نشان گذاشتن در خواستگاری، ازدواج برای چند سال دیگر

سوال:
من دختری شانزده ساله هستم، پسری  هم سن خودم که هفت ماه کوچک تر هستند از من خوششان آمده، الان هم قصدش ازدواج نیست، فقط می خواهد برای نشان کردن  بیاید. مثلا اگر من بیست سالم بشود و ایشان هفت ماه از من کوچک تر باشند و از این رابطه ازدواج تشکیل بشود بخاطر کوچک بودنش به مشکل بر نمی خوریم؟ و بعد این که شهرهایمان هم فرق دارد. لطفا راهنمایی بفرمایید.

پاسخ:
در خصوص مساله ای که فرمودید، چند نکته را خدمتتان عرض می کنم تا بر اساس آن بتوانید تصمیم گیری مناسبی داشته باشید.

نکته اول: اینکه آیا این مساله با توافق خانواده ها جلو خواهد رفت؟ اگر این مساله بین خود شما دو نفر هست و خانواده هایتان در جریان مساله نیستند و آقا پسر این مساله را بهانه کرده که می خواهم رسمی وارد شوم، به احتمال زیاد به مشکل بر خواهید خورد. بنابراین این مساله را بدون هماهنگی خانواده ها ادامه ندهید.
مساله دوم:  این که صرف علاقه و اینکه حس خوبی به کسی داشته باشیم برای ازدواج اگر چه لازم است، اما کافی نیست، بلکه باید بسیاری از مسائل را به صورت فردی(مانند آمادگی های شخصیتی، اجتماعی، تحصیلی، اهداف و انگیزه ها و...) در مورد هر کدام از شما بررسی نمود و بعد از آن (که خیلی مهم است) بررسی شود که آیا در ابعاد مختلف، شما دو نفر با هم از جهت فرهنگی، ملاکها، شخصیتی، و.... تناسب دارید یا نه ؟ چه بسا قرار ازدواج بگذارید، اما بعد از یک سال دو سال معلوم شود که بدرد هم نمی خورید، در آن صورت دچار آسیب خواهید شد. بنابراین بعد از توافق خانواده ها حتما مشاوره قبل از ازدواج را به شما توصیه می کنیم.

یکی از تناسبهای لازم  تناسب سنی است، که بهتر است مرد همسن یا چند سالی بزرگتر از دختر باشد، اما همسن بودن یا چند ماه کوچک بودن مرد نسبت به زن هم مشکل چندانی ایجاد نمی کند، البته همانطور که خدمتتان عرض کردم بسیاری از مسائل دیگر هم باید بررسی شود. بنابراین این مساله هم لازم است، اما برای ازدواج کافی نیست.

نکته بعد این است که اگر چه شما در سنی هستید که نسبت به پسرهای همسن خودتان، نسبتا از بلوغ کامل تری برای ازدواج برخوردارید، اما باتوجه به سن پایین هر دو شما، لازم است به نکات زیر توجه داشته باشید: معمولاً پسرها در سن پانزده شانزده سالگی از پختگی مناسبی جهت ازدواج برخوردار نیستند و ممکن است بعدا آسیبهای خاصی برای زندگی ایجاد کند، بنابراین لازم است بررسی شود که آیا آقا پسر در این سن از پختگی کافی برای ازدواج برخوردار هست یا نه؟

معمولاً وقتی سن پایین باشد، فرد رشد و بلوغ عقلی مطلوبی برای ازدواج ندارد و خانواده‌ها، جهت حمایت و کمک، در زندگی آنها ورود پیدا می‌کنند؛ همین مسأله باعث می‌شود این مداخله‌ها ادامه‌دار شده و منجر به دخالت‌های بیجا در زندگی شود و احتمالاً می‌دانید که دخالت خانواده‌ها، یکی از مهم‌ترین عوامل تعارضات همسران شناخته شده است.
وقتی سن پایین باشد، فرد، ملاک‌ها و معیارهای کمتری برای انتخاب همسر در نظر می‌‌گیرد و با دیدن اولین معیار در یک فرد، فکر می‌کند بهترین گزینه است و انتخاب می‌کند. علاوه بر این، در سن پایین، ملاک‌های ارزشی فرد هنوز کامل نشده است و با بالا رفتن سن، احتمال زیاد دارد که ملاک‌های او عوض شود و احساس کند گزینه مناسبی برای ازدواج انتخاب نکرده است، لذا با شروع تعارضات به سوی طلاق پیش خواهند رفت.

علاوه بر این ها، قرار است فعلاً نشانه ای بگذارند و برنامه ازدواج را تا چند سال دیگر دنبال نکنند؛ این مساله می تواند زمینه ای باشد برای برقراری ارتباط ها و ایجاد وابستگی و در صورتی که مشکلی پیش بیاد و ازدواج انجام نگیرد دچار شکست عاطفی خواهید شد. در نهایت توصیه ما به شما این است که در وهله اول این کار با توافق خانواده ها جلو برود و بعد از آن حتما مشاوره پیش از ازدواج در مراکز روانشناسی انجام بدهید و در صورت تایید روان شناس آن وقت مراحل را جلو ببرید.
برایتان آرزوی خوشبختی دارم، موفق باشید.