در دین اسلام و مکتب اهل بیت علیهم السلام توصیه های فراوانی نسبت به دوستی وجود دارد. از نگاه علم روانشناسی و جامعه شناسی نیز دوستی یکی از مراحل مهم و اثرگذار زندگی هر شخص است.
دوستی با نا اهلان نه تنها موجب نااهل شدن انسان می شود، که صفات اخلاقی شایسته و انسان های نیکوصفت، از جمله امامان هدایتگر معصوم علیهم السلام، در چشم آنها بی ارزش می شوند. به عبارت دیگر، رذایل اخلاقی برایشان تبدیل به ارزش و ارزش های اخلاقی بدل به ضد ارزش می شود. امیر المؤمنین علی علیه السلام به زیبایی به این مطلب هشدار داده است:
«همنشینی با اشرار و بدسرشتان، بدگمانی به نیکان و پاک سرشتان را در انسان به ودیعه می نهد.»
نتیجه اسف بار این تغییر ارزش آن است که انسان قدم به قدم از خوبی ها فاصله می گیرد، به گونه ای که در نهایت مسیر برگشت به ارزش های اخلاقی بر او بسته می شود.
__________________________
لینک متن کامل: https://btid.org/fa/news/158003