توصیف خداوند متعال در کلام امام صادق(ع)

«هشام بن حكم» می‌گويد: امام صادق (عليه السلام) به «زنديقى» (منکرین خدا) كه از او پرسيد: خدا چيست؟ فرمود: «او چیزی است بر خلاف همه چيزها، او چيزی است به حقيقت معنى «چيز» جز اين‌كه جسم نيست، صورت نيست، ديده نمی‌شود، لمس نگردد، و به هيچ يك از حواس پنج‌گانه حس نشود، خاطره‌ها دركش نكنند و گذشت روزگار، كاهشش ندهد و سپرى شدن زمان دگرگونش نسازد.

آن مرد گفت: آیا خدا شنوا و بيناست؟ حضرت فرمود: آری او شنوا و بيناست؛ شنواست بدون گوش، بيناست بدون ابزار دیدن، بلكه با نفس خود می‌شنود و می‌بيند. حقيقت اين است كه او با تمام ذاتش می‌شنود و معناى تمام، اين نيست كه او جزء داشته باشد، بلکه او شنوا، بينا، دانا و آگاه است بدون ‏آن‌كه ذات او و صفاتش با هم اختلاف و كثرتی داشته باشند.

آن مرد گفت: پس حقیقت خدا چیست؟ حضرت فرمود: او رب (پروردگار) است، او معبود است، او اللَّه است، اين‌كه می‌گويم: اللَّه است، منظورم اثبات حروف «الف، لام، هاء» برای او نيست، بلكه منظور من اثبات معنایی است که از این حروف فهمیده می‌شود. اوست خالق و مورد پرستش و عبادت تمام اشیا. در خداوند متعال و خالق اشیا، نه جنبه نفی وجود دارد و نه جنبه تشبیه به موجودات دیگر؛ زيرا كه «نفى» نبودن است و هر نبودن، نقص است، تشبيه (مانند چيزى بودن) نیز صفت مخلوق است كه اجزايش به هم پيوستگى و هماهنگى آشكارى دارند(و خداوند جز ندارد تا به چیزی تشبیه شود).
________________________________________
لینک مطلب:  https://btid.org/fa/news/19240