اجابت نشدن درخواست معجزه

من به خدا معتقدم، اما خدا هرگز از درون و اعماق وجود ما خبر ندارد. من چندین بار در دلم از خدا خواستم و التماس کردم که اگر اعماق وجود مرا می‌بیند، مرا از این عمق بینی آگاه کند، مگر نه این‌که ابراهیم نبی(ع) با وجود پیامبر بودن، از خدا تقاضای یقین نمود!؟ آیا ما افراد عادی برای بهره‌مندی از چنین تجربیات معنوی، نسبت به ابراهیم نبی اولی‌تر نیستیم؟ آیا خدا واقعاً از عمیق‌ترین بخش‌های روح و جان ما با خبر است؟ اگر آری نشانه‌اش چیست؟

پاسخ:

بر اساس صریح آیات قرآن، خدای متعال از همه چیز ما آگاه است، حتی آن‌چیزی که در ذهن ما می‌گذرد: «یَعْلَمُ خَائنَةَ الْأَعْینُ‌ِ وَ مَا تُخفِى الصُّدُور»؛[1] او چشم‌هایى را که به خیانت می‌گردد و آنچه را سینه‌‌ها پنهان مى‌دارند، مى‌داند.

بنابر این قطعاً خداوند از خواسته‌ها و نیات ما آگاهی کامل دارد. اما برای رسیدن به این حقیقت، خداوند به انسان عقل و نیروهای ادراکی داد تا انسان با نگاه به جهان هستی و ظرایف آنها، به عظمت و علم بی‌کران خداوند پی ببرد، و اگر انسان بدرستی از این ابزارهای ادراکی استفاده کند، به وجود و دانش بی‌پایان خداوند، یقین پیدا می‌کند،[2] و به عبارتی برای پیدا کردن یقین به خدا نیازی به معجزه نیست، بلکه معجزه برای موارد خاص است.[3] درخواست حضرت ابراهیم(ع) که در آیه 260 سوره بقره بدان اشاره شده، به تصریح موجود در همان آیه برای تحصیل ایمان و علم یقینی نبود، زیرا حضرتشان در همان زمانی که این درخواست را مطرح می‌کرد دارای ایمان و یقین بود، اما ایشان با چنین درخواستی به دنبال مراتب بالاتری از یقین یعنی «مقام شهود» و «عین الیقین» و یا «حق الیقین» بود.[4] و از آن‌جا که خداوند می‌دانست حضرت ابراهیم(ع) در طول سالیان متمادی مبارزه با طاغوت‌های بیرونی و خواهش‌های نفسانی، توانسته بود زمینه و مقدمات تحصیل حق الیقین را در خویش ایجاد کند، درخواستشان را پذیرفت؛ در همین راستا هرکس مقدمات دریافت حق الیقین را در خود ایجاد کند و تلاش‌های لازم را در این زمینه انجام دهد، خداوند به او نیز چنین مقامی خواهد داد. به بیان دیگر، چنین دعا و درخواستی از خداوند در صورتی پذیرفته می‌شود که همراه با عمل مناسب با آن باشد.[5]   

پی نوشت:
[1]. غافر، 19.
[2]. ر. ک: 479، 98 و 1041.
[3]. ر. ک: 11681و 115.
[4]. ر. ک: 40230.
[5]. ر. ک: 2145 و 197.

منبع: اسلام کوئست