- خودشناسی و خودآگاهی، تقویت مهارتهای زندگی، تقویت هوش هیجانی، سه راهکار موثر برای پرورش شخصیت کسانی است که در بزرگسالی هنوز رفتار های بچه گانه دارند.
سوال:
آقای متاهلی هستم که رفتارهای بچه گانه زیادی دارم، هنوز پخته نشده بودم که ازدواج کردم، همسرم از رفتارهای بنده به شدت اذیت می‌شود. لطفا مرا راهنمایی کنید که چگونه خودم را اصلاح کنم.
پاسخ:
ای کاش اطلاعات بیشتری را ذکر می کردید؛ از جمله اینکه چند سال دارید؟ در چه سنی ازدواج کردید؟ آیا به جز همسرتان، افراد دیگری هم به شما گفته‌اند که رفتارتان بچه‌گانه است؟ و مهمتر اینکه برخی مصادیق رفتارهایی که مد نظرتان هست را بیان می‌کردید. به طور کلی نکاتی را خدمتتان بیان می‌کنیم که می‌تواند به شما کمک کند:
نکته اول:
برخی از افرادی که پختگی شخصیتی ندارند، می‌تواند ناشی از سطح هوشی (IQ) پایین باشد که این مسئله از طریق تست هوش قابل سنجش است.
نکته دوم:
خودشناسی و آشنایی با نقاط قوت و ضعف خود، بسیار مهم است و می‌تواند در تقویت شخصیت شما موثر باشد.
نکته سوم:
گاهی ممکن است رفتارهای بچه گانه دارید، برخاسته از ضعف در مهارتهای زندگی، خصوصا مهارتهای ارتباطی و مهارتهای اجتماعی است. با یادگیری تکنیک‌ها و تبدیل آنها به عادتهایی مفید، این جنبه از وجود خود را بهبود بخشید.
نکته چهارم:
هوش هیجانی، یکی از زیربناهای مهم در رفتارهای عاطفی ماست که وقتی احساس می کنید هنوز پختگی ندارید، احتمالا این بخش از وجود شما نیاز به تقویت داشته باشد.
بنابراین توصیه ما در سه بخش به شما پیشنهاد می شود:
الف) خودشناسی و خودآگاهی (شناخت ضریب هوشی، شناخت افکار، انتظارات، احساسات، رفتارهای خود در موقعیت های مختلف، آشنایی با ویژگی های شخصیتی و...)
ب) تقویت مهارتهای زندگی (حل مسئله، ارتباط موثر، ابراز وجود، مهارتهای اجتماعی، حل تعارض و...)
ج) تقویت هوش هیجانی
نکته مهم این است که شما اگر تست «هوش هیجانی بار-آن» را انجام بدهید، متوجه ضعف خود در برخی بخشهای آن خواهید شد و نسبت به آموزش در آن بخش، راهکارهای خاص خودش را می‌توانید دنبال کنید.
بخشهای هوش هیجانی:
خود آگاهی هیجانی: توانایی آگاه بودن از احساسات و عواطف خود
احترام به خود: توانایی آگاه بودن از درک خود، پذیرش خود و در نهایت احترام به خود
خود ابرازی: توانایی ابراز احساسات، افکار درست، باورها و دفاع از مهارت های سازنده و بر حق خود
خود شکوفایی: توانایی پی بردن به ظرفیت های بالقوه خود و انجام کاری است که امکان انجامش موجود است. تلاش برای انجام دادن کارها و لذت بردن از انجام آن ها.
استقلال: توانایی هدایت نمودن افکار و اعمال خود و آزاد بودن از هیجانات
همدلی: توانایی درک و آگاهی از احساسات دیگران و دادن ارزش به آن ها
مسئولیت پذیری در اجتماع: توانایی ابراز نمودن خود به عنوان یک عضو که با دیگر اعضا حس همکاری دارد و شخصی موثر دارای جایگاه سازنده در گروه است.
روابط بین فردی: توانایی ایجاد نمودن و حفظ روابط رضایت بخش متقابل از طریق نزدیکی عاطفی، محبت نمودن و دریافت محبت در کنار صمیمیت
واقع گرایی: توانایی سنجیدن هماهنگی بین چیزی که به طور واقعی وجود دارد و چیزی که بصورت هیجانی تجربه شده است.
انعطاف پذیری: توانایی سازگاری رفتار و افکار با تغییرات در موقعیات و محیط.
حل مسئله: توانایی تعریف و تشخیص مشکلات از یک سو و از سوی دیگر خلق راه حل های موثر و تحقق بخشیدن به آن ها.
تحمل استرس: توانایی مقاومت نمودن در برابر اتفاقات و موقعیت های استرس زا و هیجانات پیش آمده بدون شانه خالی کردن و توانایی مقابله نمودن با استرس.
کنترل تکانه: توانایی مقابله نمودن در برابر یک فاجعه و تکانه در کنار کاهش اثرات آن موارد، همچنین توانایی کنترل نمودن هیجانات خود.
خوش بینی: توانایی نگاه کردن به صورت زیرکانه به زندگی و تقویت نگرش مثبت حتی در صورت بروز اتفاقات منفی و بد.
شادمانی: توانایی داشتن احساس خوشبختی در زندگی، لذت بردن از زندگی خود و دیگران، داشتن احساسات مثبت، شاد، صریح و مفرح.