هر میوه ای که مراقبت نشود، فاسد می شود. عقل مثل میوه است که آفت آن خود پسندی است. خود پسندی مثل کرم درون میوه است که از بیرون آن، چیزی از آثار مخرب آن پیدا نیست. اما وقتی آن را باز کنیم، پی به باطن نابود شده آن می بریم.
هر میوه ای که مراقبت نشود، فاسد می شود. عقل مثل میوه است که آفت آن خود پسندی است. خود پسندی مثل کرم درون میوه است که از بیرون آن، چیزی از آثار مخرب آن پیدا نیست. اما وقتی آن را باز کنیم، پی به باطن نابود شده آن می بریم. همان گونه که در کلام نورانی حضرت امیر علیه السلام آمده است که فرمود: «عُجْبُ الْمَرْءِ بِنَفْسِهِ، أَحَدُ حُسَّادِ عَقْلِهِ؛ [1] خودپسندی یکی از حسودان عقل است.»
عقل تو چون میوه دانایی است عجب هم یک آفت دانایی است
خود پسندی، عقل را ویران کند راه عجب از کوچه نادانی است
پی نوشت:
[1] نهج البلاغه، حکمت 212