دوست و رفیق، از عوامل مهم و تاثیر گذار بر انسان است. تا جایی که عده ای به خاطر دوست بد، جهنمی شده اند و از رفاقت های ناسالم دست پشیمانی بر پیشانی نادانی زده اند. برخی مثل گل انارند. از دور جلوه دارند و از نزدیک که نگاه می کنی، بی خاصیتند.
دوست و رفیق، از عوامل مهم و تاثیر گذار بر انسان است. تا جایی که عده ای به خاطر دوست بد، جهنمی شده اند و از رفاقت های ناسالم دست پشیمانی بر پیشانی نادانی زده اند. برخی مثل گل انارند. از دور جلوه دارند و از نزدیک که نگاه می کنی، بی خاصیتند. بعضی دوستی ها مایه پشیمانی و برخی هم عامل خوبی برای رشد هستند. دوست خوب کسی است که در ظاهر و باطن برابر باشد. بعضی افراد فقط ادعای رفاقت دارند. به این جور آدم ها می گویند: دوستان گل اناری. گل انار از دور زیبا و خوش رنگ است اما وقتی نزدیک می شوی و بو می کنی، هیچ عطر و بوی خاصی ندارند. در اطراف ما هم افراد زیادی هستند که فقط جلوه دارند. اما نه بوی صداقت دارد و نه عطر رفاقت. فقط در حرف همراهند و از عمل خبری نیست. جایی دیدم که نوشته بود تنهای اول. هیچ کس همراه نیست. حکایت برخی رفقا همین است که تا جایی که برایش خطر و ضرری نباشد، رفیق است. در حالی که دوست خوب کسی است که نفعش به رفیقش برسد. و گرنه صرف اسم رفاقت چه سودی دارد؟