ارتباط با نامحرم به قصد هدایت کردن

یکی از واجبات دین اسلام، امر به معروف و نهی از منکر و هدایت کردن دیگران به سمت دین و معارف دینی است، و طبیعتاً افراد مذهبی نسبت به این مساله احساس وظیفه کرده و سعی در هدایت افراد دارند، اما در برخی موارد با توجه به عدم آگاهی از شرایط و چگونگی انجام این وظیفه، ممکن است فرد وارد روابطی شود که نه تنها هدایتی صورت نمی گیرد، بلکه خطر انحراف و گمراهی او را تهدید می کند؛ در اینگونه موارد وظیفه چیست؟ مورد مشاوره ای زیر به این مساله می پردازد.

سوال:
دختری هفده ساله هستم، در فضای مجازی با پسری آشنا شدم که نه تنها اهل دین و دینداری نبود، بلکه کفر به خدا و پیامبر(ص) هم می گفت، من با او بحث کردم و دلایل خودم را گفتم؛ با توجه به اینکه ایشون جنس مخالف و نامحرم هستند و فضا، فضای مجازی است، آیا بر من واجب است که پاسخ سوال او را کامل بدهم و تا جایی که می توانم امر به معروف و نهی از منکر کنم؟ می دانم که حقیقتاً کار خود من از اولش درست نبود و یک ارتباط نادرست گرفتم، چون من خودم آدمی هستم که به شدت مقید هستم، قاعدتا جای من در همچین فضاهایی نیست و واقعا دوری می کنم، اما چون هر موقع در این فضاها قرار می گیرم، چنین آدمهایی که ناامید هستند و یا به خدا بدبین هستند وجود دارد، من خیلی دوست دارم کمکشان کنم که حقیقت خلقت و حقیقت خودشان را بفهمند، درحالی که واقعا از ارتباط با نامحرم بیزارم، البته واقعا دوست دارم آن افراد همجنس خودم باشند. حال وظیفه من چیست و اینکه برای کفاره این گناه که با نامحرم صحبت کردم چه کار کنم؟ ممنون می شوم راهنماییم کنید.

پاسخ:
روحیه دینداری و هدایتگری شما بسیار ارزشمند و قابل تحسین است. در روایات متعددی ارزش و ثواب فراوانی برای هدایت کردن افراد به مسایل دینی ذکر شده است و شما هم به عنوان وظیفه دوست دارید واسطه هدایت دیگران شوید؛ اما نکته مهم این جاست که این هدایت کردن زمانی ارزش دارد که مفسده ای ایجاد نکند و الا نه تنها هدایتی صورت نگرفته، بلکه گمراهی و ضلالت را در پی خواهد داشت. با توجه به اینکه افراد زیادی برای مشاوره به ما مراجعه می کنند، بد نیست این تجربه هم خدمتتان عرض کنم که مانند این مساله، مواردی داشته ایم که به خاطر پاسخگویی و ارتباط خانم با فرد غیر همجنس که واقعا خانم قصد راهنمایی او را داشته، اما به جاهایی کشیده شده که در رابطه اش با همسر دچار اختلاف و درگیری زیاد شده  ودرنهایت زن و شوهر با دو فرزند از هم جدا شده اند.
بنابراین در خصوص این مساله ای که فرمودید، با توجه به آسیبهای ارتباط با جنس مخالف و خصوصا آسیبهای ارتباط مجازی که بسیار فراوان است و البته خود شما به این مساله پی برده اید، توصیه این است که پرهیز نمایید و در چنین شرایطی شما وظیفه هدایت کردن آنها را ندارید. بله به عنوان یک فرد مذهبی و وظیفه دینی، اگر احساس می کنید باید نسبت به تبلیغ دین و رفع شبهه انجام وظیفه نمایید می توانید در گروه های آشنا و دوستانی که هم جنس خودتان هستند و یا به صورت کلی با تشکیل کانال در فضای مجازی این رسالت را انجام دهید. در مواردی هم که نیاز به کارشناس باشد، می توانید لینک ارسال سوال همین سایت را بدهید تا مستقیما سوالاتشان را با کارشناسان این سایت که از حوزه و دانشگاه هستند در میان بگذارند.
اما در مورد این بخش از سوال که فرمودید: «برای کفاره این گناه که با نامحرم صحبت کردم چه کار کنم» خدمتتان عرض کنم که صرف صحبت با نامحرم گناه نیست، اما چنانچه مسایل و گفتگوها سمت و سویی داشته است که یا گناه بوده و یا ترس از به گناه افتادن وجود داشته است در این صورت توبه و استغفار و عدم ارتکاب مجدد کافی است و کفاره خاصی ندارد.

موفق باشید.