پرتویی از انوار درخشان کریمه اهلبیت سلام الله علیها

دستیابی به عزت و کسب مقام و منزلت یکی از خواسته های فطری بشر است. عده ای برای پاسخ به این نیاز درونی مسیرهایی را برگزیده اند که نه تنها عزت و احترام را برای آن ها به ارمغان نمی آورد بلکه طعم ذلت و کوچک شدن را به آنان می چشاند. یافتن مسیر صحیح کار دشواری نیست؛ توجه و عنایت به سیره بزرگان و علماء که عمری در این مسیر صحیح قدم برداشته اند بهترین راهکار برای رسیدن به پاسخ صحیح این معماست. بزرگان ما در عمل به ما آموختند که عزت و بزرگی حقیقی تنها در سایه احترام و ابراز ارادت به خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام حاصل خواهد شد و عزتی که در غیر این مسیر به دست آید پوشالی و فناپذیر می باشد.

تجربه بهشت در زمین
امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: «اِنَّ لِلَّهِ حرماً و هوَ مَکَّةُ وَ لِلرَّسُولِ حرماً و هُوَ الْمَدینةُ وَ لاَمیرالمؤمنین حرماً وَ هوَ الکوفةُ وَلَنا حرماً و هو قم و ستَدفنُ فیها امرأةٌ مِنْ وُلْدِى تُسمَّى فاطمةُ مَنْ زارها وَجَبتْ له الجنةُ؛ [1] براى خدا حرمى است و آن مکه است و براى رسول خدا صلّى الله علیه و آله حرمى است و آن مدینه مى ‏باشد و براى امیرمؤمنان علیه السلام حرمى است و آن کوفه است و براى ما حرمى است و آن شهر قم مى ‏باشد و به زودى زنى از فرزندان من در آنجا دفن خواهد شد که نامش فاطمه است. هر کس او را زیارت کند، بهشت بر او واجب خواهد شد.»
حضرت معصومه سلام الله علیها یکی از بانوان با فضیلت دوعالم و نمونه ای ممتاز  از زنان کم نظیر تاریخ بشریت است. او ستاره درخشانی است که در آسمان امامت طلوع کرده، در آغوش امامت تربیت یافته و قنداقه امامت را نیز در دامن خود پرورش داده است زیرا او دختر امام، خواهر امام و عمه امام است. در مقام والا و عظمت وجودی ایشان همین بس که همه نیاکان او مشعلداران ولایت، پرچمداران هدایت و اسوه‎ های فضیلت و تقوا هستند.

پرتویی از انوار درخشان کریمه اهلبیت سلام الله علیها
1) طلیعه دار شفاعت:
یکی از با ارزش ترین هدیه های الهی که نشان از توجه خاص و ویژه خداوند به بندگان خوب خود می باشد، اعطای مقام شفاعت به آنان است. در فرازی از زیارت نامه حضرت معصومه سلام الله علیها که توسط امام رضا علیه السلام صادر شده آمده است: «یا فاطِمَهُ اِشْفَعی لِی فِی الْجَنَةِ، فَاِنَ لَکِ عِنْدَاللهِ شأناً مِنَ الشَأنِ؛ [2] ای فاطمه معصومه! در مورد رفتن به بهشت، مرا شفاعت کن، چرا که در پیشگاه خداوند، دارای مقام و منزلتی بس ارجمند هستی.»
در کلمات گهربار امام صادق علیه السلام نیز در این زمینه آمده است: «تُقْبَضُ فِیهَا امْرَأَةٌ مِنْ وُلْدِی اسْمُهَا فَاطِمَةُ بِنْتُ مُوسَى وَ تُدْخَلُ‏ بِشَفَاعَتِهَا شِیعَتِی الْجَنَّةَ بِأَجْمَعِهِمْ؛ [3] در آن شهر (قم) زنی از نسل فرزندان من رحلت خواهد نمود که نامش فاطمه دختر موسی می‌باشد و به (واسطه‌ی) شفاعت او تمام شیعیان من وارد بهشت خواهند شد.» با توجه به مطالب بیان شده، از آن جایی که امام معصوم علیه السلام در کلمات خود مبالغه نکرده و حقیقت عالم را بیان می کنند این نتیجه درخشان و امیددهنده به دست می آید که جایگاه و درجه‌ی معنوی این بانوی گرامی در مرتبه‌ای است که می‌تواند تمام شیعیان را در روز قیامت شفاعت نماید.

2)آیینه تمام نمای صبر:
حیات فاطمه معصومه سلام الله علیها تجلی گاه صبر و استقامت است. کمتر بانویى با این سن و سال، رنج ها و حوادثی که ایشان در طول زندگی متحمل شده اند را تجربه کرده است. اسارت پدر و سپس از دست دادن او، دورى از برادرش امام رضا علیه السلام که به فرمان مأمون سفرى تبعید گونه را متحمل شد و موارد دیگر، گویای غم و اندوه فراوانى است که بر وجود آن بانوى جوان وارد شده است.[4] سنگینى این وقایع غم‏ انگیز و فشار اندوه از دست دادن همراهان در میانه سفر به دیار طوس در شهر ساوه  باعث شد که ایشان به سختى بیمار شوند. نکته آموزنده در این موقعیت سخت و طاقت فرسا این است که ایشان هرگز زبان به شکایت باز نکرد و جام صبر و شکیبایى را از کف نداد و با ظرفیت اقیانوس‏ گونه خود توکل به خداوند را سرلوحه کار خویش قرار داد.

3)مکانی ویژه برای بانویی بهشتی:
برخى از اماکن به خاطر حضور اولیاء الهی و بندگان مخلص خداوند از تقدّس و شرافت خاصى برخوردار هستند. یکی از این اماکن مطهر، شهر قم است که در روایات متعددى به جهت حضور شیعیان دلباخته اهل بیت علیهم السلام و بندگان عارف و خالص خداوند مورد ستایش قرار گرفته است. مؤید این مطلب روایتی از امام صادق علیه السلام است که می فرمایند: «تُرْبَةُ قُم مُقَدَّسةٌ و اهلُها مِنَّا وَ نَحنُ مِنْهُمْ لا یُریدُهُمْ جَبّارٌ بِسُوءٍ اِلاَّ عُجِّلَتْ عُقُوبَتُه؛ [5] خاک قم مقدس است و اهل آن از ما هستند و ما از آن هاییم. هیچ جبّار و سرکشى اراده بدى به آن ها نمى‏ کند، مگر آنکه به زودى به کیفر خود مى ‏رسد.»
در روایتی زیبا و پرمعنا از امام کاظم علیه السلام، قم  به عنوان جایگاه آل پیامبر علیهم السلام و پناهگاه پیروان آن ها معرفى شده است: «قُم عُشُّ آلِ مُحمدٍ و مَأْوَى شِیعَتِهِمْ؛[ 6]  قم آشیانه خاندان محمد صلی الله علیه و آله و پناهگاه شیعیان آن هاست.»
بدن مطهر کریمه اهل بیت سلام الله علیها در آغوش چنین خاکی آرام گرفته است و چه افتخاری بالاتر از این که درى از درهاى هشتگانه بهشت جاودان، از این دیار مقدس است. امام رضا علیه السلام فرمودند: «اِنَّ للجَنَّةِ ثمانیةَ اَبْوَابٍ و لاَهلِ قُمّ وَاحِدٌ مِنْهَا، فَطُوبَى لَهُمْ، ثُمَّ طُوبَى لَهُمْ، ثُمَّ طُوبَى لَهُمْ؛ [7] به درستى که براى بهشت هشت در است و یکى از آن ها براى اهل قم مى‏ باشد. پس خوشا به حال آن ها، و خوشا به حال آن ها، و خوشا به حال آن ها.»

امید است که الطاف و کرامت کریمه اهل بیت سلام الله علیها شامل حال مشتاقان و ارادتمندان ایشان گردد وخداوند متعال در روز قیامت ما را از شفاعت ایشان بهره مند گرداند؛ ان شاءالله.

پی نوشت:
[1] بحارالانوار، ج 102، ص 267
[2] بحار الأنوار ،ج 99، ص 268
[3] سفينة البحار، ج‏7، ص 125
[4] کریمه اهلبیت، ص 172
[5] بحارالانوار، ج 57، ص 218
[6] بحارالانوار، ج 57، ص 214
[7] بحارالانوار، ج 57، ص 215