-طبق آمار و آثار به جا مانده در جنگ و بر اساس گزارشات تاریخی، بسیاری از کشورهای جهان، علاوه بر حدود 40 کشور دیگر در جنگ عراق با ایران، حضور داشتند و هر یک به نحوی از این جنگ سود می بردند.
انقلاب اسلامی، مانع تسلط ابرقدرت ها
اگر انسان به انقلاب های منطقه و کشورهای عربی نگاه کند، متوجه می شود که کشورهای غربی و آمریکا، همه این انقلاب ها را در نطفه خفه کرده اند و نگذاشته اند که هیچ کدام به دست مردم و انقلابیون بیافتد. در ایران نیز این سیاست اجرا شد اما یکی از دلایل عدم موفقیت ابرقدرت ها در تسلط بر ایران، وجود رهبری بزرگ و الهی بود که همه مردم او را دوست می داشتند و حاضر بودند جان خود را فدای او کنند. امام خمینی با این انقلاب دست ابرقدرت ها را نه تنها از ایران اسلامی، بلکه از منطقه قطع کرد فلذا آن ها برای به دست آوردن نعمت از دست رفته نمی توانستند بیکار بنشینند و اگر این اقتدار و قدرت ایران اسلامی ادامه پیدا می کرد این روحیه به کشورهای مستعمره دیگر نیز سرایت می کرد و این برای ابرقدرت ها قابل تحمل نبود.
ترس از انتشار انقلاب اسلامی به جهان
گفته شد که این انقلاب و جنگ تحمیلی، رهبری خدایی داشت؛ رهبری که از جانب خدا برگزیده شده بود که با تشکیل بزرگترین حکومت اسلامی در دنیا نام اسلام را زنده کند و به جهانیان اثبات کند دین از سیاست جدا نیست و می توان با دین، بر مردم حکومت کرد. اما متأسفانه بودند دولت هایی که این مسئله برایشان سنگین بود و از انتشار این انقلاب به کشور خود و سایر کشورها می ترسیدند. به همین خاطر برخی کشورهای ذی نفع، با تحریک و تشویق دولت های همسایه ایران، سعی می کردند از قدرت گرفتن کشور عزیزمان جلوگیری کنند.
ردّ پای ابرقدرت شرق در جنگ تحمیلی علیه ایران
یکی از این کشورها ابر قدرت شوروی بود که هرچند بخاطر انقلاب اسلامی ایران، از قطع شدن دست آمریکا در منطقه خلیج فارس خوشحال بود اما از این ترس داشت که انقلاب ایران بر مسلمانان تحت سلطه خود تأثیر بگذارد. گذشته از این ها، منافع و اهداف منطقه ای و جهانی، شوروی را بر آن داشت که عراق را در جنگ با ایران تجهیز کند.
دست داشتن آمریکا در جنگ عراق علیه ایران
آمریکا به عنوان ابرقدرت غرب، یکی دیگر از ابرقدرت های جهان بود که از جنگ ایران و عراق نفع می برد؛ چراکه هم بدون حضور فیزیکی در منطقه خاورمیانه موازنه قدرت می کرد و با رقیب خود مقابله می نمود و هم با تجهیز کردن عراق از نفت آن بهره می برد و می توانست ایران را که از چنگال قدرت او و متحدینش خارج شده مجدد اشغال کند.
آغازگر جنگ ایرن و عراق
در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، هرچند آمریکا مستقیماً آغازگر جنگ نبود و در ابتدا وارد جنگ با ایران اسلامی نشد اما در طی 8 سال جنگ ایران و عراق از هیچ گونه کمکی به عراق دریغ نکرد و در سال آخر جنگ تحمیلی با حمله به نفتکش های ایران در خلیج فارس، عملاً در جنگ مداخله کرد و دشمنی خود با جمهوری اسلامی را نشان داد. دشمنی ابرقدرت آمریکا و دست داشتن آمریکایی ها در جنگ عراق علیه ایران، مسئله غیرقابل انکاری نیست؛ چراکه به گفته ادموند موسکی وزیر وقت امور خارجه آمریکا، یکی از سیاست های آمریکا در مورد ایران باید تهاجم و حمله به مرزهای ایران باشد.
شروع جنگ با چراغ سبز آمریکا
حدود نوزده ماه از آغاز انقلاب اسلامی ایران می گذشت اما آمریکا و هم دستانش نه تنها در اختلاف افکنی و شورش های قومی قبیله ای موفق نبودند و با تحریک منافقین و ضد انقلاب کاری به جایی نبردند، بلکه با تسخیر لانه جاسوسی شان در آبان 58، نابودی نقشه آمریکا در عملیات پنجه عقاب (عملیات صحرای طبس) در اردیبهشت 59 و لو رفتن کودتای نوژه در تیر ماه 59 شکست آمریکا عیان شد و ناچار با چراغ سبزی که برژینسکی، مشاور امنیت ملی کارتر در اردن به صدام حسین، رئیس جمهور عراق نشان داد، صدام را تحریک به جنگ با ایران کرد.
هدف صدام از حمله به ایران
صدام که تشنه قدرت بود اهدافی را از حمله به ایران دنبال می کرد که از جمله آن ها می توان به دعوای عرب و عجم و حس برتری جویی اعراب بر ایرانیان و تاریخ و عقبه نزاع حکومت های ایران با امپراتوری عثمانی اشاره کرد.
علاوه بر این، ایران با از دست دادن متحدان بلوک غرب خود که در زمان پهلوی در سلطه و در اتحاد با آن ها بود ضعیف شده بود و در جریان انقلاب اسلامی، برخی از تیمسارها و رده های بالای نظامی شاهنشاهی که در سرکوب انقلابیون نقش داشتند نیز از دیگر در جنگ حضور نداشتند. فلذا صدام خود را پیروز قطعی جنگ می دانست.
حضور حدود 40 کشور در جنگ ایران و عراق
علاوه بر این ها، صدام روی کمک کشورهای دیگر نیز حساب کرده بود. دو ابرقدرت آمریکا و شوروی که منافعشان در این جنگ بود و کشورهای معاند دیگری همچون انگلیس، فرانسه و آلمان که سلطه طلبی آن ها برای زیاد کردن مستعمرات خود و دشمنی شان با کشور ایران بر همگان محرز بود صدام را جسورتر می کرد.
طبق آمار و آثار به جا مانده در جنگ و بر اساس گزارشات تاریخی، بسیاری از کشورها علاوه بر حدود 40 کشور دیگر در جنگ عراق با ایران، حضور داشتند و هر یک به نحوی از این جنگ سود می بردند.
علت کمک کشورهای جهان به عراق
هرچند یکی از دلایل این کشورها برای کمک به عراق دشمنی و مخالفت آن ها با اسلام و حکومتم دینی می باشد اما برخی از این کشورها بخاطر بالا رفتن قیمت نفت خام، در اثر جنگ ایران و عراق نفع می بردند و برخی با صادرات مواد شیمیایی، تسلیحات نظامی و فروش جنگ افزار به عراق، منتفع می شدند. بعضی از این دولت ها به اعتبار دوستی صدام حسین با ایشان از عراق حمایت کردند و برخی نیز بخاطر اتحاد و دوستی کشورشان با حامیان عراق به جهت سیاسی، دخیل در جنگ بودند اما غالب این کشورها با فروش و صادرات تجهیزات مختلف به عراق از ثروت بیشماری بهره مند می شدند.
نتیجه
جنگ تحمیلی، بخاطر اهدافی که دشمنان اسلام و نظام جمهوری اسلامی داشتند و بخاطر حضور کشورهای فراوانی از همه جای جهان، از اهمیت بالایی برخوردار است و بالاتر از این ها، آنکه کشور عزیزمان با تمام حمایت هایی که از عراق شد، پیروز میدان بود و در واقع تمام جهان، در برابر کشوری که حتی توان تولید و ساخت یک گلوله را نداشت، شکست خورد و این، نشان دهنده عظمت جمهوری اسلامی و رهبری امام عظیم الشأن انقلاب است.
در جنگ تحمیلی، فقط عراق نبود که علیه ایران صف آرایی کرده بود؛ بلکه ابرقدرت هایی چون شوروی و آمریکا نیز از این جنگ منتفع می شدند و و در واقع چراغ سبز جنگ عراق علیه ایران را آمریکا روشن کرد و با تحریک صدام، او را تشویق به جنگ با ایران اسلامی نمود. صدام که تشنه قدرت بود با حمایت ابرقدرت ها و بسیاری از دوستانش مطمئن بود که خیلی زود بر ایران تسلط پیدا خواهد کرد به همین دلیل جنگ را خیلی زود کلید زد و با کشورمان وارد جنگ شد.