کنگره هایی که فرو ریختند و بت هایی که سرنگون شدند

کنگره هایی که فرو ریختند و بت هایی که سرنگون شدند

پیامبر خاتم حضرت محمد مصطفی(صلی الله علیه و آله) در ربیع الاول عام الفیل سالی که ابرهه به مکه لشکر کشی کرد به دنیا آمد.[1] ولادت ایشان همراه با اتفاقاتی بود که مژده به دنیا آمدن پیامبری را می داد که بت ها را نابود و بت پرستی را از بین خواهد برد. این ارهاصات، زنگ هشداری بود برای مستکبران و بت پرستان تا بدانند بساط کفر و گردن‌کشی شان به سر آمده و پیامبر آخرالزمان پا به عرصه وجود گذاشته است.

ارهاص چیست؟
اِرْهاص، حوادث خارق‌العاده‌ ای‌ هستند که مرتبط با زندگی پیامبران است و پیش از بعثت آنان رخ می‌دهد. هدف از ارهاص، آماده‌سازی ذهنی مردم برای پذیرش ادعای نبوت آن پیامبر در آینده است. زمانی که موسی(علیه السلام) متولد شد، خداوند به مادرش دستور داد که او را برای نجات از دست فرعون،‌ روی تخته‌ای گذاشته و به آب بیندازد. خداوند، موسی(علیه السلام) را نجات داد و او در قصر فرعون پرورش یافت. این اتفاق برای کسانی که از آن آگاهی داشتند ارهاص بود.
سخن گفتن حضرت عیسی(علیه السلام) در گهواره و حوادث عام الفیل در سال تولد پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) از جمله مصادیق ارهاص دانسته شده است.[2]

ارهاصاتی که با ولادت پیامبر(صلی الله علیه و آله) اتفاق افتاد:

شیاطین از آسمان های هفتگانه منع شدند
امام صادق (علیه السلام) فرمود: ابلیس به آسمان‌ها بالا می رفت و چون حضرت عیسی (علیه السلام) به دنیا آمد از سه آسمان ممنوع شد و تا چهار آسمان بالا می رفت و هنگامی که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به دنیا آمد از همه آسمان‌های هفتگانه ممنوع شد و شیاطین به وسیله پرتاب شدن ستارگان ممنوع گردیدند.[3]

دگرگونی آسمان و زمین
ابلیس یاران خود را فریاد زد و آن‌ها را به یاری طلبید، چون اطرافش جمع شدند به او گفتند: ای سرور ما! چه چیز تو را به هراس و وحشت افکنده؟ گفت: وای بر شما از سر شب تابه حال اوضاع آسمان و زمین را دگرگون می بینم و به طور قطع درروی زمین اتفاق تازه و بزرگی رخ داده که از زمان ولادت عیسی بن مریم تاکنون سابقه نداشته؛ بگردید و ببینید این اتفاق چیست؟ آن‌ها پراکنده شدند و برگشتند و اظهار داشتند: ما چیز تازه ای ندیدیم. ابلیس گفت: این کار شخص من است آنگاه در دنیا به جستجو پرداخت تا به مکه رسید، و مشاهده کرد فرشتگان اطراف آن را گرفته اند؛ خواست وارد حرم مکه شود که فرشتگان بر او بانگ زده و مانع ورود او شدند؛ به سمت غار حرا رفت و چون گنجشکی گردید و خواست در آید که جبرئیل بر او نهیب زد: برو ای دور شده از رحمت حق! ابلیس گفت: ای جبرئیل از تو سؤالی دارم؟ گفت: بگو، پرسید: از دیشب تاکنون چه تازه ای در زمین رخ داده؟ پاسخ داد: محمد (صلی الله علیه و آله) به دنیا آمده است.[4]

بت ها سرنگون شدند
امام صادق (علیه السلام) در مورد روز تولد حضرت خاتم المرسلین(صلی الله علیه وآله) فرمود: همه بت ها در صبح آن شب به زمین افتادند و هیچ بتی درآن روز سر پا نبود.[5] این نشانه ای شد که چند سال بعد سرزمین مقدس مکه و مناطق حجاز به دست مبارک سید المرسلین(صلی الله علیه و آله) از شرک و بت پرستی پاک شد.

خوابی که موبدان زرتشتی را به وحشت انداخت
امام صادق(علیه السلام) فرمود در شب میلاد پیامبر خدا(صلّی الله علیه و آله)، موبد بزرگ در خواب دید که شتران تنومند همراه اسبهای عربی از دجله گذشتند و در سرزمین ایران پراکنده شدند، طاق کسری از وسط شکست خورد و رود دجله در آن وارد شد.[6]
همچنین از اتفاقات دیگری که در این شب اتفاق افتاد، این بود که ایوان کسری در شب میلاد پیامبر(صلّی الله علیه و آله) شکست وچهارده کنگره آن فرو ریخت و آتشکده فارس که هزار سال بود خاموش نشده بود در آن شب خاموش گردید.[7]

بروز این اتفاقات و موارد مشابه این ها به صورت همزمان نشان از وقوع یک حادثه مهمی داشت. از این جهت انوشیروان پادشاه ایران سخت به وحشت افتاد و هرچه خواست شکیبایی کند نتوانست و مصلحت را در این دید که موضوع را با وزیران و فرماندهان نظامی و مرزبانان در میان گذارد. آن ها را فرا خواند و گفت: می‌دانید برای چه شما را خواسته ام؟ گفتند نه، در همین هنگام از فارس خبر خاموشی آتشکده هم رسید و مایه افزونی غم و اندوه نوشیروان شد. موضوع را به اطلاع حضار رساند. موبد بزرگ هم خواب خود را اظهار داشت. خسرو از او پرسید نظر تو در این باره چیست؟ گفت خیال می‌کنم بین اعراب حادثه مهمی اتفاق افتاده است و یا برای ما از طرف ایشان پیش آمدی خواهد کرد.[8]

ستاره ای بدرخشید و ...
در شب میلاد پر از نور پیامبر خوبی ها نوری از سمت حجاز بر آمد و همچنان به سمت مشرق رفت تا بدانجا رسید. فردای آن شب تخت هر پادشاهی سرنگون گردید و خود آنها گنگ گردیدند. دانش کاهنان ربوده شد و سحر جادوگران باطل گردید وهر کاهنی که بود از تماس با همزاد شیطانی خود ممنوع گردید ومیان آنها جدایی افتاد.[9]

جمع بندی
خدای متعال برای هدایت انسان ها علاوه بر عقل و حجت درونی و فطرت پاک، پیامبرانی را فرستاد تا جامعه بشری را به کمال مقصود برسانند و آن ها را از چنگال ظلم و ستم رها نمایند. با توجه به قرآن هم‌زمان یا پیش از تولد برخی از پیامبران اتفاقاتی رخ می داد که از آن ها به ارهاصات تعبیر می شود؛ مژده ای به منتظران پیامبران و هشداری به مستکبران و گردن‌کشان تا جامعه را برای آمدن آن پیامبر آماده کند. همزمان با ولادت پیامبراکرم حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) نیز از این اتفاقات رقم خورد.

پی نوشت:
[1] دانشنامه اسلامی
[2] ویکی شیعه
[3] امالی صدوق، ج1، ص285، کتابچی، تهران، 1376.
[4] همان، ص286-287.
[5] همان، ص285.
[6] همان، ص286.
[7] همان، ص285.
[8] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، ج 2، ص 166- 167، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق.
[9] امالی، همان، ص286.