از آنجا که بیمار هنگام بستری شدن در بیمارستان، در وضعیتی است که یا آگاهی کامل نسبت به وضوی جبیره ای ندارد، و یا ممکن است توانایی انجام وضوی جبیره ای را نداشته باشد، در نتیجه نیازمندِ کمک پرستار(جنس موافق) است. بنابراین شایسته است پرستاران عزیز، احکام را آموخته و در مواقع لزوم به بیماران تعلیم دهند تا بیمار نمازش فوت نشود.
جبیره: چیزی که با آن زخم و شکستگی را می بندند(باند و گچ و....) و دارویی که روی زخم و مانند آن می گذارند، جبیره نامیده می شود.
اگر زخم، جراحت و یا شکستگی در محل شستن باشد. در صورتی که شستن آن عضو امکان ندارد؛ یا روی زخم باز است یا بسته. اگر روی زخم باز است، اطراف زخم را بشوید و پارچه ای پاک روی آن بگذارد و با دست تر روی پارچه را مسح کند. در صورتی که روی زخم بسته است، اگر باز کردن و دست تر کشیدن بر زخم ممکن باشد، اطرافش را بشوید و دست تر روی زخم بکشد.
اگر باز کردن یا دست تر کشیدن ممکن نیست، اطرافش را بشوید و اگر جبیره پاک است روی آن را مسح کند و اگر جبیره نجس است، و یا نمی شود روی آن را دست تر کشید، پارچه پاکی روی آن بگذارد و دست تر روی آن بکشد.
پی نوشت ها:
رساله مراجع، م324، ص189.، احکام پرستاری، ص67.