متاسفانه در چند سال اخیر برنامه با کیفیتی در خور شان و مقام صدا و سیما در زمینه محصولات مناسبتی و مخصوصا در مورد فرهنگ عاشورایی ساخته نشده و کیفیت‌ها جای خود را به کمیت‌های کنداکتور پر کن داده اند. غافل از آنکه کیفیت در خصوص این دست از برنامه ها فارغ از بحث مالی بسیار به انتخاب‌های درست و بینشی مناسب نسبت به موضوع ربط دارد؛ مانند انتخاب درست عوامل و دست اندرکاران که حال و هوای هر کدام از آنها در خروجی محصول موثر بوده و خواهد بود.
ویژه برنامه مناسبتی و گفتگو محور "مهلا" در حالی برای فضای مجازی کشور تهیه و تولید شد که جای خالی این دست از برنامه ها، با این کیفیت و ویژگی در صدا و سیما خالی بوده و هست. متاسفانه در چند سال اخیر برنامه با کیفیتی در خور شان و مقام صدا و سیما در زمینه محصولات مناسبتی و مخصوصا در مورد فرهنگ عاشورایی ساخته نشده و کیفیت‌ها جای خود را به کمیت‌های کنداکتور پر کن داده اند. غافل از آنکه کیفیت در خصوص این دست از برنامه ها فارغ از بحث مالی بسیار به انتخاب‌های درست و بینشی مناسب نسبت به موضوع ربط دارد، مانند انتخاب درست عوامل و دست اندرکاران که حال و هوای هر کدام از آنها در خروجی محصول موثر بوده و خواهد بود.
هارمونی فرم و محتوا
یکی از آن انتخاب‌هایی که در کیفیت خروجی اثر تاثیر مستقیم و بسیاری دارد، انتخاب درست در بحث فرم و محتوا است. به نظر می رسد در این ویژه برنامه با وجود برخی از نقص‌ها، در حوزه انتخاب فرم مناسب برای محتوای عاشورایی درست عمل کرده و همین امر باعث ایجاد حس مثبت و بازخورد مناسب به این اثر بوده است.
اجرای محمد حسین پویانفر
مساله بعدی که در این اثر حکمفرما است و به خوبی خود را نشان می دهد، انتخاب درست و دقیق مجری برنامه بوده که واقعا انتخابی در خور ستایش است. علامت سوال موجود در اینجا، خود آگاهی یا عدم آگاهی در این انتخاب است، ولی در هر صورت چیزی که این برنامه را با وجود برخی ضعفها که به آن نیز خواهیم پرداخت متمایز می‌کند، همین انتخاب مجری و تاثیرات او بر این اثر است. مجری بدون هیچ واهمه و خجالتی فریاد امام حسینی بودن سر می‌دهد و با سرافرازی اشک خالصانه ریخته و از هر گونه عمل مخلوط به اجرا و بازی جداست. در واقع اجرا نکردن محمد حسین پویانفر و قرار گرفتن او در شخصیت واقعی خودش تاثیر بسیار مثبتی بر مخاطب و پذیرش او دارد. فریاد امام حسینی و مذهبی بودن، عشق به اهل بیت ع و افتخار به آن چیزیست که انگار سالیانی است از صدا و سیما رخت بربسته، به گونه‌ای که برنامه‌ای مذهبی و مناسبتی ساخته می شود ولی هیچ کدام از افراد دخیل در آن برنامه حاضر به ابراز این عشق و قبول طبعات آن نیستند، این یعنی یک بام و دو هوا در برنامه سازی یا خدایی نکرده نان به نرخ حسین (ع) خوردن.
تجربه حسینی شدن
یکی از نکات شیرین و دلچسبی که می‌توانست نقطه ضعف و سقوط این مجموعه باشد ولی با انتخابی درست و هوشمندانه از این ورطه رهایی یافته، تجربه های شیرین امام حسینی (ع) شدن بود که در بخش دوم گفتگوی هر قسمتی مخاطب با آن مواجه می شد. چرا که هر مخاطبی به نوبه خود تجربه حسینی بودن و شدن را داشته و در این بخش از برنامه با پرداختن به تجربه های معجزه گونه و در برخی موارد غیر قابل باور، می توانست نقطه جدایی مخاطب با اثر باشد ولی با انتخاب تجربه های شیرین و ساده کوچک و ملموس، ارتباط حفظ شده و ماندگارتر شده است و صد البته مخاطب هم می‌تواند با آن هم‌ذات پنداری کند.
ضعف ها
در مواقعی که مخاطب با اثر ارتباط حسی برقرار می‌کند، معمولا ضعفها پوشیده شده و پنهان می مانند. ولی این اثر در بخش کارگردانی دارای نقایصی هست که برای بهبود و قطعا ادامه بهتر و قوی‌تر به بیان آنها می پردازیم. کات‌های بین فواصل برنامه گهگاهی در نقاطی اتفاق می افتد که صحبت ها و مباحث عقیم و ناتمام می‌ماند و بعد از دیدن میان برنامه مخاطب در پی ادامه آن بحث است، در حالی که آن بحث تمام شده و یا نیمه کاره رها شده است و برخی حرکات دوربین خام دستانه می نماید که می‌توان گفت محتوای جذاب نقص حرکات دوربین و کارگردانی را پوشش داده است.
ایراد دیگری که در این اثر قابل مشاهده است، خود میان برنامه ها است که واقعا جای تعجب دارد. چرا که واضح است برای تهیه هر میان برنامه از موسیقی فاخر استفاده شده و در تصاویر آنها گهگاهی از آثار هنری شن نقاشی بهره برده‌اند؛ ولی باز هم به‌خاطر جای نادرست کات‌ها و هم جای‌گذاری بی ربط میان برنامه‌ها، مخاطب را از حال و هوای گفتگوی در حال انجام دور می‌شود و این عمل در چنین برنامه‌هایی، اشتباه بزرگی به حساب می آید.
ویژه برنامه مناسبتی و گفتگو محور "مهلا" در حالی برای فضای مجازی کشور تهیه و تولید شد که جای خالی این دست از برنامه ها، با این کیفیت و ویژگی در صدا و سیما خالی می‌باشد.