مرصاد؛ نماد تأدیب خائنان به ملت و مملکت

اهمیت یادآوری وقایع گذشته و بازخوانی جزییات و عبرت‌های آنها وقتی روشن و مشخص می‌شود که بدانیم «تحریف تاریخ» یکی از مهم‌ترین و اثرگذارترین ترفندها و ابزار دشمنان حق و حقیقت در طول تاریخ بوده است که متأسفانه منجر به تغییر در مسیر تاریخ و فریب جمع زیادی از بشریت در راستای تأمین منافع شوم و نامشروع زورگویان و ظالمان شده است. این تهدید بزرگ و این خطر در عصر کنونی و درباره‌ی حوادث تاریخ معاصر هم وجود دارد و نمونه‌های آن را تا به امروز، زیاد دیده‌ایم که سبب فریب بخشی از مردم و هموارشدن راه جلادان دیروز برای مظلوم‌نمایی و طلبکاری شده است!
در این میان، پرداختن به سوابق سیاه و جنایت‌های وحشتناک گروهک سازمان مجاهدین خلق (منافقین) به دلیل حمایت‌های گسترده‌ای که توسط آمریکا و اروپا از آنها می‌شود، از اولویت‌ها محسوب می‌شود تا مثل برخی مقاطع زمانی -از جمله در ایام تبلیغات انتخابات 1396- روی جهل برخی از مردم سوار نشوند و اهداف خود را محقق نکنند. به همین دلیل، این روزها که مصادف با حمله‌ی منافقین به خاک پاک ایران در سال 1367 است، نگاهی خواهیم داشت به آن خیانت بزرگ و وصف‌نشدنی که هرچه از ابعاد آن گفته شود، کم خواهد بود.
پذیرش قطعنامه‌ی ۵۹۸ از سوی ایران، صدام دیکتاتور را در یک مخمصه‌ی حیثیتی و شوک محاسباتی قرار داده بود چون پس از آن همه ادعاها و رجزخوانی‌ها برای تصرف چند روزه‌ی ایران، اینک هشت سال از جنگ گذشته بود و او علاوه بر تحمل خسارت‌های فراوان مادی و آبرویی، هیچ دستاوردی را کسب نکرده بود. به همین دلیل، تهاجم نظامی به کرمانشاه در دستور کار حکومت بعثی قرار گرفت تا دست‌کم بخشی از خاک ایران را در تصرف خود داشته باشد تا از آن به عنوان یک اهرم فشار در جهت تحقق خواسته‌های خود، استفاده نماید. صدام شیطان‌صفت برای تحقق این هوس شیطانی خود از گروهک خائن رجوی بهره گرفت تا خود را از تجاوز پس از آتش‌بس، تبرئه کند و ماجرا را صرفاً یک اختلاف درونی میان دو گروه ایرانی، جلوه دهد!
با این ترفند، عملیات گسترده‌ای به نام فروغ جاویدان در تاریخ 31 تیر ماه سال 1367 یعنی فقط چهار روز پس از پذیرش قطعنامه‌ی ۵۹۸، آغاز شد که محل وقوع آن محور غرب بود که منجر به پیشروی تا مناطق قصر شیرین، سرپل ذهاب و سی کیلومتری کرمانشاه شد.
مسعود رجوی ادعا کرده بود که 48 ساعته تهران را تصرف خواهد کرد و به نیروهای تحت امر خود، نسبت به پشتیبانی همه‌جانبه‌ی نیروی هوایی عراق، اطمینان داده بود! همچنین بر اساس اطلاعاتی که از بازجویی اسرای منافقین به دست آمد، معلوم شد که قصد آنان، تصرف پایگاه هلیکوپتری ارتش در کرمانشاه بود تا بتوانند بالگردها را به مقصد تهران به پرواز درآورده و با حمله به زندان اوین، منافقین زندانی را آزاد کنند و سپس با تهاجم به جماران، رهبر انقلاب را هدف قرار دهند و به خیال خود، طومار جمهوری اسلامی را در هم بپیچند![1]
یک نکته‌ی بسیار مهم که محاسبات و توهمات فرقه‌ی رجوی در این حمله را به فروپاشی کشاند، واکنش مردم شریف ایران بود که نه تنها حمایت و اعتنایی از این گروهک خون‌آشام نکردند بلکه با تمام قوا به مقابله با آنها پرداختند و حاضر نشدند مسیر عبور خیانت‌کاران به ایران اسلامی و هم‌دستان صدام جانی را هموار کنند؛ و این نقطه‌ی مقابل تصورهای خام سران این فرقه بود که خیال همراهی و همکاری ملت ایران را در سر می‌پروراندند!
در این میان، نقش کلیدی و محوری دلیرمردان نظامی این مرز و بوم را با فرماندهی عزیزان جان بر کف و مخلصی مانند شهید سپهبد علی صیاد شیرازی نباید از نظر دور داشت که با ترتیب‌دادن عملیات برق‌آسا و کوبنده‌ی «مرصاد» درس فراموش‌نشدنی به سازمان تروریستی منافقین دادند و پنج مرداد 1367 را به عنوان نمادی ماندگار برای گوش‌مالی و تأدیب خائنان به این ملت و مملکت ثبت کردند.
این نوشتار کوتاه، قطعاً ظرفیت بیان تمام جزئیات آن حادثه‌ی درس‌آموز و دیگر حوادث مربوط به مناففقین جنایتکار را ندارد اما همان‌طور که در ابتدا ذکر شد، روشنگری در این زمینه را باید جدی گرفت تا ذهن و فکر مردم ایران برای همیشه، از گزند تحریف‌ها و شیطنت‌های بدخواهان در امان بماند.

پی‌نوشت:
[1] تابناک (https://b2n.ir/w59081)