نگاهی به مدیریت منابع انسانی در سازمان صدا و سیما
منظور از نگارش این نوشتار ارائه راه کارهایی پیشنهادی برای برون رفت از این وضعیت و فرار از بروز این حواشی برای صدا و سیما بی شک قدرتمندترین نهاد تبلیغاتی و آگاهی بخشی کشور است.
- سعه صدر
در خروج تعدادی از افراد که از سرمایه های مادی و معنویی سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران هستند و صد البته از بیت المال برای رشد و پیشرفت آنها استفاده شده بود، نکته ای وجود دارد که بعضی از افراد نه به دلایل مشکلات شخصی و اخلاقی یا هر مشکل دیگری، بلکه به واسطه مشکل داشتن با مسئولین صدا و سیما از تلویزیون اخراج شده اند و از نظر این مسولین اشکالاتی در کار یا منش آن اشخاص وجود داشته است. ولی سوالاتی بسیاری در این میان به وجود می آید که ذکر بعضی از آنها خالی از لطف نیست. چه میزان از هزینه بیت المال صرف ساخت افرادی مثل شهیدی فر و فردوسی پور و غیره شده است؟ آیا بعد از رسیدن به این سطح از محبوبیت و شهرت، به میزان سرمایه گذاری و زمان از آنها بهره برداری شده بود؟ آیا نمی شد بیش از اینها از این سرمایه ها استفاده کرد؟ آیا کسی که با منش شخصی شما مغایرت داشته باشد و به اصطلاح "بد" است، باید از داشتن آن سرمایه محروم شود؟ بعد از رها و طرد کردن این سرمایه ها چه اتفاقی برای آنها می افتد؟ آیا با وجود اینکه ساخته و پرداخته این سرزمین اند باز در زمین این آبادی بازی خواهند کرد یا راه دیگر و مسیر کشور دیگری را در پیش می گیرند؟
- دقت در انتخاب اشخاص
سازمان صدا و سیما به دلیل وجود شاخصه های فرهنگی و هنری قابلیت بسیار زیادی برای ستاره کردن اشخاص مختلف داشته و همچنان دارد. از آنجا تاثیر پذیری و الگو برداری عموم مردم از ستاره ها (سلبریتیها) بیشتر از سایر اقشار است، می توان از این فرصت استفاده های بهینه و متفکرانه ای انجام داد. اتفاقی که الان در صدا و سیما در حال افتادن است، رشد دادن و چهره کردن اشخاص مختلف با سرمایه ملی است. این اشخاص پس از رسیدن به شهرت و محبوبیت باید در راستای اهداف و منویات سازمان و به سود منافع ملی عمل کنند ولی چیزی که در عمل رخ می دهد، چیز دیگریست. برخی از این اشخاص که به واسطه قرار گرفتن در قاب تصویر صدا و سیما به محبوبیتی نسبی رسیده اند و در سوشال مدیا برای خود هوادارنی جمع کرده اند برای افزودن بر هواداران و کسب درآمد های بیشتر از آن طریق و خالی از محدودیت بودن، شروع به اظهار نظرهای سیاسی خارج از عرف و قانون می کنند. بعد از انجام این قبیل کارها و اخراج، با اعلام ممنوع التصویری در سیما به همراه هیاهوی رسانه ای دنبال کننده بیشتری جذب می کنند.
حال که تقریبا بر همه این سیستم و برنامه مشخص شده، سازمان صدا و سیما باید به دنبال راه کاری برای جلوگیری از وقوع این قبیل اتفاقات باشد.
دقت در انتخاب اشخاص اولین و ساده ترین راه پیشگیری از وقوع این قبیل اتفاقات است و می تواند در بسیاری از موارد جلوی حواشی احتمالی آینده سازمان را بگیرد. بر همگان واضح است که همراه خروج هر کدام از این افراد مشهور و محبوب از صدا و سیما به صورت قهر، تخریب بسیاری زیادی نسبت به وجهه و مقبولیت این سازمان در دیدگاه اجتماعی مردم صورت می گیرد. و حتی مثل سایر مشاغل دیگر از افرادی که قصد فعالیت در این عرصه و سازمان را دارند بتوان ضمانت و تعهدات لازم را اخذ کرد تا در آینده دچار چنین لغزش ها و اتفاقاتی نباشیم.
چه میزان از هزینه بیت المال صرف ساخت افرادی مثل شهیدی فر و فردوسی پور و غیره شده است؟ آیا بعد از رسیدن به این سطح از محبوبیت و شهرت ، به میزان سرمایه گذاری و زمان از آنها بهره برداری شده بود؟ آیا نمی شد بیش از اینها از این سرمایه ها استفاده کرد؟