شعر میلاد حضرت معصومه سلام الله علیها

آيت الله شيخ حسين وحيدي خراساني در مدح اين بانوي كريمه اين گونه سروده است:

اي دختر عقل و خواهر دين
وي گوهر دُرج عزّ و تكمين
عصمت شده پايبند مويت
اي علم و عمل مقيم كويت
اي ميوة شاخسار توحيد
همشيرة ماه و دخت خورشيد
شيطان به خطاب قم براندند
پس تخت تو را به قم نشاندند
كاين خانه بهشت و جاي حوّاست
ناموس خداي جايش اينجاست
اندر حرم تو عقل مات است
زين خاك كه چشمه حيات است
جسمي كه درين زمين نهان است
جاني است كه در تن جهان است

اين ماه منير و مهر تابان
عكسي بود از قم و خراسان
ايران شده نوربخش ارواح
مشكات صفت به اين دو مصباح
از اين دو حرم دلا چه پرسي
حق داند و وصف عرش و كرسي
هر كس به درت به يك اميدي است
محتاج تر از همه وحيدي است[1]

پی نوشت:

[1]. بارگاه فاطمه معصومه (علیها السلام) ، ص 177؛ شهيده غربت، ص 143. 

منبع : ماهنامه اطلاع رسانی، پژوهشی، آموزشی مبلغان شماره 169 .