ظلم و ستم در تاریخ بشریت همواره به خاطر فراموشی و دوری از آموزه‌های ادیان و پبامبران الهی بوده است.
ملحدان میگویند: بیشتر جنگ‌ها و خونریزی‌های تاریخ به خاطر دین بوده است. آموزه‌های دینی انسان را به سمت کشتن و غارت انسان‌ها سوق می‌دهد. باور به خدا تضاد و درگیری در جهان را افزایش می‌دهد. این‌ها گزاره‌هایی هستند که خداناباوران در ستیز با دین بیان می‌کنند. این عده با تحریف تاریخ و برداشت غلط از آن میگویند اگر دین از افکار و اندیشه‌های انسان‌ها پاک شود، شاهد کشتار و جنگ کمتری در جهان خواهیم بود. می‌پرسند اگر آموزه ادیان صلح و دوستی است پس چرا خود ادیان با یکدیگر سازش ندارند؟
این سخنان نشئت گرفته از نگاه غلط به تاریخ و نادیده گرفتن بخشی بزرگی از آن است. در ادامه ذیل چند بند، نادرستی ادعای خداناباوران را روشن میکنیم.
تحریف ادیان
اولین نکته‌ای که باید به آن توجه کرد تحریف ادیان است. مسلمانان معتقدند به جز دین اسلام سایر ادیان موجود در جهان تحریف شده است.[۱] از همین رو گاه در کتب این ادیان مطالبی متناقض و خلاف عقل دیده می‌شود.[۲] به همین دلیل، در برخی از ادیان گاه دستور به خشونت و کشتار هم وجود دارد.[۳] اما اگر به سراغ قرآن که دچار تحریف نشده است برویم هرگز با چنین آموزه‌های غلطی مواجه نخواهیم شد.
قرآن و آموزه‌‌ی صلح و دوستی
در قرآن دستورات و توصیه‌های فراوانی نسبت به مهربانی و دوستی وجود دارد؛ از جمله قرآن کریم تمام ادیان الهی را دعوت می‌کند که اختلاف‌ها را کنار بگذارند و به سمت دوستی و آشتی با یکدیگر حرکت کنند. هیچ‌کس تلاش نکند بر دیگری برتری بجوید و خود را ارباب دیگری بخواند: «قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ تَعالَوْا إِلى كَلِمَةٍ سَواءٍ بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ…وَ لا يَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّه؛[۴] بگو: اى اهل كتاب! بياييد به سوى سخنى كه ميان ما و شما يكسان است...و بعضى از ما بعضى را اربابانى به جاى خدا نگيرد.» این آیه نشان می‌دهد که قرآن با هر گونه جنگ و خونریزی برای رسیدن به قدرت و برتری بر دیگران مخالف است. توصیه قرآن همیشه این بوده است که ««فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَصْلِحُوا ذاتَ بَيْنِكُمْ؛[۵] از خدا پروا كنيد و روابط ما بين خودتان را اصلاح نماييد.» مبنای قرآن همیشه بر گسترش دوستی و اصلاح روابط بین افراد جامعه بوده است و در هیچ آیه ای از آن دستور به خشونت دیده نمی‌شود. چگونه ممکن است نتیجه این آموزه‌ها، حمله و غارت انسان‌های دیگر باشد؟
تفکیک تاریخ دینداران از آموزه‌های دین
نکته بسیار مهمی که گاهی از آن غفلت می‌شود تفکیک آموزه‌های دین از عملکرد پیروان آن است. چه بسا دین‌مداران در طول تاریخ مرتکب جنایات و اعمال فجیع شوند اما نباید آن را به پایه آموزه‌های دینی نوشت. همانطور که گفتیم بسیاری از ادیان الهی تحریف شده‌اند و از آموزه‌های اصلی و اولیه خود فاصله گرفته‌اند. بنابراین برخی از اعمال پیروان ادیان تحریف شده بر مبنای آموزه‌های غیر دینی صورت می‌گیرد.
خداناباوری عامل قتل و غارت
به جز جنگ‌های صلیبی که توسط مسیحیان برای گرفتن شهر بیت المقدس انجام شد، سایر جنگ‌های بزرگ و طولانی دنیا انگیزه‌ای جز کشورگشایی و کسب قدرت نداشته است.[۶] بر خلاف ادعای خداناباوران، اکثر خشونت‌های تاریخ به خاطر فراموشی خداوند و کنارگذاشتن آموزه‌های الهی بوده است. وقتی به تاریخ ۱۵۰ سال گذشته نگاه میکنیم دو جنگ جهانی اول و دوم بر سر تصاحب سرزمین‌های بیشتر رخ داده است. جنگی که باعث کشته شدن و آواره شدن میلیون‌ها انسان شد. دین هیچ دخالتی در شکل‌گیری این جنگ‌ها نداشته است. دو کشور شوروی و آلمان که دو طرف قدرتمند جنگ جهانی دوم بودند، هیچ اعتقاد دینی نداشتند. کشور شوروی یک حزب کمونیست و کاملا بی‌خدا بود و حزب نازی‌های آلمان هم انگیزه‌هایی کاملا ملی و وطنی داشت. نازی‌ها خود را نژاد برتر می‌دانستند، به همین خاطر به دنبال حکومت بر سراسر دنیا بودند. سایر طرف‌های درگیری نیز مثل ژاپن، فرانسه و انگلستان هیچ گاه ادعا نداشتند که به خاطر دین یا با دستور رهبران دینی وارد این جنگ شده اند.[۷]
در قرن‌های دورتر نیز کشورگشایی‌ها و جنگ‌ها عمدتا انگیزه دینی نداشته است. جنگ‌های هفتصد ساله ایران و روم، حملات مغول‌ها به سرزمین‌های همجوار که حدود ۶۰ میلیون کشته و آواره از خود بر جای گذاشت[۸] از جمله خونریزی‌های بزرگ تاریخ هستند که دین در شکل‌گیری و ادامه آنها هیچ دخالتی نداشته است.
سازش ادیان در کنار یکدیگر
بر خلاف ادعای غلط خداناباوران، پیروان ادیان در کشورهای مختلف سالیان سال با صلح و آرامش در کنار یکدیگر زندگی کرده اند. می‌دانیم در همین ایران خودمان پیروان ادیان مختلف مسیحی، یهودی، زرتشتی و مسلمان بدون درگیری و تضاد در کنار هم هستند. در شهرهای مختلف ایران مانند یزد، اصفهان، مشهد، شیراز و تهران کلیسا‌ها و مکان‌های مقدس ادیان مختلف وجود دارد و در کنار مساجد اسلامی برپاست. در کشور لبنان ۳۶ درصد مسیحی و ۵۰ درصد مسلمان و ۱۴ درصد پیرو ادیان دیگر هستند با این وجود مردم این کشور نیز با دوستی و مهربانی در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند.[۹] حزب‌الله لبنان که یک گروه مردمی مسلمان محسوب می‌شود روابط بسیار خوبی با مسیحیان و پیروان سایر ادیان برقرار کرده است.
پی‌نوشت
[۱] تفسير نمونه، ج4، ص: 397
[۲] نگاه کنید به: تحریف و تناقض در انجیل، ترجمه بهمن بهساز، انتشارات صالحیان. و لینک https://b2n.ir/a60267.
[۳] اوستا، برگردان جلیل دوستخواه، ص780.
[۴] سوره آل عمران، آیه ۶۴.
[۵] سوره انفال، آیه ۱.
[۶] صد جنگ بزرگ تاریخ، علی غفوری.
[۷] جهان در میان دو جنگ، حسنعلی باقری.
[۸] جنگ‌های ایران و روم، ترجمه محمد سعیدی. تاریخ مغول، ترجمه محمود بهفروزی.
[۹] https://fa.wikishia.net/view/%D9%84%D8%A8%D9%86%D8%A7%D9%86
صفحات تاریخ پر است از جنایات و ستم‌های کسانی که باورمند به خدا و ادیان الهی نیستند. غفلت از یاد خدا، آرامش را از انسان می‌گیرد و جنگ و خونریزی را در پی دارد. در مقابل، پیروان راستین ادیان همواره به دنبال صلح و دوستی در میان انسان‌ها هستند.