معرفی کتاب راز شادی امام حسین(ع) در قتلگاه

معرفی کتاب راز شادی امام حسین (ع) در قتلگاه
کتاب راز شادی امام حسین (ع) در قتلگاه نوشته اصغر طاهرزاده به شادی امام حسین بااین‌همه مصیبت در روز عاشورا و در قتلگاه می‌پردازد

در این نکته هیچ شکی نیست که کربلا تابلوی کاملی از زندگی دینی است تا انسان در هیچ شرایط و موانعی از سیر به‌سوی خدا بازنماند و از همه سخت‌تر شرایط و موانعی است که امویان در مقابل مسلمانان قرار دادند که عملاً در آن شرایط از اسلام جز قالبی باقی نمی‌ماند و تمام ارزش‌های الهی در ذیل ارزش‌های جاهلیت به حجاب می‌رفت و سبّ حضرت علی (ع) که نمونة کاملی از یک انسان معنوی بود، حکایتی است از روح کلی حاکمیت امویان که بناست به اسم اسلام بر مسلمانان حکومت کنند.

 در نظر بگیرید اگر حکومتِ حزب اموی ادامه می‌یافت و نقشه‌های معاویه به بار می‌نشست از اسلام چه چیزی باقی می‌ماند؟ مؤلف محترم سعی نموده با شواهد تاریخی جایگاه امویان را در تاریخ اسلام نشان دهد و روشن کند نهضت کربلا متوجه دفع خطر امویان از اسلام بود تا جهان اسلام را - اعم از شیعه و سنی - از فتنة آن حزب آزاد نماید و با چنین توجهی به نهضت حضرت امام حسین (ع) ،روح و رویه‌ای را کالبدشکافی می‌کند که همواره اسلام حقیقی را نشانه می‌رود و خواسته یا ناخواسته زمینة ضدارزش شدن ارزش‌های حقیقی را پدید می‌آورد.
در این کتاب سعی شده دو موضوع موردتوجه خوانندگان محترم قرار گیرد؛

موضوع اول علاوه بر بررسی زمینه‌هایی که منجر به شهادت امام حسین (ع) شد به این نکته می‌پردازد که باید چگونه آن زمینه‌ها را ارزیابی کرد تا امروز جامعة اسلامی گرفتار همان تفکراتی نشود که به اسم توسعة غربی زمینه‌ساز ضدارزش شدن ارزش‌ها می‌گردد، و این‌که آن تفکر چه خصوصیاتی دارد و چگونه باید از آن فاصله گرفت.

موضوع دوم، توجه به روش حضرت سیدالشهدا (ع) است که حضرت چگونه توانستند جهان اسلام را از نقشة عظیم سرکرده امویان یعنی معاویه رهایی بخشند و راز این رهایی را چگونه باید جستجو کرد رازی که اصحاب حضرت متوجه آن شدند و به زیبایی تمام حضرت را یاری کردند، اما نه برای شهید نشدن، بلکه برای تحقق زیباترین شهادت

برشی از کتاب
واقعة بزرگ عاشورا به زندگی تک‌تک انسان‌ها متصل است، آن مصیبت بزرگ بشریت که نشان داد چگونه انسان‌ها به مرتبه‌ای از سبعیت می‌رسند که بهترین انسان روزگار و روزگاران را به آن شکل عجیب شهید می‌کنند و در آن ازآن‌جهت که حضرت سیدالشهدا (ع) به عالی‌ترین شکل موفق می‌شوند آن حادثه را مدیریت کنند تا به نتیجه‌ای که در پی آن بودند دست یابند، الطاف خاص الهی را می‌بینیم که در آینة جمال امام حسین (ع) و اصحابشان ظهور کرد.

آنچه که در موضوع کربلا باید عزیزان از آن غفلت نکنند این است که امام معصومی در اوج بصیرت و حکمت، در شرایط خاصی قرار گرفتند که باید کار خاصِّ اخصّی را انجام بدهند و لذا در نگاه به کربلا خیلی باید توجه‌ها را جمع کرد که زوایای بسیار بلندش از ذهن و فکر ما پنهان نگردد. کربلا کار فرهنگی بسیار بزرگی است که در شرایط خاصّی باید انجام می‌شد و حضرت انجام دادند. این سرمایة بزرگ فرهنگی وقتی تهدید می‌شود که از ابعاد اصلی آن غفلت گردد و جامعه از بهره‌های لازم آن محروم گردد