وقتی کشور کوچکی مثل هلند تنها در زمینه صادرات محصولات کشاورزی نود میلیارد دلار ارز آوری دارد قطعا ایران هم با توجه به شراایط آب و هوایی و جغرافیایی می تواند بیش از این مبلغ صادرات را به ثبت برساند.
قابل توجه است که کشورمان در زمینه هدر رفت منابع آبی پیش تاز است و بازدهی آبیاری کل کشاورزی ایران مجموعا 33 تا 37 درصد است. [1] که نگرانی اندیشمندان در این زمینه را بیش از پیش نموده، علاوه بر هدر رفت منابع آبی چندین سال است که دچار کم آبی شده ایم که بازهم جای نگرانیست. با این وجود اظهار نظر جناب جعفری عضو کمسیون کشاورزی مجلس مبنی بر عدم سرمایه گذاری مطلوب دولت در این صنعت و سهم سرمایه گذاری تنها 10درصدی دولت گله مند بوده و ادعا کرده است که در صورت توجه به این صنعت می توان بازار هفتصد ملیون نفری کشورهای همسایه در محصولات کشاورزی را تامین نمود که متاسفانه توسط شبکه‌های معاند مورد تمسخر قرار گرفته است اما طبق نظرات کارشناسی در صورت سرمایه گذاری و جلوگیری از هدر رفت منابع آبی می توان این ادعا را به واقعیت تبدیل کرد، برای تایید مطلب می توان کشور هلند را مثال زد کشوری با مساحت 4هزار کیلومتر بیشتر از مساحت 37هزار کیلومتری دو شهر شمالی مازندران و گیلان که توانسته تنها در زمینه صادرات کشاورزی 90 میلیارد یورو ارزآوری برای کشورش ایجاد کند اما برای روشن شدن مطلب احتیاج به مقایسه آب و هوایی این کشور با دوشهرشمالی خود داریم، مقایسه مقدار متوسط بارندگی در استان‌های گیلان و مازندران در دوره درازمدت 30 ساله نشان می‌دهد میانگین آن معادل 831 میلیمتر و در هلند در مدت مشابه برابر 810 میلیمتر بوده است.[2]. در شاخص سطح اراضی بررسی‌ها نشان می‌دهد مجموع اراضی کشاورزی، جنگل‌ها و مراتع دو استان شمالی ایران حدود 3.3 میلیون هکتار و این میزان در هلند 3.2 میلیون هکتار است. [3] که با توجه به آمار ارائه شده می توان گفت که این دو مکان جغرافیایی بسیار به هم شباهت دارند ولی علت پیشرفت کشور بسیار کوچکی مثل هلند نسبت به کل ایران چند مولفه دارد که شاخص ترین آن استفاده از برنامه تولید منطبق با شرایط است که متاسفانه کشور ما در این زمینه کم کاری های مشهودی دارد مانند عدم جلوگیری از هدر رفت منابع آبی و از طرفی دیگر کشت عظیم هندوانه که بنابر نظرات کارشناسان جزو میوه های پر مصرف منابع آبی است شاخص بعدی تمرکز در تحقیق و توسعه است که بازهم کشورمان در این زمینه کم کار است چراکه دارای مراکز تحقیقاتی بزرگ و فعال نیست و اگر هم باشد صرفه اقتصادی برای کشاورز ندارد و وجود دلالان سودجو مانع توسعه کشاورزی توسط کشاورزان است که لازم است طرحی در این زمینه طراحی شود شاخص بعدی دسترسی مناسب به بازار هدف است که بازهم از بازار کشورهای بزرگی چون روسیه و عراق و چین جاماندیم و کشور ترکیه به لطف کم کاری های مسئولان بازار را از آن خود کرده است.
پی نوشت:
1:ایسنا[yun.ir/qkzqr9]
2:خراسان [yun.ir/3s1s81]
3:آپارات[yun.ir/sb3xee]