غیرت ايراني را هم لحاظ کنيد

برای قضاوت و تصمیم گیری در هر مورد باید همه زوایای آن را دید و خوب و بدش را کنار هم گذاشت و ارزیابی کرد. در این نوشتار قصد قضاوت و نسخه پیچی در مورد فضای مجازی ندارم؛ هدفم تنها پرداختن و بیان مختصری از نکات منفی موجود در اینستاگرام است که بیشترین بروز را دارد و البته احتمال دارد دیگر شبکه‌های اجتماعی هم به آن مبتلا باشند.
شبکه اینستاگرام مدتی است که به بهترین نماد برای دیکتاتوری غربی تبدیل شده است. کافی است به این توجه کنیم که مدیریت این شبکه، محبوب‌ترین شخصیت ملی ایران و نهاد محل خدمت او را تروریست به حساب آورده است و طبق قوانین به اصطلاح ضد تروریستی این شبکه، به خودش حق می دهد با هر صفحه‌ای که از این سردار با صراحت یاد می‌کند، برخورد کرده و حتی آن را ببندد.
آیا این که من ایرانی این قدر آزادی نداشته باشم که از قهرمان ملی کشورم نام ببرم و از ترس بسته شدن صفحه‌ام مجبور باشم نام این عزیز که مایه افتخار ایران و ایرانی است را به شکل نامتعارف قید کنم یا در هشتگ بیاورم، برخورنده نیست؟ آیا مخالفان سفت و سخت مدیریت فضای مجازی که عملا موافق جولان شبکه‌هایی مانند اینستاگرام هستند به این اندیشیده‌اند که با ادامه همین روند، چه بر سرغرور مردم کشوری خواهد آمد که فعالیت افراد حقیقی و حتی نهادها و مسئولان حکومتی آن زیر دست بیگانه و مقید به قوانین ظالمانه دشمنان است؟
هر کسی که در این باره تصمیم می‌گیرد یا قضاوت می‌کند، اعم از این‌که در ساختار حاکمیت کاره‌ای باشد یا نه، باید همه جوانب ـ از جمله همین غیرت را ـ لحاظ کند؛ این‌که تصمیم نهایی چه باشد؟!؟!
لذا اینستاگرام بر خلاف همه ادعاهای خود در  خصوص آزادی بیان با نقص مکرر اصل بی طرفی در شبکه ارتباطات و انتشار اطلاعات، مدعای خود را نقض کرده است تا باز هم برای همه شاهدی باشد که نباید فریب ظاهر بزک شده و اتوکشیده مدعیان حقوق بشر را خورد.