- زدن زنان در ظاهر خلاف کرامت و احترام به زنان است اما در عین حال، مطابق عدالت است؛ زیرا از سوی خداوند صادر شده است.
فایل ویدیوئی در فضای مجازی منتشر شده که در آن آخوند اهل سنت (بدعت) ادعا کرده کیفیت زدن زنان در اسلام به گونهای است که مقام و منزلت بالای زن و کرامت و احترام اسلام به زن را نشان میدهد. اما این مطلب یک مغالطه از نوع «کور کردن سرچشمه» است. مدعیان حقوق بشر و مخالفان اسلام به همین نکته اعتراض دارند که چرا اسلام در مورد زنان، اجازه تنبیه و زدن داده؟ صحیح نیست که در پاسخ گفته شود از کیفیت زدن مشخص میشود که این یک کرامت و احترام خاص به بانوان است. اصل زدن زن و ضرب او یک عمل به ظاهر غیر صحیح است، چطور ممکن است همان را به عنوان یک عمل صحیح تلقی کرد؟
توضیح:
تنها آیهای که به زدن زنان اشاره دارد، آیه 34 سوره نساء است. فعلا در مقام تفسیر و تبیین این آیه نیستیم. در معنای واژه ضرب و آنچه که از آن در این آیه اراده شده نیز اختلاف وجود دارد. برخی آن را به معنای زدن و تنبیه معنا کردند و برخی آن را به معنای جدا انداختن و دور شدن به یکباره، دانستند. همین اختلاف در معنا و وجود احتمالهای معنایی متفاوت میتواند پایههای استدلال طرف مقابل را سست کند. چون استدلال وقتی قابل استناد است که قابلیت معنایی دیگر را نداشته باشد. حتی با فرض اینکه «اضربوهن» در این آیه به معنای زدن است، در مورد کیفیت زدن نیز دستوراتی از سوی شرع مقدس رسیده است و هر نوع زدن مجاز نیست چنانچه در این کلیپ به آن اشاره شده و فقهای شیعه نیز به برخی از آنها اشاره کردند.[1]
اما ادعای کرامت داشتن زن با توجه به دستورات دین در مورد کیفیت زدن، ناصحیح است و تفسیر به رای محسوب میشود. اگر چنین باشد در مورد هر دستور از قوانین اسلامی باید چنین ادعایی صورت پذیرد. به طور مثال وقتی اسلام میگوید اگر کسی دزدی کرد باید دست او قطع شود، آیا میتوان نتیجه گرفت که اسلام برای پای انسان خیلی احترام قائل شده، یا اگر اسلام فرموده مرد مرتد باید اعدام شود، ولی زن مرتد توبه داده میشود و کشته نمیشود، باید بتوان برداشت کرد که زن مورد احترام اسلام است؟ در حالیکه اینها صحیح نیستند.
بله، از آنجایی که مسلمانان معتقدند که اسلام توسط خداوند عادل و حکیم فرستاده شده و در قوانین او هیچ خلل و نقصی وجود ندارد، این ادعا صحیح است که تمام دستورات اسلام بر اساس عدالت و حکمت صادر شده است. در این صورت صحیح است گفته شود کیفیت زدن زنان به گونهای است که اسلام تمام جوانب عدالت چه برای زن چه برای مرد را رعایت کرده است؛ زیرا آیه 34 سوره نساء در مقام بیان راه حل نسبت به زنانی است که از مسائل جنسی تمکین نمیکنند و در اصطلاح ناشزه هستند. طبق این احتمال معنایی، اسلام پس از آنکه به مردان توصیه کرده زنان را موعظه کنید و جای خواب خود را جدا قرار دهید، دستور به زدن زنان داده است. زدن زنان برای حفظ کیان خانواده و رسیدن به هدف ازدواج یعنی آرامش و انجام امور زناشویی است. اینها تماما عادلانه و مطابق با عقل سالم و بدون اوهام است.
پی نوشت
[1]. https://btid.org/fa/news/134612
در مسائل مربوط به تنبیه و مجازات، ادعای کرامت و احترام به زنان صحیح نیست؛ چون اصل حکم یعنی جواز تنبیه، زیر سوال است. بلکه باید در مورد اصل حکم سخن گفت و مشخص کرد که زدن زنان به چه دلیل و با چه منطقی جایز شده است. بله، پس از مشخص شدن دلیل، ادعای عدالت در مورد احکام الهی کاملا صحیح است؛ زیرا خداوند بر اساس علم و قدرت و عدالت این قوانین صادر کرده است.