روایتی از تقلای ناکام منافقین برای دیده‌شدن

در سال های اخیر، تلاش مذبوحانه برای خروج از انزوا و درماندگی، به کار و شغل دائمی اعضای گروهک منافقین تبدیل شده است. بیچارگی و احساس سرخوردگی بخاطر شکست‌های پیاپی از ملت انقلابی ایران سبب شده است تا اندک تفاله‌های باقی مانده از این سازمان تروریستی، درصدد یافتن راهی برای نجات از بن‌بست خودساخته باشند. اما حقیقت این است که این تقلاها و تلاش‌های بی‌فایده، شبیه دست‌و پا زدن در مرداب است که سبب فرو رفتن هرچه بیشتر این جماعت می‌شود. بارها دیده شده که این افراد چه در زمان برگزاری جلسات سالانه‌ی سازمان ملل و چه در حاشیه‌ی مراسم‌هایی که ایران در آن حضور دارد - حتی با اجیر کردن افراد غیرایرانی با پول- سعی در خودنمایی و خالی‌کردن عقده‌ی حقارت داشته‌اند. یکی از این موارد مربوط می شود به کشور فرانسه و بازی فوتبال ایران و آمریکا در چارچوب رقابت های جام جهانی 1998.
حمیدرضا آصفی، سخنگوی سابق وزارت امور خارجه و سفیر سابق ایران در کشورهایی مثل آلمان‌شرقی و فرانسه که از نزدیک در جریان قضایا بوده است ماجرا را اینگونه شرح می‌دهد: «بازی ایران و آمریکا در فرانسه در جام جهانی ۹۸، چندین ماه کار ما را گرفت. من آن زمان سفیر ایران در فرانسه بودم و از ۴ یا ۵ ماه قبل و زمانی که مشخص شد ایران با آمریکا همگروه است، سختی‌های کار ما شروع شد. چراکه منافقین تمام تلاش خود را برای فعالیت در این مسابقه و بهره برداری از این بازی آغاز کرده بودند.

پیش از آغاز بازی و در اردوی تیم ملی که بودیم، رئیس دفتر رهبر معظم انقلاب از ایران با بنده تماس گرفتند و این مسئله را عنوان کردند که رهبری گفته‌اند به بچه‌های تیم ملی بگویید نگران نباشند و این بازی را خواهند برد. بعد از بازی هم دیدیم که همین شد و حرف رهبری درست درآمد. تیم ملی آن بازی را برابر آمریکا برد.

ما در سفارت‌خانه تعداد ۲ تا ۳ هزار بلیط خریداری کرده و به گروهی از ایرانی‌ها دادیم اما منافقین نیز برای خود بلیط تهیه کرده بودند و برای این بازی برنامه داشتند. آن‌ها می‌خواستند وارد ورزشگاه شوند اما ما با پلیس فرانسه هماهنگی‌هایی را انجام داده بودیم که از ورود افراد مشکوک جلوگیری کند. اما آن‌ها ۳ پیراهن را روی هم پوشیده بودند و وقتی روی سکو‌ها نشستند، دو پیراهن بالای خود را درآورده و پیراهن زیرین خود را نمایان کردند. منافقین، سکوهای روبروی دوربین‌های تلویزیونی را اشغال کردند تا بتوانند از این طریق خودی نشان دهند. روی پیراهن زیرین هم تصویری از سرکرده‌ی منافقین قرار داشت. همانجا ما سریعا سراغ مسئولین تلویزیونی و کارگردان تلویزیونی مسابقه رفتیم و بعد از مذاکراتی که داشتیم آن‌ها به تمام دوربین‌های تلویزیونی بازی دستور دادند که هیچ نمای بسته‌ای از تماشاگران را به تصویر نکشند. سرانجام هم اینگونه شد و شما اگر بازی ایران و آمریکا را ببینید هیچ تصویری از حضور منافقین که اتفاقا لباس‌های یکدستی هم پوشیده بودند تا بهتر دیده شوند، در بازی ایران و آمریکا نمی‌بینید.» [1]

پاورقی:

1- برنامه «ورزش از نگاه دو»/ شنبه 27 مهر 1392