هبوط اجباری آدم از بهشت از گفتار تا واقعیت

10:40 - 1400/05/12

هبوط آدم و حوّا به سبب وسوسه های شیطان و استفاده از درخت ممنوعه بوده است.

آدم

شبهه:
خداوند ابتدا آدم و حوا را از بهشت اخراج نمود، و سپس 124 هزار پیامبر را فرستاد تا مردم را به زور دوباره وارد بهشت کند.

پاسخ:
اولاً: بیشتر علمای شیعه و سنی بر این باورند که هبوط حضرت آدم و حوا، از بهشت برزخی و باغی از باغ های زمینی بوده است نه بهشت ابدی چنان که ادعا شده است.[1]
ثانیاً: علت این هبوط، نافرمانی حضرت آدم و حوا از فرامین الهی در نزدیک نشدن به درخت ممنوعه بوده است نه اخراج اجباری از ناحیه خدا.[2]
ثالثاً: از ناحیه پیامبران الهی هیچ جبری مبنی بر دعوت مردم به بهشت وجود ندارد؛ زیرا جبر با اختیاری که خداوند در انسان ها به امانت گذاشته است در تعارض است و آیات و روایات فراوانی، مؤید این سخن است.[3]
رابعاً: هبوط به معنای اخراج از مکان نیست بلکه به معنای تنزل مقامی است.[4]

پی نوشت
1. طباطبایی، المیزان فی قرآن الکریم، ترجمه، ج 8، ص 35؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۳۳۲؛ نجفی خمینی، تفسیر آسان، ج۱۲، ص۱۳۹.
2. تفسیر نمونه، ج 6، ص 125.
3. طباطبایی، المیزان فی قرآن الکریم، ترجمه، ج 8، ص 35.

مسأله هبوط حضرت آدم (علیه السلام) از بهشت به زمین و سکونت در آن، از مسلمات دینی همه ادیان الهی است. این هبوط، از بهشت ابدی نبوده بلکه از بهشت برزخی و یکی از باغ های دنیا بوده است. برخی این خروج را جبری و از ناحیه خداوند دانسته اند، در حالی که به اجماع همه مفسران و متکلمان علت اخراج حضرت آدم و حوّا از بهشت، وسوسه های شیطان و استفاده آن دو از درخت ممنوعه بوده است. بیشتر صاحب نظران، این هبوط را به معنای تنزل مقامی دانسته اند. یعنی، از مقام بالاتر به مقام پایین تر نزول پیدا کردند.

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
6 + 6 =
*****