جدلهای بولدوزری

افراد برای عملی کردن آنچه به گمانشان درست است، دست به  بحث و گفتگو می زنند، این گفتگو شاید در ابتدا از روی خیرخواهی باشد. اگر هر دو یا یکی از طرفین گفتگو، تقوای مجادله را نداشته باشند در مرحله ای از جدل، گفتگو تبدیل به مخاصمه می شود. که هر کس برای غلبه بر طرف مقابل به هر وسیله ای متمسک می شود. تا جایی که شخص به هدف پیروزی بر طرف مقابل از زیر و رو کردن معایب پیدا و پنهان طرف مقابل که نتیجه اش تخریب آبروی اوست، دریغ نمی‌ورزد.از این خاطر توصیه شده است که از مراء و جدال پرهیز کنید. این نکته درمشاجرات زناشویی غالباً غفلت می‌شود؛ که چه بسا طلاق عاطفی از این گونه غفلتها کلید می‌خورد. بهترین دوا بی اعتنا یا به قول معروف «گوش بودن» است.
امام علی علیه السلام می فرمایند : «مَنْ ضَنَّ بِعِرْضِهِ فَلْیَدَعِ الْمِرَاءَ؛ [1] کسى که به آبروى خود علاقه مند است باید بحث هاى لجاجت آلود را ترک کند»
پی‌نوشت:
1.نهج البلاغه، حکمت 362 .