اینکه این جهان از یکدیگر متلاشی نمیشود و نظم آن به هم نمیریزد، گواه از آن است که در این جان هستی یک خدا بیشتر وجود ندارد.
آیا دوست داشتید همهی قدرتهای این جهان متعلق به شما بود؟ هر چه را میخواستید تغییر میدادید. هر کس را که میخواستید از میانبرمی داشتید. به یکی شغل میدادید و دیگری را بیکار میکردید. برای یکی خانهای را تهیه میکردید و کسی که از او متنفر هستید را بیخانمان میکردید؟
همهی انسانها اینگونه اند. همه دوست دارند تمام قدرتهای جهان تحت سلطهی آنان باشد. آیا میدانید اگر به همه این قدرتها عطا میشد چه اتفاقی رخ میداد؟
در کمتر از یک روز تمام این جهان متلاشی میشد. یک کشور که از دیگری متنفر بود، بهیکباره آن را متلاشی میکرد. کشوری دیگر به دریا و نفت نیاز داشت، پس تمام کشور همسایهاش را تبدیل به دریا میکرد و همسایگانش همگی غرق میشدند. کشاورزی که به باران نیاز دارد، باعث از خراب شدن کار یک نقاش میشود. خلاصه که دنیا با این قدرتهای مختلف به هم میریخت. اما اگر تمام این قدرتها به دست یکی باشد، چنین خرابیهای گستردهای پدید نمیآید. بلکه با مصلحت بیشتر مردم آن ناحیه، اتفاقات رقم میخورد.خداوند متعال نیز به این مطلب اشاره دارد. اگر در این جهان هستی خدایی بهجز این خدا وجود داشت، فساد و تباهی همهجا را دربرمی گرفت.( انبیا22)