رفیق باز، يَا وَيْلَتَىٰ لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا،
همه‌ی کسایی که با من قهر کردن پشیمون شدن! البته نه از دوری من، از اینکه چرا زودتر دوستیشون رو با من به هم نزدن!
حالا خوبه هر کی با من رفیق بوده آدم حسابی و دکتر، مهندس هم نبوده! (صحبتهای یک خلافکار سابقه دار!)
یه عده برای اینکه به پول و ثروت برسن دنبال دوست می‌گردن؛ یه عده برای اینکه تنها نباشن، بعضیا برای هیجان و تقویت روحیه، یه عده هم برای تفریح و خوشگذرونی و چیزای دیگه. بزرگترها هم برای مقام و موقعیت.
بعضیا سالها با یکی دوست هستن، یه روزی می‌فهمن دوست خوبی نبوده که دیگه فایده نداره! حالا یه وقتایی فرصت جبران هست ولی یه موقعی هم دیگه نمیشه کاری کرد. مثل روز قیامت که کار از کار گذشته! اونوقت با حسرت میگم: (يَا وَيْلَتَىٰ لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا(فرقان/28)) یعنی کاش با فلانی رفیق نبودم!
چون اونجا برام روشن میشه، رفیقی که برای بندگی کمکم نکنه، به درد نمی‌خوره.