راهکار و فرمولی برای نجات از خودارضایی

اگر خودارضایی به یک مشکل جدی در زندگی فرد بدل شود و خلاصی از آن برای او دشوار گردد، استراتژی‌ها و تکنیک‌های مختلفی می‌توانند به کمک فرد بیایند. ترکیبی از این استراتژی‌ها می‌توانند به شخص کمک کنند تا بتواند خودارضایی را کنار بگذارد. کاربری که چند سال درگیر خودارضایی بوده با شکایت از این موضوع، درخواست مشاوره داده است. او می گوید:

"چند وقتی است که مبتلا به خودارضایی شدم. با اینکه محرک هایی از قبیل عکس و فیلم پورن را یک سال کنار گذاشتم و چند بار برای ترک خودارضایی چله گرفتم، ولی باز به خانه اول برگشتم. از فکر و خیال های شهوانی خسته شدم. لطفا مرا راهنمایی کنید."

پاسخ مشاور:
شرایط روحی و روانی شما بابت احساس گناه و عدم توانایی در ترک گناه قابل درک است. درست است عوامل مهمی؛ نظیر دیدن عکس و فیلمهای پورن را کنار گذاشتید، ولی با توجه به توضیحاتی که داده اید به نظر می رسد شما هنوز عامل یا عوامل اصلی در کشش خود به این گناه را شناسایی نکردید.

قطعا دیدن عکس و فیلم پورن، یکی از عوامل مهم در کشش به گناه است، ولی عامل مهمی؛ همچون فکر و خیالهای تحریک کننده در ذهن موجب کشش شهوانی به سمت خودارضایی می گردد. به طوری که فرد خواسته یا ناخواسته با فکر و خیال های شهوانی، خود را در معرض گناه قرار می دهد و بالطبع میل و کشش شدیدی در او به سمت گناه ایجاد می شود که ناگزیر به برون ریزی این کشش و فشار درونی خواهد شد.

در واقع چنین فردی با اینگونه تصویرسازی های ذهنی در یک چرخه منفی و تحریک کننده قرار می گیرد؛ به این صورت که یکسری عوامل؛ مثل تنهایی، بیکاری، وجود محرکهای بیرونی و ... باعث بیداری جنسی در ذهن فرد شده و ناخواسته تصورات و تخیلات تحریک کننده در ذهنش ایجاد می شود. سپس یادآوری این تصورات و تخیلات شهوانی، باعث بیداری میل و کشش او به گناه می گردد و درنهایت هم به خودارضایی اقدام می نماید.

در ادامه ارتکاب به گناه و خودارضایی، باعث حس گناه و عذاب وجدان در فرد می شود و بالطبع چنین فردی شروع به سرزنش و سرکوب خود می کند. این سرزنش و سرکوب هم باعث کاهش اعتماد به نفس خود و درنهایت ایجاد حس منفی و ناامیدی می شود و این ناامیدی هم منجر به ضعف اراده در ترک گناه خواهد شد؛ به گونه ای که شخص در مواجهه با محرک های بیرونی و تصورات خیالی دوباره خود را ضعیف تر می بیند و اسیر گناه خودارضایی می گردد.

این روند بارها به صورت چرخه منفی تکرار و تبدیل به یک عادت می شود. در واقع فرد دریک چرخه منفی و باطل اسیر شده است و نتیجه این چرخه منفی و گناه آلود این است که ذهن شخص به این باور می رسد که باید تن به خودارضایی بدهد و چاره ای هم جز این ندارد.

اما راهکار اصولی و استراتژیک این است که شخص باید در قدم اول از این چرخه باطل خارج شود تا بتواند شرایط را تحت کنترل خود دربیاورد و به جای آن، یک چرخه مثبتی را ایجاد کند تا بتواند به صورت پایدار خودارضایی را ترک نماید.

بنابراین فرد به جای اینکه روی مسئله ترک خودارضایی متمرکز شود، باید روی ترک تصورات و تخیلات جنسی و تحریک کننده متمرکز گردد. تا زمانی که فرد نتواند این تصورات و فانتزی های ذهنی خود را کنترل کند، بالطبع نمی تواند روی کشش خود به خودارضایی و اقدام به آن کنترل و مدیریتی داشته باشد. با این توضیحات باید چکار کرد؟

شخص باید محرک ها و عواملی که منجر به این می شود تا او ناخواسته تصورات و تخیلات جنسی در ذهنش ایجاد شود را به صورت دقیق شناسایی کند و بعد برای آنها جایگزین مناسب قرار دهد؛ مثلا فرض بگیرید تنهایی، بیکاری، اتاق و موقعیتی که فرد معمولا تخیلات جنسی برایش ایجاد می شود را دقیقا روی کاغذ بنویسد. (وقتی مسئله، روی کاغذ پیاده می شود، بهتر می توان حلش کرد.)

وقتی شخص بطور دقیق متوجه شود که چه موقعیت و عواملی در پیرامونش باعث تحریک ذهنی او می شوند، آن وقت بهتر می تواند آنها را مدیریت کند. گاهی ممکن است یک چیز بسیار ساده ای باعث تحریک ذهنی یک نفر شود که برای فرد دیگری کامال امری عادی باشد.

مثلا یک گوشی همراه می تواند برای یک نفر بخاطر استفاده مداوم در دیدن فیلم و عکس پورن، باعث شود تا او همان تصاویر را با دیدن صرف گوشی اش، یادآور شود و زمینه تصویرسازی های شهوانی برایش فراهم گردد یا مثلا فرض بگیرید که شخص معمولا در اتاق خود، موقعی که تنها است، تخیلات منفی در ذهنش ایجاد می شود، چنین فردی باید به جای اینکه در اتاقش تنها باشد، سعی کند بیشتر وقت خود را در جمع خانواده یا جایی که محل رفت و آمد افراد خانواده باشد یا فرض بگیرید که شخص وقتی در خانه بیکار است، تصورات و افکار منفی به سراغش می آید. در اینجا شخص باید مسئله بیکاری خود را با یک برنامه ریزی درست حل کند. باید برای ذهن خود، خوراک مناسب تهیه کرد. اگر خوراک مناسب برای ذهن ایجاد نشود، ذهن از گنجینه و خزائن خودش که همان افکار بنیادین است هر آنچه دم دستش و سهل الوصول باشد را در ذهن به عنوان خوراک به فرد می دهد.

سوال: چکار باید کرد تا خوراک ذهنی مناسبی را تهیه کرد؟ چند راه حل وجود دارد:
1- فرد می تواند خود را مجهز به یک دانش یا مهارت بکند؛ یعنی سعی کند یک دانش یا مهارتی که به آن علاقه مند است را یاد بگیرد و بعد ذهن خود را روی یادگیری آن دانش یا مهارت متمرکز کند؛ مثلا شخص می تواند دانش و مهارتهای زندگی خود را از طریق مطالعه و شرکت در کارگاه های مهارتی افزایش دهد.

تمرکز ذهنی بر روی یادگیری دانش یا مهارت هم باعث افزایش کیفیت زندگی فرد می شود و هم موجب تولید خوراک ذهنی مناسب می گردد و درنهایت هم فرد کمتر در معرض فکر و خیال های منفی قرار خواهد گرفت.

2- مشغول شدن به کار یا حرفه و شغل
وقتی شخص مشغول به کار یا حرفه و شغلی شود، ذهنش روی آن کار و حرفه متمرکز می شود. با این کار یک خوراکی مناسب ذهنی ایجاد می شود و از طرفی کار کشیدن از بدن باعث می شود انرژی اضافه بدن تخلیه شود و کمتر در معرض فکر و خیال های منفی قرار خواهد گرفت.  

3- مدیریت ذهن
با مدیریت ذهن می توان افکار و خیالهای منفی را کنترل کرد؛ به این صورت که شخص لازم است یک برنامه ریزی کند تا روزانه حداقل صد مرتبه بابت نعمتهای پیرامونی خود از جمله نعمت اکسیژن، نعمت سلامتی، نعمت امنیت، نعمت پدر و مادر، نعمت درخت و سرسبزی و ... شکرگزار خدا باشد؛ مثلا وقتی که فرد از صبح بیدار می شود در درون خود، بابت تک تک وسایل و چیزهایی که دور و اطرافش هست و می بیند خدارا شکر کند. این کار، چندین خاصیت معجزه آسا دارد که اگر شخص این تکنیک ذهنی را مستمرا انجام دهد، بی شک زندگی اش به طرز اعجاب آوری تغییر خواهد کرد.

وقتی شخص مدام ذهنش روی نعمتهای الهی و چیزهای مثبت متمرکز شود و این تمرین را هرروز انجام دهد، اولا طبق آموزه های دینی "شکر نعمت، نعمت افزون کند." نعمتها و امور مثبت در زندگی اش افزایش پیدا می کند. ثانیا به شدت حال روحی خوبی بدست می آورد؛ به طوری که احساس امیدواری به زندگی افزایش پیدا می کند. ثالثا خوراک ذهنی مثبتی برای ذهن فراهم می شود و دیگر سمت افکار منفی نمی رود.

وقتی فرد بتواند ذهنش را از افکار و حس و حال مثبت و سالم پر کند، بعد از گذشت مدتی حس خواهد کرد که آن افکار منفی و بد از ظرف ذهنی اش سر ریز شده و از بین رفته است.

رابعا شخص با این تکنیک ذهنی، وارد یک چرخه مثبت و سالم می شود که به شدت حس وحالش را تقویت می کند؛ به این صورت که وقتی ذهن، مدام از چیزهای ریز و درشت، حالت شکرگزاری از خدا را دارد، حسی در او شکل می گیرد به نام حس امیدواری و انگیزه برای درک بهتر زندگی؛ این حس در کنار شکرگزاری ذهنی، اعتماد به نفس و اراده شخص برای جبران نعمتهای الهی تقویت می شود. سپس همین که شخص موفق شود که بعضی از اعمال منفی و گناه آلود را کنار بگذارد، خود به خود حس و حالش بهتر می شود و دوباره حس شکرگزاری اش از خدا هم بیشتر می شود و در ادامه اراده اش نیز قوی تر می گردد و اقدام جدی برار ترک خودارضایی انجام می دهد. 

فرد با این کار، وارد چرخه حال خوب و مثبتی می شود که به شدت می تواند حالِ خوبی داشته باشد. قطعا شخص با حال خوب می تواند زندگی و اطراف خودش را مدیریت کند.

درکنار همه این راهکارها، ازدواج فرصت خوبی است که می تواند به نیازهای فرد پاسخگویی کند و زمینه را برای ترک خودارضایی فراهم نماید. لذا نباید ازدواج را بدون دلیل به تأخیر انداخت.