- آیا نمیشود با سازماندهی درست و نظم دقیق و با لحاظ برخی محدودیتهای محکم و منطقی بهداشتی، این لذت معنوی غیرقابل وصف را دستکم برای جمعی از مردم فراهم کرد؟
چند سال است که اجتماع عظیم و میلیونی دلدادگان مکتب سیدالشهدا (علیهالسلام) در روزهای اربعین حسینی به مظهر و نشانهای برای ظهور و برپایی تمدن باشکوه اسلامی تبدیل شده است که امید و نشاط غیرقابل توصیفی را برای مسلمانان و آزادمردان جهان و نگرانی و وحشت زیادی را برای زورگویان و مستکبران عالم در پی داشته است. خاصیت مراسم اربعین این است که سبب میشود مردم رنجدیده و مستضعف دنیا با درسگرفتن از مکتب عاشورا به این باور برسند که میتوان برای ایجاد نظم جدید جهانی اقدام کرد و ظالمان حاکم بر دنیا را به زیر کشید، همانطور که امام زینالعابدین (علیهالسلام) و حضرت زینب کبری (علیهاالسلام) با دستی خالی و قلبی محزون و فقط با توکل بر خدا و ارئهی منطق و استدلال، به روشنگری پرداختند و پردههای ضخیم جهل و تحریف را کنار زدند تا به تدریج، زمینهی سقوط حکومت جائر و غاصب بنیامیه فراهم شود.
این الهامبخشیِ عظیم به میلیونها زائر اربعین -که با سرایت به اطرافیان زائران در هنگام بازگشت به وطن، رقم آن چند برابر میشود- ظرفیت بسیار عالی و بینظیری است تا سبب افزایش معرفت و تعقل جهانیان گردد و در نهایت، بساط ظلم و جور از زمین برچیده و حکومت عدل و عدالت در مقیاس جهانی برپا شود. از جنبهی فردی و شخصی نیز بارها شاهد بودیم که زائران اربعین -با افکار و سلیقههای گوناگون- به هنگام بازگشت به کشور، دچار یک تحول روحی و نشاط معنوی میشوند و برای اربعین سال بعد، روزشماری میکنند. سال گذشته، توفیق این سفر عالی و بیمانند، تحت تأثیر شیوع کرونا از ایرانیان سلب شد و امسال نیز با توجه به شرایط نامناسبی که وجود دارد، نگرانی از تکرار تعطیلی این سفر برای ایرانیان وجود دارد.
از این رو، برخی دلسوزان و دلسوختگان مکتب حسینی (علیهالسلام) با گوشزدکردن اهمیت این سفر پربرکت، درخواست کردند تا مسئولان با این موضوع، یک برخورد معقول، علمی و منطقی داشته باشند. به عنوان مثال، از مدتها قبل تا کنون، سفر به برخی کشورها که وضعیت کرونایی بسیار بدتری دارند آزاد بوده ولی سفر به عراق با ممنوعیت مواجه است که هیچ توجیه منطقی ندارد. در این موضوع، هیچ تردیدی نیست که بیماری کووید19 با کسی شوخی ندارد و بسیار مهلک و خطرناک است و حتما باید شیوهنامههای مربوط را رعایت کرد ولی سوال این جا است که چرا سفر به کشورهای دیگر حتی به نقاط تفریحی با رعایت موارد بهداشتی در جریان است ولی چنین چیزی دربارهی سفر به مناطق زیارتی عراق وجود ندارد و منجر به تعطیلی مطلق شده است! آیا نمیشود با سازماندهی درست و نظم دقیق و با لحاظ برخی محدودیتهای محکم و منطقی بهداشتی، این لذت معنوی غیرقابل وصف را دستکم برای جمعی از مردم فراهم کرد؟ به نظر نگارنده، نوع نگاه مسئولان در این موضوع، بسیار مهم است؛ مسئولانی که در وجود خود دغدغهی معنوی و واقعی دارند حتماً و قطعاً به هموارکردن راه زیارت -هرچند با تحمل مشقتها و هر چند با محدودیت در تعداد زائران- اقدام خواهند کرد. البته این نکتهی مهم و ضروری هم نباید مورد غفلت قرار بگیرد که طبق بیانات رهبر بزرگوار و فرزانهی انقلاب در نهایت، ملاک قطعی در جواز یا عدم جواز سفر به نظر ستاد ملی کرونا بستگی دارد و همه باید نسبت به آن، مطیع و فرمانبردار باشند.
درخواست از مسئولان این است که با سفر اربعین یک برخورد معقول، علمی و منطقی داشته باشند. اینکه از مدتها قبل تا کنون، سفر به برخی کشورها که وضعیت کرونایی بسیار بدتری دارند آزاد بوده ولی سفر به عراق با ممنوعیت مواجه است چه توجیه منطقی دارد؟ در مهلک و خطرناک بودن کووید19 و اینکه حتما باید شیوهنامههای مربوط را رعایت کرد هیچ تردیدی نیست ولی سوال این جا است که چرا سفر به کشورهای دیگر حتی به نقاط تفریحی با رعایت موارد بهداشتی در جریان است ولی چنین چیزی دربارهی سفر به مناطق زیارتی عراق وجود ندارد و منجر به تعطیلی مطلق شده است!