اگه ما هم با دوست هامون کنار هم جمع بشیم، قدرت بیشتری پیدا می‌کنیم و می‌تونیم توی زندگی پیروز بشیم.
انگشت‌های دست وقتی باز و بافاصله باشن، قدرتی ندارن. ولی وقتی جمع میشن و به هم می‌چسبن، قدرت بیشتری پیدا میکنن.
قضیه ما آدم‌ها هم مثل قضیه انگشت‌های دست می‌مونه. اگه از همدیگه فاصله داشته باشیم و کنار هم نباشیم، ضعیف میشیم و توی زندگی شکست می‌خوریم.
اما اگه مثل انگشت‌های دست ما هم با دوست‌هامون کنار هم جمع بشیم، قدرت بیشتری پیدا می‌کنیم و می‌تونیم توی زندگی پیروز بشیم.
انگشت کوچیک، از بقیه انگشت‌ها ضعیف‌تره. ولی وقتی کنار بقیه انگشت‌ها جمع بشه، قدرتش بیشتر میشه. آدم‌هایی هم که ضعیف هستن، اگر بخوان قوی بشن باید توی جمع دوست هاشون باشن.
باز و بسته کردن دکمه پیرهن شاید کار ساده‌ای باشه. اما بدون انگشت شصت، کار خیلی سختیه. اگه امتحان کرده باشین، حتی با انگشت شصت به‌تنهایی هم نمیشه دکمه پیرهن بازکرد یا بست. یعنی حتی آدم‌های قوی هم تو زندگی باید کنار جمع دوستاشون باشن تا بتونن قوی بمونن.
پیامبر ما فرمودند: آدم ضعیف، آدمیه که دوست نداشته باشه و آدم ضعیف‌تر آدمیه که دوست خوبش رو از دست بده.