هزینه برخی از بیماری ها به گونه ای است که پرداخت آن توسط بیماران فقیر و کم درآمد امکان پذیر نمی باشد، به همین جهت مسئولان وزارت بهداشت و درمان باید در صورت امكان ترتيبى اتخاذ نمايند كه هزينۀ درمان افراد بى بضاعت كه توان پرداخت هزينه هاى درمانى خود را ندارند، از طريق بيت المال تأمين شود. بنابراین باید توجه داشت:
مواردی که بيمار قدرت پرداخت هزينۀ معاينه را دارد، امّا نمی تواند هزينههاى درمانى ديگر را پرداخت كند و جان او هم در خطر باشد و پزشك يا بيمارستان و ... قدرت تأمين آنها را داشته باشند، بر آنها واجب است هزينههاى درمانى او را بپردازند و عدم پرداخت وجه، توسط بیمار، مجوز خوددارى از درمان وی نيست.
همچنین هرگاه پزشك يا بيمارستان يا ... به بهانههاى واهى مانند: عدم پيشپرداخت هزينه و ... از مداواى بيمار خوددارى نمايند و در اثر آن بيمار بميرد يا ضررى متوجه او گردد، هر يك از آنان مرتكب گناه شدهاند و هرگاه اين عمل مستند به آنان باشد، شرعاً ضامن هستند.
پی نوشت ها:
احکام پزشکان و بیماران آیت الله فاضل، م112-113، احکام پزشکی آیت الله مکارم، س71.