-فرقه ضاله بهائیت بعداز ترور، قتل و جنایات مختلف در زمان قاجار، پهلوی اول و دوم، با مظلوم نمایی به دنبال ایجاد فضای مناسب برای ایجاد مبانی ضد دینی و منحرف خود در جامعه اسلامی است.
فرقه ضاله بهائیت در طول تاریخ ایران جنایات بسیاری انجام داده است. این جنایات از زمان تاسیس فرقه منحرف بهائیت در سال ۱۲۶۰ هجری قمری (۱۲۲۲ شمسی) توسط محمدعلی شیرازی تا به امروز ادامه دارد. این فرقه منحرف براساس مبانی ضد دینی و ضدانسانی از همان ابتدای تاسیس در جريان شورش‌هاي خود در دوران ناصرالدین شاه، با مردم و نيروهاي دولتي رفتاری سبعانه داشتند و اسيران جنگي را «دست و پا می‌بريدند و با آتش می‌سوزاندن». [۱]
فرقه بهائیت بعداز سرکوب شورششان توسط امیرکبیر و اعدام محمد علی شیرازی معروف به محمد علی باب، فعالیت خودشان را به صورت فرقه مخفی تروریستی ادامه دادند و در اولین گروهی از بابیان به رهبری شیخ علی ترشیزی اقدام به ترور امیرکبیر و ناصرالدین شاه نمودند اما موفق به ترور نشدند و در طی این جریان حدود ۳۸تن از سران بابیان دستگیر شدند.[۲] علاوه بر این فرقه بهائيت در راستای اقدامات تروریستی، اقدام به ترور نافرجام آيت‌الله شيخ فضل‌الله نوري توسط کریم دواتگر نمودند همچنین این فرقه ضاله با اجیر کردن فردی به نام حسین لله، آيت الله سيد عبدالله بهبهاني را نیز به قتل رساند. هر چند این دو فرد، موفق به ترور نشدند و هدف آنان از ترور آيت‌الله شیخ فضل‌الله نوری تنها جلوگیری از اقدامات ایشان در ارتباط با مشروطه بود، لذا پسر آيت‌الله شیخ فضل‌الله نوری در انجمن مخفی بهائیت مشارکت فعالی داشت. فرقه منحرف بهائیت همچنین در جریان نهضت جنگل با تفرقه انداختن و «کودتاي سرخ» عليه ميرزا کوچک خان توسط احسان‌الله خان دوستدار و ميرزا رضاخان زمینه شکست میرزا کوچک خان در مقابل رضا شاه را فراهم آوردند.[۳]
درزمان حکومت پهلوی بهائیت همواره جزء ارکان اصلی نظام پهلویی بوده‌اند، لذا بسیاری از وزیران رضا شاه و محمد رضا شاه از فرقه بهائیت انتخاب می‌شوند، رضا شاه بخاطر اعتمادی که بهائیان داشت یکی از افسران بهایی به نام سرگرد صنیعی را به عنوان افسر مخصوص فرزند خود انتخاب کرد که بعد این افسر به وزارت جنگ و تصدی یکی دیگر از وزارت‌خانه‌ها منصوب شد. در دوران محمد رضا پهلویی نیز بسیاری از وزیران بهایی بودند به خصوص بعد از نهضت پانزده خرداد 42 در بخش‌های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و هنری کشور حضور داشتند.
جنبش بهائیت در دوران پهلوی به دنبال نفوذ در تشکیلات سیاسی دولت و به تبع آن ساختارهای فرهنگی و اقتصادی کشور بود و لذا پهلوی اول با سیاست دین زدایی و روحانیت زدایی، مطابق میل و هدف بهائیان رفتار نمود.[۴] و دوره پهلوی دوم، فرقه بهائيت به علت مساعد شدن شرایط حضور بهائیان در صحنه‌های اجتماعی و به خصوص سیاسی، زمینه حضور گسترده و فعال خودشان را در مناصب کلیدی فراهم نمودند. که می‌توان به افرادی چون تیمسار ایادی، امیر عباس هویدا، پرویز ثابتی، اسدالله صنیعی و هوشنگ نهاوندی اشاره نمود که هر یک از آنان در مناسب خود براساس مبانی ضد دینی بهائیت موجب فساد و کشتار و نابسامانی زیادی در ایران شده‌اند که بیان آن در مجال مطلب نیست.[۵]
بعداز پیروزی انقلاب اسلامی رهبران فرقه بهائیت با مستقر شدن در مرکز بيت العدل اعظم در سرزمین اشغالی حيفای اسرائيل و همچنان براساس سیاست‌های مخفیانه فرقه بهائیت به صورت پنهان در حال ترویج مبانی ضددینی و غرب‌گرایانه بهائیت هستند.
فرقه منحرف بهائیت با مظلوم نمایی و ظاهرسازی به دنبال اقبال عمومی جامعه و ایجاد پایگاهای اجتماعی در جامعه است. لذا با انتشار سخنانی چون «ایران بدون نفرت» در فضای مجازی به دنبال بستری سازی برای بیان مبانی منحرف بهائیت در جمهوری اسلامی ایران است. لذا این فرقه ضاله در راستای اهداف انحرافیشان بدون هیچ تغییری در مبانی تنها براساس اقتضائات زمان به مظلوم نمایی و ظاهرسازی روی آورده‌اند والا استقرار رهبران بهائیت در رژیم اشغالگر اسرائیل گواهی بر افکار پلید و منحرف این فرقه‌ی ضاله است.
پی‌نوشت:
۱. پرتال جامع علوم انسانی (https://b2n.ir/a27778).
۲. دانشنامه حوزوی (https://b2n.ir/s01108).
۳.خبرگزاری مشرق (https://b2n.ir/t49232).
۴. فصلنامه علمي ـ پژوهشي پژوهشهاي انقلاب اسلامي، سال سوم، زمستان ۱۳۹۳، شماره ۱۱، ص ۱۲۷.
۵. موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران ( https://b2n.ir/f84974).
بعداز پیروزی انقلاب اسلامی رهبران فرقه بهائیت با مستقر شدن در مرکز بيت العدل اعظم در سرزمین اشغالی حيفا در اسرائيل و همچنان بر اساس سیاست‌های مخفیانه فرقه بهائیت به صورت پنهان در حال ترویج مبانی ضددینی و غرب‌گرایانه بهائیت هستند. فرقه منحرف بهائیت با مظلوم‌نمایی به دنبال اقبال عمومی جامعه و ایجاد پایگاهی اجتماعی در جامعه است. لذا با انتشار سخنانی چون «ایران بدون نفرت» در فضای مجازی به دنبال بستری مناسب برای بیان مبانی منحرف بهائیت در جمهوری اسلامی ایران است و با این رویکرد سعی در مظلوم‌نمایی دارد والا استقرار رهبران بهائیت در رژیم اشغالگر اسرائیل خود گواهی بر انحراف و گمراهی این فرقه‌ی ضاله است.