- از آمریکا شاهد حمله به برخی نهادهای انقلابی در ایران هستیم که دستی بر آتش سینما دارند و به تهیه و تولید فیلم مشغول هستند!
این کشف تازه‌ای نیست که اکثر قریب به اتفاق فیلمهای تولیدشده در هالیوود، به پشتیبانی و زمینه‌سازی افکار مخاطبان نسبت به سیاست‌های دولت حاکم بر ایالات متحده در گوشه و کنار دنیا اختصاص دارد. شاید هیچ موضوع مهم حاکمیتی در زمینه‌های مختلف سیاسی، امنیتی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، نظامی و ... را نتوان پیدا کرد که این کمپانی عظیم و معروف فیلسمازی، درباره‌ی آن دست‌کم یک فیلم نساخته باشد. از سالها پیش تا کنون، سینماگران آمریکایی در نقش پرچمداران دیپلماسی عمومی در جهت ترویج فرهنگ آمریکایی در دنیا مشغول فعالیت هستند که اهمیت موضوع و گستره‌ی نفوذ و دخاللت هالیوود را دوچندان می‌کند؛ چون بر اساس این دیدگاه، اثرگذاری بر مخاطبان فقط به ساخت فیلم محدود نمی‌شود بلکه بازیگران و عوامل فیلم‌ها پس از کسب شهرت و محبوبیت در دنیا، مأموریت‌شان برای تعمیق و تحکیم فرهنگ آمریکایی، تازه شروع می‌شود که با عنوان‌هایی مثل سفیران حسن‌نیت به مسافرت در کشورهای مختلف می‌پردازند.
با این وجود، از درون همین آمریکا شاهد حمله به برخی نهادهای انقلابی در ایران -به‌طور مشخص به سازمان اوج، وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی- هستیم که دستی بر آتش سینما دارند و به تهیه و تولید فیلم مشغول هستند![1] این تناقض آشکار در حالی شکل گرفته است که نمی‌توان عناصر این اعتراض را نسبت به رویکرد سینمای آمریکا بی‌اطلاع قلمداد کرد، بنابراین مشکل آمریکایی‌ها همان استاندارد و معیار دوگانه می‌باشد؛ یعنی مثل خیلی از موضوعات دیگر، این کار را برای خودشان مجاز می‌دانند ولی دیگران را منع می‌کنند!
همین نگرانی و اعتراض محافل آمریکایی، نشان می‌دهد که چنین رویکردی در سینمای ایران، درست است و باید گسترش یابد تا شاهد نوعی سینمای در تراز انقلاب اسلامی باشیم که ضمن پرداختن به اولویت‌ها و مشکلات جامعه، به تبیین واقعیت‌های موجود در مناسبات جهانی و دست‌های پشت‌پرده در موضوعات مهم دنیا بپردازد. البته وضعیت فعلی سینمای ما متأسفانه وضعیت مطلوبی نیست و اغلب فیلم‌ها نگاهی به دغدغه‌های اصلی جامعه ندارند که حتما باید مورد تجدیدنظر قرار بگیرد.
پی‌نوشت:
[1] نیولاینز (https://b2n.ir/q98993)
این کشف تازه‌ای نیست که اکثر قریب به اتفاق فیلمهای تولیدشده در هالیوود، به پشتیبانی و زمینه‌سازی افکار مخاطبان نسبت به سیاست‌های دولت حاکم بر ایالات متحده در گوشه و کنار دنیا اختصاص دارد. با این وجود، از درون همین آمریکا شاهد حمله به برخی نهادهای انقلابی در ایران -به‌طور مشخص به سازمان اوج، وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی- هستیم که دستی بر آتش سینما دارند! این تناقض آشکار در حالی شکل گرفته است که نمی‌توان عناصر این حمله را نسبت به رویکرد سینمای آمریکا بی‌اطلاع قلمداد کرد، بنابراین مشکل آمریکایی‌ها همان استاندارد و معیار دوگانه می‌باشد؛ یعنی مثل خیلی از موضوعات دیگر، این کار را برای خودشان مجاز می‌دانند ولی دیگران را منع می‌کنند!