسی خوابیده است؛ آنجا که پدر او بیان می‌کند چون فرزندم فساد اخلاقی داشت او را کشتم.[1] وقتی همین خط را دنبال بکنیم نزدیک به این ادبیات را نیز در اعترافات مادر او نیز مشاهده می‌نماییم که تمامی این اعترافات حاوی یک پیام است که آن‌ها فرزند خود را آلوده به مشکلات اخلاقی می‌دیدند، اما برای جدا کردن او از این آلودگی‌ها به شکلی منفعل عمل کردند و دست به اقدامی ناباورانه زدند. رشته‌ی اعترافات والدین بابک خرم‌دین را وقتی دنبال می‌کنیم به تزلزل اساسی در بنیان این خانواده پی می‌بریم که کنکاش‌ها دراین‌باره نشان می‌دهد که والدین در این خانواده، باوجود اینکه گرایشات مذهبی ضعیفی داشته‌اند، اما بر سلامت و پاکی فرزندان خود تأکید می‌نموده‌اند. اگر بخواهیم با دیدی منصفانه‌تر به این ماجرا نظر بیفکنیم فارغ از رفتار خشن و غیرقابل‌دفاع این پدر و مادر باید بگوییم که تکه‌های پازل این ماجرای هولناک را که کنار هم می‌گذاریم، متوجه می‌شویم که عامل فشارهای بیرونی که همان سبک زندگی غربی است آن‌چنان عرصه را بر این خانواده تنگ کرده است که باعث می‌شود این پدر و مادر برای خروج از این بن‌بست دست به قتل فرزند خود بزنند.
حق این است که این‌گونه اتفاقات باید ما را بیدار نماید که دست والدین در این روزهای سخت برای تربیت فرزندان بسته است. آن‌قدر سرعت تغییرات به سمت غربی شدن بالاست که اکثر افراد از تحلیلِ درست آن عاجز مانده‌اند و در بسیاری مواقع سردرگم شده‌اند که نتیجه‌ی آن نیز چیزی جز انفعال و وادادگی نخواهد بود. این روزها باید در کنار این اتفاقات بر بی‌پناهی والدین نیز گریست؛ این روزها باید گفت که نباید همه‌ی تقصیرها را به گردن والدین انداخت. گرچه که مباشر این اتفاقات تلخ آن‌ها باشند. در این میان اما نقش حاکمیت‌ها بسیار پررنگ است؛ خصوصاً اگر حاکمیتی داعیه‌دار حکومت اسلامی باشد. حاکمیت اسلامی نباید خانواده‌ها را با مشکلات وارداتی از دنیای غرب تنها بگذارد و اجازه دهد تا سبک زندگی غربی با آن خوی درندگی‌اش، قلب و دل‌وجان خانواده و اعضای آن را بِدَرَد و بنیان مقدس خانواده را به تباهی بکشاند.
حکومت اسلامی باید همان‌گونه که از مرزهای آبی و خاکی مردم حفاظت می‌کند از مرزهای اعتقادی و اخلاقی آن‌ها نیز حفاظت نماید و با این کار به کمک خانواده‌ها برود و والدین را در این فضا یاری رساند. امام علی (علیه‌السلام) توجه مسئولان به آگاهی‌بخشی نسبت به مردم و حفاظت از عقاید آن‌ها را وظیفه‌ای به گردن مسئولان می‌داند که باید در انجام آن‌ها کوتاهی نکنند؛ ایشان در این زمینه به حاکم مکه که یکی از مسئولان تعیین‌شده از جانب حضرت می‌باشند چنین نامه می‌نویسند و دستور می‌دهند که: « أَمَّا بَعْدُ فَأَقِمْ لِلنَّاسِ اَلْحَجَّ- وَ ذَكِّرْهُمْ بِأَيّامِ اَللّهِ وَ اِجْلِسْ لَهُمُ اَلْعَصْرَيْنِ فَأَفْتِ اَلْمُسْتَفْتِيَ وَ عَلِّمِ اَلْجَاهِلَ؛[2] حج را براى مردم به پا دار و روزهاى خدا را به یاد آن‌ها بیاور و صبح و عصر براى رسیدگى به امور آن‌ها، مجلس تشکیل بده و به سؤال‌کنندگان [سائل دینى] پاسخ بگو و جاهلان را تعلیم ده.»
امروزه که فضای مجازی تا خصوصی‌ترین بخش‌های زندگی انسان‌ها ورود پیدا کرده است، به دلیل اینکه این ابزار به‌عنوان یک ابزار نفوذ و سلطه در دستان مستکبران عالم مطرح است، لازم است که به همان صورتی که بسیاری از کشورهای دنیا با راه‌اندازی شبکه‌ی ملی اطلاعات به حفاظت از خانواده‌ها و شهروندان کشور خود می‌پردازند، ما نیز با نسخه‌ی بومی‌سازی‌شده‌ی خودمان که برگرفته از فرهنگ ایرانی-اسلامی، به برقراری این امنیت کمک کنیم تا از این رهگذر آرامشی را برای خانواده‌ها به ارمغان آورده باشیم. حق این است که حاکمیت نباید مردم را در این فضا تنها رها نماید و به تعبیر مقام معظم رهبری «ول» کند. مقام معظم رهبری درباره‌ی این مطالبه، سخنان صریحی دارند که ما به‌عنوان حسن ختام این کوتاه نوشته به بخشی از آن مطالبات اشاره می‌کنیم؛ ایشان در یک نگاه کلان دراین‌باره می‌فرمایند: «[دشمنان] از فضای مجازی، حدّاکثر استفاده را دارند می‌کنند.
خب متأسفانه در فضای مجازیِ کشور ما هم که آن رعایت‌های لازم باوجود این همه تأکیدی که من کردم صورت نمی‌گیرد و در یک جهاتی واقعاً ول است که بایستی آن کسانی که مسئول هستند حواسشان باشد. همه‌ی کشورهای دنیا روی فضای مجازیِ خودشان دارند اِعمال مدیریّت می‌کنند، [درحالی‌که] ما افتخار می‌کنیم به اینکه ما فضای مجازی را ول کرده‌ایم! این افتخار ندارد؛ این به‌هیچ‌وجه افتخار ندارد. فضای مجازی را بایستی مدیریّت کرد. از این امکان مردم استفاده کنند، برای مردم بلاشک وسیله‌ی آزادی است، خیلی هم خوب است، امّا نباید این وسیله را در اختیار دشمن گذاشت که بتواند علیه کشور و علیه ملّت توطئه کند.».[3]
________________________________________
1.خبر: « جزئیات جدید از اعترافات پدر و مادر بابک خرم‌دین؛ خواهر و برادر بابک کجا هستند؟»، خبرگزاری تسنیم، ۲۹ ارديبهشت ۱۴۰۰ - ۱۱:۵۸.
2.نهج‌البلاغه(لصبحی صالح)، ج۱، ص۴۵۷، انتشارات موسسه دار الهجره، قم، 1414 ه ق.
3.سخنرانی نوروزی خطاب به ملت ایران (۱۴۰۰/۱/۱).
به همان صورتی که بسیاری از کشورهای دنیا با راه‌اندازی شبکه‌ی ملی اطلاعات به حفاظت از خانواده‌ها و شهروندان کشور خود می‌پردازند، ما نیز باید با نسخه‌ی بومی‌سازی‌شده‌ی خودمان که برگرفته از فرهنگ ایرانی-اسلامی، به برقراری این امنیت کمک کنیم.