بخش سوم تحلیل سریال اسرائیلی "تهران":فضاسازی کشورهای عربی برای کشوری مثل ایران به همراه موسیقی های عربی نشان از عدم شناخت صحیح از فرهنگ و آداب و رسوم این آب و خاک دارد ولی با این حال تلاش بسیاری برای شبیه سازی ایران با استفاده از جزئیاتی چون زنان چادری، باقالی و لبوفروش‌ها و پوسترهای ایرانی شده است.
داستان سریال
تامار رابینان، یک افسر اطلاعاتی یهودی‌تبار ایرانی است که در اسرائیل بزرگ شده و پس از خدمت در یگان ۸۲۰۰ آمان، به موساد پیوسته. او برای غیرفعال ساختن یک راکتور هسته‌ای در ایران وظیفه دارد. به شکل دقیق، مأموریت وی خنثی‌سازی پدافند هوایی جمهوری اسلامی ایران است تا هواپیماهای جنگی اسرائیل بتوانند یک راکتور هسته‌ای را بدون تلفات بمباران کرده و مانع از دستیابی ایران به بمب اتمی شوند. پس از ناکامی مأموریت، ربیعیان در سرزمین کودکی خود گیر می‌کند، جایی که او ریشه‌های محلی خود را کشف می‌کند و با گروهی از ایرانیان دوست می‌شود.
نقد های ظاهری و ساختاری
با توجه به عدم همکاری بازیگران داخل ایران با این سریال، گفتگوهای فارسی درون سریال، معمولاً همراه با لهجه‌ای خاص است که باعث انتقاد مخاطب فارسی‌زبان می‌شود و به نوعی باعث یک نوع گویش کاریکاتوری و خنده دار فارسی شده است ولی با این حال مخاطب را از برقراری ارتباط منع نکرده و شاید همین امر باعث ارتباط گیری بهتر مخاطب و ایجاد احساس سمپاتیک هم بشود.
فضاسازی کشورهای عربی برای کشوری مثل ایران به همراه موسیقی های عربی نشان از عدم شناخت صحیح از فرهنگ و آداب و رسوم این آب و خاک دارد ولی با این حال تلاش بسیاری برای شبیه سازی ایران با استفاده از جزئیاتی چون زنان چادری، باقالی و لبوفروش‌ها و پوسترهای ایرانیسریال شده است.
در فصل نخست سریال، جوانان معترض و اغتشاشگر در ایران که جاسوس اسرائیلی به آنها نزدیک می‌شود، اهل مواد مخدر، پارتی، همجنس بازی و برخی فسادهای اخلاقی نمایش داده می‌شوند که شاید در نگاه تیم سازنده این کارها نشانه آزادی باشد ولی با وجود عدم شناخت دقیق مردم ایران، باعث شناخت بهتر و بیشتر مخاطب از طیف طرفداران اسرائیل و خائنان به ایران عزیز شده است.
حتی بی‌بی‌سی فارسی در گزارشی می نویسد: " حریف موساد در این سریال، یعنی اطلاعات سپاه، کارکشته نمایش داده شده‌است و افسران اطلاعات سپاه در این سریال، به نسبت فیلم‌های تبلیغاتی خود حکومت جمهوری اسلامی ایران، همانند گاندو، زبردست‌تر نشان داده شده‌اند و دارای شناخت کافی از اسرائیل هستند."
با این حال چیزی که باید مسئولین و مخاطبین ایرانی متوجه آن بوده و باشند رویکرد جدید دشمنان اسرائیلی در مواجهه و مقابله با ایران و ایرانی است که جای تامل و تفکر بیشتری داشته و دارد و باید در نوع پاسخگویی به نوع حملات فرهنگی راهکاری جدید و موثر اتخاذ کرد.
ادامه دارد...
در سریال اسرائیلی تهران، با توجه به عدم همکاری بازیگران داخل ایران با این سریال، گفتگوهای فارسی درون سریال، معمولاً همراه با لهجه‌ای خاص است که باعث انتقاد مخاطب فارسی‌زبان می‌شود و به نوعی باعث یک نوع گویش کاریکاتوری و خنده دار فارسی شده است ولی با این حال مخاطب را از برقراری ارتباط منع نکرده و شاید همین امر باعث ارتباط گیری بهتر مخاطب و ایجاد احساس سمپاتیک هم بشود.