عزت نفس، همان خود باوری است که در وجود انسان نهادینه شده است و هر کس به اندازهی توان خود از آن بهره میبرد. زیرا بعضی خود را باور ندارند، و از عزت نفس هم بهرهای نمیبرند و عدهای هم که واقعیت و حقیقت خود را شناختهاند، به این مرحله رسیدهاند که در زیر چتر عزت نفس به اعتماد نفس برسند و خود را به بالا بکشند.
اهمیت عزت نفس به اندازهای بالا است که خداوند به انسان مومن اختیار تام داده است تا عزت خود را نفروشد و رو به ذلت نرود.
امام صادق علیه السلام میفرمایند:
«إِنَّ اللّه فَوَّضَ إِلَى المُؤمِنِ اُمورَهُ كُلَّها وَلَم يُفَوِّض إِلَيهِ أَن يَكونَ ذَليلاً أَما تَسمَعُ اللّه تَعالى يَقولُ: (وَ لِلّهِ العِزَّةُ وَلِرَسولِهِ وَلِلمُؤمِنينَ)؟ فَالمُؤمِنُ يَكونُ عَزيزا وَلا يَكونُ ذَليلاً قالَ: إِنَّ المُؤمِنَ أَعَزُّ مِنَ الجَبَلِ لأَِنَّ الجَبَلَ يُستَقَلُّ مِنهُ بِالمَعاوِلِ وَالمُؤمِنُ لايُستَقَلُّ مِن دينِهِ بِشَىْءٍ؛[1]
خداوند اختيار همه كارها را به مؤمن داده اما اين اختيار را به او نداده است كه ذليل باشد. مگر نشنيدهاى كه خداى تعالى مىفرمايد: - عزت از آن خدا و رسولش و مؤمنين است؟ پس، مؤمن عزيز است و ذليل نيست. [در ادامه] فرمودند: مؤمن از كوه محكمتر است، زيرا از كوه با ضربات تيشه كم مىشود اما با هيچ وسيلهاى از دين مؤمن نمىتوان كاست».
پس بنا به فرمودهی امام صادق علیهالسلام:
اولا: خداوند به مومن همهی اختیارات را داده تا عزیز باشد.
ثانیا: مومن هرگز در مقابل هیچ چیز نباید خود را ذلیل و خوار کند.
ثالثا: مومن از کوه محکمتر و استوارترا ست، زیرا ایمان واقعی چنان قوی است که حتی در سختترین شرایط هم مومن، ایمان خود را نمیفروشد که ذلیل شود.
منابع
1- التهذيب، ج6، ص179، ح367
نظرات
تشکر